کيانوش غريب پور معتقد است رويکردي که در پوستر دوسالانه سراميک به لحاظ تصويري بايد رعايت مي‌شد، ارجاع ندادن به سفالينه‌ها و حيطه کاربردي و صنعتي سفال و سراميک بود.
به گزارش گالري آنلاين، مهر به نقل از روابط عمومي يازدهمين دوسالانه سراميک، کيانوش غريب پور طراح پوستر اين دوره از دوسالانه سراميک درباره چگونگي طراحي اين پوستر گفت: طراحي پوستر براي هر مفهوم و هر رويدادي يک مساله بزرگ دارد و عينيت بخشيدن به يک مفهوم است. گاهي ما تصويري براي عينيت بخشيدن به مفهومي داريم و گاهي نداريم. در طراحي پوستر دوسالانه سراميک مساله اصلي اين بود که من بايد با مفهوم «خودکاوي» که شعار اين دوره بينال بود کار مي‌کردم.
وي ادامه داد: مهم‌تر اينکه رويکردي که در اين پوستر به لحاظ تصويري بايد رعايت مي‌شد، عدم ارجاع به سفالينه‌ها و حيطه کاربردي و صنعتي سفال و سراميک بود و سراميک را به عنوان مديوم و رويکرد هنري بايد مي‌ديدم. به هر حال ارجاعات زيادي براي سفال در تاريخ تصوير فرهنگي ما وجود دارد و يکي دو دوره درخشان در سفال داشته‌ايم و هر طراح گرافيکي شيفته آن فرم‌ها است و من نبايد هيچ ارجاعي به آن مي‌دادم.
غريب پور در ادامه با بيان اينکه خودکاوي امري کاملاً انتزاعي است، گفت: در مساله ارجاع به مفهوم خودکاوي نيز مساله اين بود که بدون اينکه چيزي را صريح بگويم که مثل زبان کارتون و کاريکاتور باشد بايد خودکاوي را نشان مي‌دادم.
اين طراح گرافيست اضافه کرد: در نهايت با اتودهايي سعي کردم فرمي بسازم شبيه يک فضاي سيال که گويي از يک نقطه دروني شروع مي‌شود و به نقطه دروني بر مي‌گردد و در عين حال اين دو نقطه به هم متصل نمي‌شود چون نمي‌خواستم رفتار متصل به هم را نشان بدهم و معتقدم خودکاوي از يک نقطه‌اي شروع مي‌شود اما لزوماً به همان نقطه باز نمي‌گردد.
وي اظهار کرد: سعي کردم اين فرم سيال را با ماده خط نشان بدهم و سعي کردم که شبيه يک شيء مشخص و يک پيکره فيگوراتيو نشود و معني مجسمه را ندهد ولي در هر حال يک پيکره باشد که مي‌تواند يک ارجاعي به يک فرم انتزاعي يک شيء يا موجود زنده بدهد. بر بعضي از فرم‌هاي منفي هم به عنوان عنصر رنگي تاکيد کردم که يکي دو فرم آن ممکن است ما را ياد کلمه، ادبيات و خوشنويسي بياندازد چرا که معتقدم کلام هم بخشي از خودکاوي است و با گزاره فکري، تصويري و کلامي مواجهه هستيم. اينها مجموع استراتژي‌هايي بود که موقع قلم گرفتن رخ داد و بقيه اتفاقي تصويري است که ديده مي‌شود.
غريب پور در پايان تاکيد کرد: به نظر مي‌رسد طراح گرافيک مثل مهندس همه چيز را کنار هم مي چيند. ما طبيعتاً به کاربرد فکر مي‌کنيم يا اينکه مفهوم نبايد فداي فرم شود و کار شخصي آزاد نمي‌کنيم و به عنوان يک رسانه قرار نيست تابلو بسازيم که در حيطه فاين آرت تعريفش کنيم اما گاهي خود طراح هم به عنوان اولين مخاطب با اثرش مواجه مي‌شود و سعي مي‌کند ببينيد چقدر مخاطب اثرش به درک آنچه او خواسته مي‌رسد. اميدوارم مخاطب متخصص با اين پوستر ارتباط فعال برقرار کند.