تجسم معماري، تصويري واقع بينانه تر از نتيجه نهايي و همچنين ارائه اطلاعات بيشتر در مورد ابعاد و جزئيات را ترسيم مي کند.
به گزارش گالري آنلاين، رندر ترکيبي از اشکال، نورپردازي، سايه ها، بافت ها، رنگ ها و لحن هاي ايجاد يک معمار است. اکنون در دنيايي زندگي ميکنيم که محوريت آن ارتباط بصري است.
محتواي تصويري "قابل توجه و به ياد ماندني" بسيار اهميت دارد به عنوان مثال اندازه روشنايي، کيفيت مواد، بافتها، اشکال، رنگها يا هر عنصر ديگري که جو تصوير را ايجاد مي کند قابل توجه است.
جستجوي تأثير بصري سريع چيز جديدي نيست. در نقاشي ، ما مي توانيم اين مساله را در دوره باروک مشاهده کنيم، جايي که نور و تن ها به اجزاي اصلي ايجاد احساسات خاص تبديل مي شوند. ساير حرکات هنري تعريف شده توسط اتمسفرهاي بصري، رمانتيسم و امپرسيونيسم بود که در آن استفاده از رنگ و نور غالباً براي تقويت تجربه عاطفي بيننده، ايجاد احساس آرامش فوري، آرامش يا حتي تنش اغراق مي شد.
از طرف ديگر در عکاسي، توانايي دوربين در دستکاري و ضبط جنبه هاي نور باعث مي شود تا عکاس بتواند جو درون يک تصوير را افزايش دهد يا اصلاح کند. اين موضوع بر تعبير عکاس از فضايي که در عکس ضبط شده است و همچنين در پيامي که مي خواهند با عکاسي خود ارسال کنند، تأکيد مي کند. با اين حال، هر دو روي يک تکنيک مشابه در نقاشي متمرکز هستند. در اصل، يک پيام در تقاطع عناصر ( نور، بافت، شکل، رنگ و تن ) که يک احساس فوري را در بيننده القا مي کند، وجود دارد.
همانطور که از نقاشي و عکاسي نمونه ارائه شده است، هنرهاي تجسمي همواره بر نقش نور، سايه و رنگها در تحريک واکنشهاي آگاهانه و ناخودآگاه از بينندگان تأکيد کرده اند. اين امر منجر به توسعه فنون و ابزارهايي شده است كه هنرمندان تجسمي را قادر مي سازد با استفاده از ابزار خود احساسات مخاطبان خود را تحت تاثير قرار دهند.
در تجسم معماري، استفاده از همين ابزارها فرصتي براي انتقال مقدار زيادي از ايده ها و اطلاعات است که فراتر از اندازه گيري ها و فني است ، که بيشتر اوقات در چشمان آموزش ديده گم مي شوند. درعوض، بينندگان قادر به ديدن بستر کامل يک پروژه هستند، يعني جايي که در آن ساخته خواهد شد، چگونه از آن استفاده خواهد شد و چه کسي از آن استفاده خواهد کرد.
تکنيک هاي تجسم با گذشت سالها به طور چشمگيري تکامل يافته اند و به طور فزاينده اي تصويري دقيق ارائه مي کنند که به معماران، منظره اي واقعي از کارهاي خود را حتي قبل از پايه گذاري ارائه مي دهد.
براي معماران و افرادي که با آنها کار مي کنند، هدف از تجسم نشان دادن خصوصيات و ويژگي هاي فضاي سه بعدي است که هنوز ساخته نشده است يا در مرحله ساخت است، با استفاده از تصاوير کشيده شده دستي يا رايانه اي، فيلم ها و حتي سيستم عامل هاي واقعيت مجازي. همه اين ابزارها راهي براي تحقق ايده است، چه براي مراجعان و چه براي داوران در يک مسابقه معماري.
اگر مي خواهيد خصوصياتي از قبيل اندازه گيري ها و ابعاد خاص يک پروژه را نشان دهيد، بهتر است از ابزارهاي تصويري دقيق تر مانند نقشه فني استفاده کنيد. اگر به دنبال بيان يک ايده يا مفهوم کلي تر هستيد، يک sketch يا ideogram بهترين گزينه هاي شما هستند.