پايگاه خبري «لايو ساينس» به مناسبت نزديک شدن به پايان سال ۲۰۱۹، فهرستي از ۱۰ اکتشاف برتر حوزه باستانشناسي سال ۲۰۱۹ منتشر کرده است.

به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، بنا بر اين گزارش، انباري از مومياييهاي کاهنان مصر باستان، ديواري عظيم در غرب ايران و کلانشهر باستاني واقع در فلسطين اشغالي فقط تعداد کمي از اکتشافات حيرتآور حوزه باستانشناسي در سال ۲۰۱۹ هستند. در ادامه فهرستي مختصر از بزرگترين اکتشافات حوزه باستانشناسي سال ۲۰۱۹ را مشاهده ميکنيد:
کشف گورستان ۱۷۰۰ ساله رومي

اکتشافهاي سال ۲۰۱۹ با کشف يک گورستان ۱۷۰۰ ساله رومي در روستايي واقع در «سافک» يکي از شهرستانهاي انگلستان آغاز شد. باستانشناسان در اين مکان به بقاياي ۱۷ اسکلت که سرهايشان از تنشان جدا شده و در ميانه پاهايشان قرار داده شده بود، برخوردند. به نظر ميرسد سرهاي اين اجساد پس از مرگشان از تنشان جدا شدهاند.
هيچ بناي يادبود مخصوصي در کنار استخوانهاي اين افراد يافت نشد. علت دقيق نحوه قراردادن اجساد اين افراد هنوز مشخص نيست. يک فرضيه آن است که در گذشته مردم فکر ميکردند سر، ظرف روح است و براي رها کردن روح بايد سر را از بدن جدا کرد.
رنگينترين مقبره کشفشده مصري

يک تيم محقق از مؤسسه مصر شناسي چکواسلواکي در جريان کاوشي براي کشف مجموعه تدفيني «جدکارع ايسسي»- فرعون دودمان پنجم مصر باستان – به مقبرهاي رنگآميزي شده متعلق به فردي عالي رتبه دوران پادشاهي کهن مصر برخوردند. اعضاي اين تيم تحقيقاتي پس از عبور از تونلهاي باريکي که به مجموعهاي از اتاقها منتهي ميشد، به نوشتههاي «هيروگليفي» برخوردند که بر روي ديوارهاي مقبره نقش بسته بود که نشان ميداد مردي به نام « Khuwy» در اين مقبره دفن شده است. نوشتههاي «هيروگليبف» اين مقبره همچنين به منسب و القاب مختلف اين فرد اشاره کرده بود. بر روي ديوارهاي اين مقبره در کنار نوشتههاي «هيروگليف» نقاشيهاي رنگارنگي وجود داشت که پس از گذشت ۴,۳۰۰ هنوز سالم باقي ماندهاند. يکي از اين نقاشيهاي ديواري خود «Khuwy» را درحالي به تصوير ميکشد که پشت ميزي مملو از ميوه، نوشيدني و انواع پيشکشها نشسته است. به نظر ميرسد اين ميوهها و نوشيدنيها نمادي از نيازهاي صاحب مقبره در دنياي پس از مرگ باشد. بهگفته سرپرست اين تيم باستانشناسي، صحنههاي نقاشيشده اين مقبره بسيار غيرمعمول هستند. کيفيت بالاي نقاشيهاي ديواري اين مقبره و شباهت طراحي آن به هرم «جدکارع» نشان ميدهد مالک اين مقبره، مقام مهمي را در دربار سلطنتي مصر باستان داشته است.
کشف جمجمه انسانهاي خردمند در يونان

باستانشناسان جمجمهاي ۲۱۰,۰۰۰ ساله در غاري واقع در جنوب يونان کشف کردند که به «انسانهاي خردمند» تعلق دارد. محققان معتقدند جمجمهاي که در اين غار کشف شده است، قديميترين نمونه از جمجمه يک «انسان خردمند» است که تاکنون در جايي خارج از آفريقا پيدا شده است. بر اساس اين اکتشاف ميتوان نتيجه رفت انسانهاي امروزي گذشته بسيار زودتر از آنکه پيشتر تصور ميشد آفريقا را ترک کرده بودند.
اکتشاف بزرگ در «درهي پادشاهان»

در يازدهم اکتبر سال ۲۰۱۹، باستانشناسان از مجموعهاي اکتشاف در «درهي پادشاهان» جايي که اشرافزادگان و اعضاي خاندان سلطنتي مصر باستان حدود ۳۰۰۰ سال پيش در آن دفن شدهاند، خبر دادند. بقاياي دو موميايي و تعدادي کارگاه و انبار، نتايج کاوشهاي باستانشناسان مصري در اين منطقه بودند. باستانشناسان به محوطهاي ۵ متري در نزديکي اين مجموعه کارگاهها برخورند که به عنوان انباري براي نگهداري ابزار و لوازم مورد استفاده قرار ميگرفته است.
در اين بين چندين بناي مختلف که براي پخت نان، ساخت ظروف سفالين و ذخيره آب مورد استفاده قرار ميگرفتند نيز کشف شده است. دو حلقه که بر روي يکي از آنها نام «آمن هوتپ سوم» حکاکي شده است و حلقه ديگري که احتمالا به ملکه تعلق داشته نيز کشف شد. مقبره «آمن هوتب سوم» در بخش غربي اين دره واقع شده است.
در بخش شرقي دره پادشاهان و در نزديکي مقبره «رامسس سوم» نيز ۱۰ تکه سفالين که نوشتههايي به خط «هيروگليف» بر روي آن نقش بسته است، کشف شد.
کشف بقاياي ۴۰ کلبه کوچک متعلق به ۳,۳۰۰ سال گذشته که در نزديکي مقبره «رامسس هفتم» قرار دارند و به عنوان انباري براي نگهداري ابزار مورد استفاده قرار ميگرفتند نيز از ديگر نتايج اين تيم تحقيقات باستانشناسي است.
همچنين اکتشافات بيشتري در نزديکي مقبره «حتشپسوت» – فرعون زن – رخ داد. بقاياي دو موميايي زن و تعدادي مجسمه که به شکل انسان ساخته شدهاند در اين مکان کشف شدند.
کلانشهر متعلق به عصر برنز

اين کلانشهر ۵ هزار ساله که به اوايل عصر برنز تعلق دارد، در منطقهاي واقع در سرزمينهاي اشغالي فلسطين کشف شد. اين شهر ۶۵۰ هزار مترمربعي زماني خانه حدود ۶۰۰۰ نفر بوده و شامل استحکامات، يک معبد مذهبي و قبرستان ميشود. ميليونها تکه ظروف سفالين و سنگي در کنار بقياي يک معبد عظيم مملو از استخوان حيوانات سوزانده شده و مجسمههاي کوچک سفالين در اين شهر باستاني کشف شد. يکي از مجسمههاي کشف شده به شکل انساني ساخته شده که اثر مُهر بر روي سرش ديده ميشود و دستهايش را رو به آسمان بالا برده است.
جاده دوران «پونتيوس پيلاطس»

باستانشناسان در سال ۲۰۱۹ به شواهدي دست يافتند که نشان ميداد «پونتيوس پيلاطس» – والي «يهوديه» که بيشتر براي محاکمه عيسي مسيح شهرت دارد – خياباني عظيم در «اورشليم» بنا کرده که طولش به ۶۰۰ هزار متر ميرسيد. اين خيابان قصري به نام «برکه سلوان» را که مسافران ميتوانستند با توقف در آنجا استراحت کنند و از آب تازه استفاده کنند، به «کوه معبد» متصل ميکرده است.
محققان معتقدند اين جاده به دستور «پيلاطس» ساخته شده است؛ چرا که سکههايي که زير اين خيابان کشف شده است به ۳۰ الي ۳۱ ميلاي يعني زماني که «پيلاطس» والي «يهوديه» بود تعلق دارند.
انباري از تابوت کاهنان

۳۰ تابوت رنگين چوبي درحالي در «دره پادشاهان» کشف شدند که موميايي چندين مرد، زن و کودک در آنها قرار داشتند. باستانشناسان معتقدند اين تابوتهاي سههزارساله به اعضاي خانواده يک کاهن بلندمرتبه تعلق دارند.
با اين که تابوتها براي مدت طولاني دفن شده بودند، اما تصاوير رنگي پرندگان و گلهايي که بر روي تابوتها نقاشي شده، هنوز سالم باقي ماندهاند. شواهد حاکي از آن است که نقاشيهاي روي تابوت متعلق به يک کودک، ناتمام باقي مانده است.
اين تابوتها در شهر الاقصر در جنوب کشور مصر کشف شده است و بزرگترين کشف در نوع خود در يک قرن اخير محسوب ميشود.
باستانشناسان مصري از اين اکتشاف به عنوان «انبار کاهنان» ياد ميکنند.
کشف بزرگ بريتانيا

اکتشاف قبر ۲۲۰۰ ساله يک مرد حدودا ۴۰ ساله به همراه سپري برنزي و بقاياي يک ارابه و دو اسب به عنوان يکي از مهمترين اکتشافهاي باستانشناسي بريتانيا شناخته ميشود که تاکنون رخ داده است. بقاياي چند بچه خوک که به عنوان بخشي از مراسم تشريفاتي تدفين قرباني شده بودند و تعدادي اثر باستاني مخصوص مقبره از جمله يک سنجاقسينه نيز در اين محل از زير خاک بيرون کشيده شد.
همچنين ارابهاي که همراه اين جنگجو کشف شده، نخستين ارابه در نوع خود محسوب ميشود که تاکنون در اين منطقه از بريتانيا کشف شده است.
باستانشناسان معتقدند قدمت اين مقبره به ۳۲۰ تا ۱۷۴ پيش از ميلاد زماني که قبيله «سلتها» بر جزاير بريتانيا حکمفرمايي ميکردند، بازميگردد.
سپر ۲,۲۰۰ ساله متعلق به جنگجوي عصر آهن چندي پيش با موفقيت مرمت شد و «يورکشاير پست» از آن به عنوان «مهمترين اثر باستاني مربوط به «سلتها» که در هزاره اخير در بريتانيا کشف شده»، ياد کرد.
ديوار عظيم

باستان شناسان با استفاده از تصاوير ماهوارهاي بقاياي يک ديوار سنگي را در غرب ايران به طول ۱۱۵ کيلومتر (۷۱ مايل) شناسايي کردند.
بقاياي اين ديوار در منطقه سر پل ذهاب در غرب ايران شناسايي شده و شامل يک ميليون متر مکعب سنگ است که ساخت آن نيازمند نيروي کار، زمان و مصالح قابل توجهي بوده است. بقاياي اين ديوار سنگي کهن از کوهستان بمو در شمال آغاز ميشود و تا نزديکي روستاي ژاومرگ در جنوب امتداد مييابد.
باستانشناسان هنوز نميدانند اين ديوار توسط چه کسي و با چه هدفي ساخته شده است و به دليل حفظ نامناسب بقاياي آن محققان حتي از طول، عرض و ارتفاع اين ديوار نيز مطمئن نيستند و بر اساس تخمينهاي کنوني اين ديوار ۴ متر عرض و حدود ۳ متر ارتفاع داشته است.
ديوار از مصالح بومي و طبيعي منطقه مانند تخته سنگها ساخته شده و در محلهايي نيز ملات گچ هنوز قابل مشاهده است. در حالي که باستانشنان از وجود اين ديوار خبري نداشتند اما ساکنان نزديک به اين ديوار از ديرباز آن را با نام گاوري (Gawri wall) ميشناختند.
اين ديوار اخيرا کشف شده تنها ديوار کهن در ايران نيست و باستانشناسان پيش از اين ساختارهاي مشابهي را در بخشهايي از شمال و شمال شرق ايران نيز پيدا کرده بودند که احتمالا براي اهداف دفاعي بنا شده بودند.
کلاهخودهايي از جمجمه کودکان

بقاياي دو نوزاد که حدود ۲,۱۰۰ سال پيش دفن شده بودند در حالي در سواحل مرکزي «اکوادور» کشف شدند که کلاهخودي از جنس جمجمه دو کودک ديگر بر روي جممجه آنها قرار داده شده بود.
باستانشناسان ميگويند اين نخستين باري است که با جمجمه کودکان به عنوان کلاهخود مواجه شدهاند. هنوز علت مرگ نوزادان يا دليل استفاده از جمجمه کودکان به عنوان کلاهخود مشخص نيست.
