کاغذ براي پيکاسو ابزاري همچون رنگ و گل رس بود، مجموعه اي از کولاژ ها و خلاقيت هاي اين هنرمند با کاغذ در آکادمي سلطنتي لندن به نمايش در آمده است.
به گزارش گالري آنلاين، آکادمي سلطنتي لندن نمايشگاهي از بريده هاي کاغذ پيکاسو در هشت سالگي گرفته تا اسکچ هايي که منجر به خلق اثر گرنيکا شد، به نمايش گذاشت. اين مجموعه خلاقيتي بي پايان از کاربرد کاغذهاي باطله را به نمايش مي گذارد.
پيکاسو هر کجا که مي رفت و هر کاري که انجام مي داد ردي از کاغذ هاي نقاشي، کارها، رنگ روغن و گواش، مداد و جوهر، مداد شمعي و زغالي، چاپ هاي دستي (باسمه چوبي، ليتوگرافي، چاپ فلزي، حکاکي ) و کارهاي ديگر بر روي کاغذ خط دار و ساده، کاغذ ژاپني، کاغذ ابرنگ آرک، کاغذ برجسته ، روزنامه، کاغذ ديواري، سربرگ هاي هتل، کارتهاي منو، کاغذ بسته بندي، دستمال کاغذي و کاغذ هاي باطله و تکه هاي مقوا باطله را به جا مي گذاشت. او کاغذها را جمع آوري کرده و کنارهم مي گذاشت و به هيج وجه چيزي را دور نمي انداخت. .به نوعي شايد بتوان گفت پيکاسو هنرمند مقتصدي بود.
همه کاغذها حتي دوريختني ترين يا زشت ترين کاغذ ديواري براي او ويژگي خودش را داشت. وقتي کاغذها را تا مي کرد، به هم مي چسباند، مي بريد و پاره مي کرد، رنگ مي‌کرد و پاک مي کرد، مي کشيد و به هم مي سابيد حواس پيكاسو به همه آنها بود، او در توليد انبوه و ارزان، کار دستي و حرفه اي خبره بود. کاغذ براي او ابزاري بود ( درست مثل رنگ ، خاک رس يا گچ) که بايد از آنها استفاده مي کرد. در حين کار وسايلش را، چه يک ماهي باشد و چه زن باشد يا گيتار، چه پرتره و يا يک جمجمه، پيدا مي کرد، گم مي کرد و دوباره پيدا مي کرد. تحولات متعددي که او در هنرش ايجاد کرده بود ، گواه بر انرژي، بي پروايي و اعتماد به نفس و در مجموع عظمت بيش از اندازه اش است.
پيكاسو و مجسمه سازي، پيكاسو و عكاسي، پيكاسو و تئاتر، پيكاسو و سراميك، پيكاسو و ماتيس، پيکاسو و پيکاسو …. آيا پاياني براي ارزيابي هاي اين هنرمند به طرق مختلف وجود دارد؟ نمايشگاه پس از نمايشگاه، تحقيق پس از تحقيق، چه در طول زندگي حرفه ايش و چه پس ار مرگش در سن 91 سالگي، در سال 1973 پاياني وجود ندارد. اين روزها Picasso and Paper تمام گالري هاي Royal Academy را به خود اختصاص داده است .