دکتر داريوش فرد دهکردي از اساتيد دانشگاه الزهرا تهران و مدير گروه رشته نقاشي با انتشار پستي از تبديل نگارخانه کمال الدين بهزاد به جوراب فروشي خبر داد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرامروز، نگارخانه کمال الدين بهزاد از حدود سال ۱۳۸۲ در ساختماني که در اختيار دانشگاه الزهرا واقع در بلوار کشاور، نبش خيابان ۱۶ آذر و زير نظر اين دانشگاه مشغول به فعاليت بود و بيشتر اوقات ميزبان نمايش دانشجويان هنر الزهرا و ديگر دانشجويان و هنرجويان بود. نگارخانه‌اي که سال‌ها ميزبان بسياري از اولين نمايشگاه‌ها بود متاسفانه با شروع تعطيلي هاي ناشي از کرونا و واگذاري ساختمانش به بخش معاونت فناوري رياست جمهوري، به مرور تخريب و سپس تعطيل شد و در حال حاضر به جوراب فروشي تبديل شده و دانشگاه الزهرا هم حاضر نشد هزينه بازسازي اين فضا را بپردازد.
البته اين جوراب فروشي ۲ سال پيش فضاي گالري را بازسازي و بهره وري دوساله ان را کسب کرد که در حال حاضر يک سال و نيم ان تمام شده و اساتيد و هنرجويان دانشگاه الزهرا اميدوارند که با اتمام قرار داد نگارخانه کمال الدين بهزاد را پس بگيرند تا حداقل با وضعيت قبلي خود به فعاليت ادامه دهد.
گرچه گالري کمال الدين بهزاد در طول سالهاي فعاليتش مشکلاتي داشت اما قرار‌گيري ان در يکي از معابر اصلي شهر، قدمت فعاليت هنري و موقعيت مکاني نزديک به موزه هنرهاي معاصر و… موقعيتي ارزشمند به ان بخشيده بود که در صورت بازسازي و چند تغيير مي‌توانست به يکي از مهم‌ترين مراکز فرهنگي شهر تهران تبديل شود.
مدير اين گالري اقاي خاکپور در طول سالهاي فعاليتش شاهد اين بود که برخي از افرادي که با هنر و نقاشي ارتباط و اشنايي ندارند وارد گالري شده و با بازديد از نمايشگاه به هنر علاقمند مي‌شوند. در بين مخاطبان اين گالري طيف گسترده‌اي از افراد مختلف از رفتگر تا سرباز و دانشجو و …. وجود داشت.
براي اطلاعات بيشتر درباره اين تغيير با اقاي فرد تماس گرفتيم. اقاي دهکردي از سال ۱۳۹۸ به عنوان مدير اين گالري انتخاب شد تا فعاليت‌هاي نگارخانه زير دانشگاه هنر الزهرا انجام شود. اقاي دهکردي مي‌گويد: «در پي تعمير لوله فاضلاب اين ساختمان قديمي توسط معاونت فناوري بخشي از سقف و ستونهاي گالري تخريب شدند (سقفي که به تازگي و به خاطر ارتباط با زيباسازي شهرداري توانستيم ان را نقاشي کنيم). بعد از تخريب هيچ اقدامي در جهت بازسازي ان صورت نگرفت و گالري تعطيل شد. اين اتفاقات با تعطيلي هاي ناشي از ويروس کرونا همزمان بود.»
اقاي فرد ادامه مي‌دهد: «پيش از تعطيلي و تخريب تصميم داشتيم اين فضا را بازسازي کنيم. اقداماتي چون اضافه کردن فضاي زير زمين به گالري و ساختن يک سالن سخنراني با ظرفيت صد نفر در آن و انتقال سرويس بهداشتي به طبقه پايين، اصلاح نورپردازي فضا و تبديل ان به نورپردازي حرفه‌اي، ساخت ويترينهايي براي نمايش آثار هنري جلوي پنجره‌هاي نگارخانه و اضافه شدن يک کافه گالري (با دري مجزا از فضاي گالري که امکان فعاليت همه روزه ان را فراهم کند) به فضاي ان از برنامه هاي ما بود. با ساخت فضاي سخنراني و کافه گالري اين فضا مي توانست درامد زايي داشته باشد و هزينه هاي بازسازي را بازگرداند.»
در همين زمان گروه معماري خانم دکتر کاتب رئيس وقت دانشگاه هنر الزهرا تمامي ايده هاي مذکور را به صورت رايگان در طرحي اجرا کردند و هزينه اين بازسازي را ۶۵۰ ميليون تومان در سال ۹۸ اعلام کردند.
دانشگاه الزهرا در آن زمان بودجه اي را براي بازسازي اين گالري اختصاص نداد. بودجه اي که حتي اگر براي تامين ان وام مي‌گرفتند، امکان پرداخت اقساط از طريق درامد کافه گالري و سالن اجتماعات امکانپذير بود. اين در حالي است که در زمان کرونا براي برخي از رشته دستگاههايي با همين قيمت خريداري شد.
معاونت فناوري مستقر در ساختمان نيز که درکي از هنر و مناسباتش نداشت، براي بازسازي گالري همکاري نکرد و در نهايت فضاي ان را در اختيار جوراب فروشي قرار داد تا توسط انها بازسازي شود و در ازاي بازسازي بهره وري دوساله ان را به دست اورد. در پي اعتراض دانشجويان و اساتيد هنر به اين وضعيت اعلام شد که جوراب فروشي قصد همکاري با دانشجويان طراحي پارچه و لباس را دارد که به دليل اينکه اين تنها يک فروشگاه است و توليدي و کارخانه نساجي نيست تنها يک توجيه به نظر مي‌رسيد.
اقاي فرد در پايان مي‌گويند: «فضاي فرهنگي خوب حاکم بر دانشگاه الزهرا، اميد به بازپسگيري نگارخانه را افزايش داده است.»