سالن شهناز خانه هنرمندان روز جمعه، 31 خرداد 1398 ميزبان مراسم بزرگداشت منيژه ميرعمادي، هنرمند نقاش، ناشر نشر هنر ايران و خالق فصلنامه دو زبانه طاووس و وب سايت طاووس آنلاين بود. در اين مراسم آيدين آغداشلو، علي اکبر صادقي، مجيد رجبي معمار، امير راد، بيژن جناب، محمد رضا بهمن پور و دکتر جمشيد ناصري، همسر منيژه ميرعمادي حضور داشته و به سخنراني پرداختند.
در ادامه شرح اين گزارش را مي خوانيد:
امير راد، رئيس هيات مديره انجمن هنرمندان نقاش ايران، ضمن تشکر از اعضاي کميته نمايشگاه ها و انتشارات انجمن، به تجربه خود از منيژه ميرعمادي اشاره کرد و گفت: براي نسل من، انتشار کتابي مثل نقاشان پيشگامان نسل اول در هنر در اواسط دهه 1370 اتفاق بسيار مهمي بود؛ ما اسامي اين هنرمندان را شنيده بوديم اما نه تصويري و نه تصويري و اثري از آنها ديده بوديم و نه اهتمامي براي شناساندن اين افراد به نسل جوان وجود داشت. براي خود من مهمتر از اين وجود فصلنامه طاووس و وبسايت طاووس آنلاين بود که باعث بروز فضايي شد که هنرمندان خود را ببينند و اين بسيار تاثير گذار بود. با توجه به تلاشهاي خانم ميرعمادي، برگزاري همچين مراسمي براي بزرگداشت ياد وي يک اداي دين است.
مجيد رجبي معمار، مديرعامل خانه هنرمندان به زندگي ميرعمادي اشاره کرد و گفت: اين هنرمند 70 سال عمر کرد از 1326 الي 1396 و در اين مدت چه ثمره هايي که بر جاي گذاشت؛ زندگي پر خير و برکتي داشت. وي سپس به دوره هاي مختلف زندگي اين هنرمند اشاره مي کند و مهمترين دوره آن را از سال 1362 به بعد مي خواند زيرا در اين دوره است که هنرمند به کشيدن نقاشي، برپايي نمايشگاه، کار پژوهشي و نشر مي پردازد؛ نشر مهم و تاثيرگذاري که کار نويني در مطبوعات تخصصي ايران محسوب مي شد.
رجبي معمار افزود: عموما گفته مي شود پشت هر مرد توانا و موفق، زن همراه و نازنيني وجود دارد، اين ارتباط بين اين زوج هم وجود داشته است ولي خود ميرعمادي تاکيد کرده است که همسر وي-جمشيد ناصري- نقش حمايتي و همراهي بيشتري داشته است. هميشه يادش براي جامعه ما زنده است.
آيدين آغداشلو، هنرمند و نقاش، در ادامه مراسم به دستاوردهاي اين هنرمند و ناشر اشاره کرد و اظهار داشت: بايد امروز آدماهاي بيشتري اينجا براي بزرگداشت حاضر بودند ولي همه ما غفلت مي کنيم و فراموشکاريم. بسياري از بزرگان وقتي مي بينند که مخاطب کمي دارند در مسير خود مردد مي شوند. به نظرم اهل معنا که دنبال پاسخ هستند به اين نتيجه مي رسند که پاسخي وجود ندارد.
وي همچنين گفت: «ميرعمادي از خادمين فرهنگ و هنر بود که بي مزد و منت کار کرد. خادمان در اين راه ها جور و جفاي زيادي مي بينند. راه سختي را انتخاب کرده بود. سعي کرد ميرنده ها را پايدار بدارد و پاينده ها را ميرنده کرد. بايد از خودمان سوال کنيم آنان که پا در راه ارائه و ترويج فرهنگ مي گذارند، چه در ذهن دارند؟»
اين هنرمند اذعان داشت: «ميرعمادي در فصلنامه طاووس مشکلات بسياري را تحمل کرد زيرا مي خواست نمونه طراز اولي را در اين زمينه ارائه کند و در اين راه ضرر بسياري کرد. آقاي حامدي براي مجله تنديس و يا آقاي جعفري براي مدرسه اميرکبير هم همين سختي ها را کشيدند».
آغداشلو تاکيد کرد: شايد اگر ميرعمادي فقط نقاشي مي کرد نقاش بنام و مشهوري مي شد ولي اين بي تابي، دنبال کردن و جستجو کردن براي او متوقف نشد. ابتدا شروع به جمع مجموعه آثار کرد، سپس نشر هنر ايران را راه انداخت و سپس فصلنامه طاووس را».
وي در نهايت افزود: ميرعمادي در بحبوحه نقاشي کردن و مجموعه آثار جمع کردن، به دنبال پاسخ به اين سوال بود که ما چه چيزي کم داريم؟ پاسخ پشتوانه ادبي و هنرهاي تجسمي بسيار کم بود. ميرعمادي در پي پاسخ به اين دو سوال از دو طريق برآمد: چاپ کتاب هايي در رابطه با هنرمندان مورد علاقه اش (از طريق نشر هنر ايران) و چاپ فصلنامه طاووس به دو زبان با بهترين گرافيک و صفحه بندي.
تاسيس بنياد يا موزه منيژه ميرعمادي به عنوان نمايشگاه دائمي؛
درخواست علي اکبر صادقي از جمشيد ناصري
در ادامه مراسم علي اکبر صادقي، هنرمند نقاش، به ايراد سخن پرداخت و گفت: ميرعمادي کار بسيار بزرگي کرد و آن چاپ کتاب از هنرمندان مطرح بود. در آن دوره بودجه اي براي چاپ کتاب هاي اين چنيني نبود ولي او با هزينه خود اين کار را پيش برد. او سختي هاي زيادي کشيد. او هميشه زنده است و الان هم بين ما است.
اين هنرمند در پايان صحبت خود در خواستي را از همسر منيژه ميرعمادي، جمشيد ناصري، مطرح کرد و اظهار داشت: ما هنرمندان از شما مي خواهيم يک بنياد يا موزه اي به نام منيژه ميرعمادي راه اندازي کنيد تا تابلوهاي بسياري از هنرمندان، بجاي ماندن در گوشه انباري ها و خانه ها، در آن قرار گيرد؛ يک موزه دائمي تا جوانان ما با هنر ديروز و امروز آشنا شوند. از ويژگي هاي اين هنرمند حمايت از هنرمندان نوپا بود، آثار آنها را حتي اگر دوست نداشت، مي خريد تا از اين طريق آن هنرمند انگيزه براي ادامه کار داشته باشد.
بيژن جناب، گرافيست مجله و وبسايت طاووس آنلاين، نيز در يادبود اين هنرمند اذعان داشت: هر يک از مجله ها و کتاب هايي که ايشان به چاپ رساند هنوز تازگي خود را داراد. در حدود 5-6 سال باهم کار کرديم که در نهايت 6 کتاب – 4 کتاب از اساتيد و دو کتاب با موضوع هنر مفهومي و تاريخ کتابشناسي ايران- و چندين شماره مجله طاووس به چاپ رسانديم. وي تا ديروقت بالاسر کارها مي ايستاد و کار را پيش مي برد.
جناب همچنين گفت: ميرعمادي عموما افراد بسيار قوي را براي کار دور خود جمع مي کرد. مثلا هيات کارشناس فصلنامه طاووس را ببينيد. فصلنامه طاووس در خارج از ايران وجهه بسيار خوبي داشت و جاي خود را يافته بود.
در ادامه مراسم محمودرضا بهمن پور به صحبت پرداخت و گفت: فرهنگ ما قدردان تلاشگران واقعي خودش نيست ولي اين موضوع دائمي نيست همين که امروز جمع شديم کافي ست.
وي ضمن اشاره به تاريخچه نشر و چاپ آثاري که ياد هنرمندان را ماندگار کند، بيان کرد: نخستين سنگ بناي محکمي که در صنعت نشر ايران در حوزه هنر معاصر گذاشته شد توسط منيژه ميرعمادي بود. شاخصه مهم او اين بود که هنر معاصر را مي شناخت و جرياني را به راه انداخت که دانش ما را در اين عرصه افزايش داد.
وي در نهايت گفت: تيراژ 3000 تايي کتاب هاي ميرعمادي، نشان از شجاعت اين هنرمند داشت. او به کتاب به عنوان يک پديده زيبا هويت داد. وي سليقه اي را در جامعه هنري ما بنيان گذاشت که همه ما از اين جهت علاوه بر بخش محتوايي مديون ايشان هستيم.
در پايان مراسم جمشيد ناصري به ياد همسر خود سخن راند و به بازگويي خاطراتي از وي پرداخت. ناصري گفت: من همراهي و حمايتي از ايشان نکردم بلکه هيچوقت مانع و مزاحم کارش نمي شدم. اجازه مي دادم به راحتي به کارهايش بپردازد. من کنار ايستاده و نظاره گر او بودم.
در وصف او تنها مي توان گفت:
تو خاک خشک را تر کن
دانه نيلوفر با باد.
تهيه و تنظيم:
گزارشگر گالري آنلاين: مريم محمدزاده
عکاس و خبرنگار گالري آنلاين: بهاره زالي