شهري در نروژ وجود دارد که نور خود را از آينه‌هاي غول‌پيکر دريافت مي‌کند، در حالي که اين آينه‌ها در واقع بخشي از يک اثر هنري هستند، اما زندگي ساکنان اين شهر را تغيير داده‌اند.
به گزارش گالري آنلاين، ايسنا به نقل از آي اي نوشت، براي اکثر ما در جهان، نور خورشيد به عنوان يک استاندارد در زندگي روزمره ما وجود دارد. خورشيد تنظيم کننده طبيعي زمان، انرژي بخش و روشني‌بخش روزهاي ما است. اگرچه ممکن است تابش هر روزه نور خورشيد براي اکثر مردم عادي باشد، اما مکان‌هايي در زمين وجود دارند که روزانه ۸ تا ۱۲ ساعت خورشيد بر آنها نمي‌تابد و يا حتي در طول سال تابش نور خورشيد را دريافت نمي‌کنند.
شهر ترومسو(Tromsø) در نروژ در فاصله ۲۰۰ مايلي شمال حلقه قطب شمال قرار دارد و از نوامبر تا ژانويه هر سال، خورشيد در اين شهر طلوع نمي‌کند. در حالي که اگر کمي به جنوب بياييد، به شهر "ريوکان"(Rjukan) مي‌رسيد و با شهري عجيب و غريب مواجه مي‌شويد که خورشيد بر آن نمي‌تابد و مردمان آن در نيمي از سال بدون نور خورشيد زندگي مي‌کنند.
شهر يا شهرک ريوکان در يک دره عميق بين دو کوه قرار دارد و ۶ ماه از سال خورشيد را نمي‌بيند. البته دليل اين امر آن نيست که خورشيد در اين منطقه بر فراز افق قرار نمي‌گيرد، بلکه به اين دليل است که ريوکان زندگي خود را در سايه کوه‌هاي اطراف خود مي‌گذراند و توسط اين دو کوه احاطه شده است.
اين شهر در تاريخ خود هميشه در اين سايه‌هاي افسرده‌کننده قرار داشته است، تا زماني که آينه‌هاي غول‌پيکري در اين شهر نصب شدند که ميدان شهر را روشن کنند.
افراد محلي اين آينه‌ها را "Solspeilet" به معني "آينه خورشيد" مي‌نامند. اين آينه‌ها مجموعه‌اي از سه آينه غول پيکر تحت کنترل رايانه هستند که خورشيد را رديابي مي‌کنند و مرکز شهر را روشن مي‌کنند.
اين آينه‌ها در ارتفاع ۴۵۰ متري بالاتر از سطح شهر نصب شده‌اند و هر ۱۰ ثانيه با حرکت خورشيد تنظيم مي‌شوند.
اين آينه‌ها در سال ۲۰۱۳ نصب شده‌اند و از آن زمان تاکنون گردشگران زيادي را به خود جلب کرده‌اند. آنها ايده "مارتين آندرسن" هنرمندي بوده‌اند که به اين شهر نقل مکان کرده بود و تحمل کمبود نور خورشيد را نداشت. وي مقامات محلي را متقاعد کرد که اين آينه‌ها را با هزينه حدود ۸۰۰ هزار دلار بسازند و چهره اين شهر را براي هميشه تغيير داد.
البته گفته مي‌شود پيش از آنکه "آندرسن" به اين رؤيا تحقق ببخشد و اين پروژه را در سال ۲۰۱۳ اجرايي کند، اين ايده در واقع متعلق به يکي از مشهورترين ساکنان ريوکان موسوم به مهندس "سام ايد" بوده است. بيش از يک قرن پيش، اين صنعتگر مشهور اين ايده را داشت که آينه‌هاي غول پيکري را بر روي کوه نصب کند تا نور طبيعي را براي زندگي ساکنان اين شهر به ارمغان آورد، اما فناوري اين کار هنوز وجود نداشت و اجرايي کردن آن عملي نبود.
وي در عوض يک وسيله نقليه کابلي را در سال ۱۹۲۸ ترتيب داد تا مردم محلي بتوانند براي ديدن نور خورشيد از آن استفاده کنند.
آينه‌هاي به کار رفته در اين پروژه ۵۰ متر مربع مساحت دارند، اما با همين اندازه مساحتي حدود ۲۰۰ متر مربع را در مرکز شهر روشن مي‌کنند. اگرچه اين نور در تمام شهرک پخش نمي‌شود، اما اين آينه‌ها نيمي از سال که خورشيد بر اين شهر نمي‌تابد، ظاهري طبيعي به آن مي‌دهد و ريوکان را از تاريکي مطلق و روشنايي مصنوعي نجات مي‌دهد.
بسياري از مردم در ابتدا با هزينه اين پروژه مشکل داشتند و آن را هدر دادن پول مي‌دانستند، اما وقتي ديدند اين آينه‌ها باعث جذب گردشگر مي‌شود، از آن استقبال کردند. اين شهر هم‌اکنون به عنوان يک جاذبه گردشگري برجسته در نروژ برشمرده مي‌شود و بازديد کننده‌ها را که مايل به ديدن مرکز شهر آينه‌اي هستند، از سراسر جهان به خود جذب مي‌کند.
بنابراين به دليل جغرافياي خاص، ريوکان از طريق مهندسي‌هاي خلاقانه و نصب آينه‌هاي غول پيکر تحت کنترل رايانه در کوه‌هاي اطراف، تابش آفتاب را در مرکز خود دريافت مي‌کند.