«تپه "نقاره‌چي" محصور شده بين زمين‌هاي زراعتي در منطقه نهاوند همدان، را نه تنها سفرنامه‌نويسان به چشم ديده‌اند، بلکه ناصرالدين شاه هم دستور کاوش اين محوطه را داده بود.»
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، مهدي رهبر – سرپرست هيات کاوش محوطه باستاني «نقاره‌چي» – خبر داد: در کاوش‌هاي انجام شده در تپه نقاره‌چي به عنوان يکي از استثنائات باستان‌شناسي کشور، شواهدي از يک دالان به عرض ۸۰ سانتي‌متر و يک طاق آجري که وسعتي بيش از دو متر را پوشش مي‌داده، به دست آمده است.
او با اشاره به اين‌که گزارش کاوش‌هاي ابتدايي در اين محوطه‌ي باستاني، در خاطرات سفر ناصري به وسيله محمد حسن خان اعتماد السلطنه و دکتر فوريه پزشک مخصوص شاه آمده است، درباره‌ي تاريخچه شروع کاوش‌هاي باستان شناسي در تپه نقاره‌چي شهرستان نهاوند گفت: تپه باستاني نقاره‌چي در سال ۱۲۹۸ هجري قمري در زمان برداشت خاک براي زراعت توسط کشاورزان کشف شد و بار دوم در سال ۱۳۰۹ هجري قمري و در زمان مسافرت ناصرالدين شاه به نهاوند و به دستور او کاوش شد.
وي با بيان اين‌که گزارش کاوش‌هاي ابتدايي در خاطرات سفر ناصري به وسيله «محمدحسن خان اعتماد السلطنه» و دکتر «فوريه» پزشک مخصوص شاه آمده است، اظهار کرد: به معماري تپه نقاره‌چي لطمه جدي وارد شده است. در سال‌هاي ابتدايي و بعد از آن تا چند سال قبل نيز با وجود تاکيد بر نبود هيچ شي با ارزشي به جز چند قطعه استخوان در داخل تابوت کشف شده در اين محوطه؛ قاچاقچيان عتيقه چندين و چند بار اين تپه را زير و رو کردند .
اين باستان‌شناس پيشکسوت با اشاره به اين‌که هر چند يقينا قاچاقچيان هيچ شي تاريخي به دست نياوردند، اما آن اتفاق، باعث تخريب و لطمه جدي به معماري اين تپه شد، بيان کرد: تپه نقاره چي يکي از استثنائات در باستان شناسي ايران است، به همين دليل تقاضاي کاوش اين تپه به پژوهشکده باستان‌شناسي ارائه و مورد موافقت قرار گرفت و دور جديد کاوش در اين تپه انجام شد.
سرپرست هيئت کاوش باستان شناسي تپه نقاره‌چي همچنين درباره‌ي ساختار اين تپه گفت: تپه نقاره چي قطري برابر ۴۰ متر و ارتفاع حدود پنج و نيم دارد که از نظر ساختاري پديده جديدي است، چون بر اساس گزارش‌هاي زمان ناصري، در اين تپه با بنايي داراي يک دالان کم عرض و طويل که در انتهاي آن به فضاي دايره شکلي با طاق آجري منتهي مي‌شود، مواجه هستيم که تمام حجم تپه تا حدود پنج متر به وسيله گل ورز داده و آهک پر شده است.
وي با اشاره به اين‌که در دور جديد کاوش تا چند روز پاياني زمان کاوش هيچ موفقيتي در دستيابي به محل گور حاصل نشد، اظهار کرد: در آخرين هفته کاوش شواهدي از يک دالان به عرض ۸۰ سانتي متر به دست آمد که ديواره‌هاي آن با سنگ لاشه و گل آهک ساخته شده بودند. همچنين مطالعه روي ديوارهاي کشف شده نشان مي‌داد که اين ديوارها حدود ۱۰۰ سانتي متر ارتفاع داشته و وجود چند قطعه آجر به صورت موردي در سطح بالاي ديوارها وجود طاق آجري را روي دالان به اثبات مي‌رساند.
اين باستان‌شناس با بيان اين‌که، قاچاقچيان بخش زيادي از دالان را تخريب کرده‌اند، گفت: با اين حال در انتهاي غربي دالان در عمق ۴۱۰ سانتيمتري از نقطه صفر يک طاق آجري کشف شد که وسعتي بيش از دو متر را پوشش مي‌داده است.
رهبر همچنين از تداوم کاوش‌هاي اين هيئت در فصل آينده خبر داد و گفت: خسارت ناشي از آسيب پذيري سقف که زير توده عظيمي از گل آهک قرار داشت، پايانِ زمان کاوش ادامه کار روي اين گورپشته‌اي را به فصل بعد موکول کرد.