خانه هنرمندان ايران عصر چهارشنبه (۲۳ شهريور) ميزبان مراسم آئين يادبود بابک برزويه، بود و مراسم با حضور جمعي از هنرمندان و سينماگران با پخش مستندي از اين عکس فقيد برگزار شد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، بابک برزويه عکاس، بازيگر و کارگرداني است که همکاري با مسعود کيميايي و مهران مديري را در کارنامه داشت. او با عکاسي بيش از ۱۰ مجموعه تلويزيوني، ۳۵ فيلم سينمايي بلند و کوتاه و بيش از ۲۰۰ تئاتر داخلي يکي از فعال‌ترين عکاسان هنري ايران محسوب مي‌شود که تجربه همکاري با خبرگزاري‌ها را نيز در کارنامه خود داشته است.
بيست و هشت بهمن سال ۱۴۰۰ بود که خبر به کما رفتن اين هنرمند در رسانه‌ها منتشر شد. عضو هيأت مديره انجمن صنفي سراسري عکاسان ايران، آخرين وضعيت او را چنين توصيف کرده بود: «بابک برزويه که در روزهاي نخستين دي‌ماه سال جاري دچار عارضه مغزي شده بود، بلافاصله در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان ايرانمهر بستري شد و از آنجا که پدر ايشان پزشک متخصص مغز و اعصاب در همان بيمارستان است، درمان‌هاي اوليه براي نجات ايشان بلافاصله آغاز شد، ولي متاسفانه با گذشت دو ماه از اين حادثه، خونريزي در ناحيه مرکزي مغز بخش هيپوتالاموس باعث شده هوشياري در ايشان از بين برود و امکان جراحي با ريسک فراواني همراه باشد و موجب بروز صدمات بيشتري شود.»
بابک برزويه در تاريخ ۲۵ مرداد ماه ۱۴۰۱ بود که در بيمارستان از دنيا رفت.
اکنون اما حدودا ۲۰ روز از درگذشت اين هنرمند سپري شده و خانه هنرمندان ميزبان هنرمندان و افرادي شد که براي يادبود اين هنرمند جمع شده بودند.
اين مراسم با پخش مستندي با عنوان «لحظه‌هاي بودن» به کارگرداني سعيد صادقي آغاز شد که بعدِ عکاس بودن بابک برزويه را به روشني روايت ميکرد.
بابک بروزيه به روايت يکي از همکارانش
سعيد صادقي، مستندساز با تمام شدن پخشِ مستند به روي صحنه آمد و نبودِ بابک برزويه را روايت کرد: «چند هفته پيش که درگير تدوين اين فيلم بودم، دوستي از من پرسيد چقدر از رفتن بابک متأثر شدي؟»
او ادامه داد: «فکر ميکنم ما در زندگي‌مان با آمدهاي زيادي مواجه ميشويم و دوستان زيادي پيدا ميکنيم و از اين ارتباطات لذت مي‌بريم. با رفتن هر کسي تکه‌اي از وجود ما کنده مي‌شود و معمولا با ياد و خاطره او، جايِ خالي‌اش را پر ميکنيم. اين فيلم جاي خالي زيادي را برايم پر کرد. جاي بابک برزويه را. سه سال پيش وقتي براي فيلم‌برداري اين فيلم همراه بابک بودم، فکر نميکردم که سه سال بعد شب تولد او جايي جمع شويم و اين فيلم را ببينيم درحالي که اين جمع يک تکه‌ي کنده شده دارد.»
صادقي اضافه کرد: «راستش دوست دارم اين فيلم را خانواده بابکِ عزيز به عنوان هديه بپذيرند و اميدوارم دوست داشته باشند. مسأله فقط بودن است. مسأله فقط زندگي است و زندگي يعني بودن. همراهي من با بابک بروزيه و ثبتِ رنجِ آدم‌ها عين زندگي کردن بود.»
بابک عاشقِ عکاسي بود
علي نيک‌رفتار، عکاس سينما در ادامه برنامه به روي صحنه آمد و از عشقِ بابک برزويه به عکاسي روايت کرد: «ترجيح ميدم از عشق صحبت کنم. بابک عاشق بود. عاشق عکاسي. عکاسي براش زندگي بود. يک علتي که در واقع بابک با تشکل‌هاي مختلف عکاسي همراهي ميکرد، همين عشقي بود که به عکاسي داشت. هميشه دوربينش همراهش بود و حتي اگر امکانش را نداشت، موبايلش همراهش بود.»
او ادامه داد: «اجل به طول عمر بابک مهلت نداد اما به نظرم بابک براي طول عمرش خيلي تلاش نکرد و در عرض زندگي جلو رفت. براي همين است که ما اينجا و به يادش جمع شده‌ايم.»
اين عکاس شعري از قيصر امين‌پور خواند و اضافه کرد: «از طرف صنف عکاسان سينما بخش ويژه‌اي را به ياد و نام بابک تدارک ديديم که انشالله شيوه اجرايي اين بخش اطلاع رساني خواهد شد.»
نيک‌رفتار در آخر به مديريت خانه هنرمندان پيشنهاد کرد: «همانطوري که خانه هنرمندان از بخش‌هاي مختلفي به نامِ بزرگان ساخته شده، بخشي را به نام بابک نامگذاري کنيد. قطعا دوستان اين را در نظر مي‌گيرند هر چند بابک هيچ وقت از ياد و ذهن و خاطره ما پاک نخواهد شد.»
بابک فرزندِ سينما بود
حجت الله ايوبي نيز در ادامه اين مراسم براي روايتِ بابک برزويه به روي صحنه آمد و گفت: «هرگز باور نميکردم يک روز در محفلي براي اين مناسبت درباره بابک برزويه سخن بگويم. خيلي سخت و جانکاه و دشوار است. بابک فرزند سينما بود و همه شما او را خوب ميشناسيد. آشنايي من با بابک از سال ۱۳۹۲ است.»
او ادامه داد: «امروز در مقابل خانواده گرامي‌اش اعتراف ميکنم که او واقعا يکي از عواملي بود که من را سرپا نگه ميداشت و با انرژي فراوانش به همه ما روحيه ميداد. بابک پر از انرژي بود و آرام و قرار نداشت. جسم بابک تحمل اينهمه روح بي‌قرار را نداشت و خيلي رنح ميبرد. جسمش نميتوانست پا به پاي روحش حرکت کند.»
ايوبي اضافه کرد: «خيلي‌ها مي‌آيند و مي‌روند. خيلي‌ها آمدند و رفتند ولي چقدر تفاوت بين برخي انسان‌هايي که مي‌آيند و آمدنشان منشأ اين همه خير و برکت و آثار فراوان است، وجود دارد؟ ويژگي‌هاي بابک را شما ميدانيد. بابک پر از مهر و بخشنده بود. وقتي بابک انقدر براي سينماي ايران زحمت مي‌کشيد، با خودم ميگفتم کاش قدرش را بدانند. آيا واقعا ميدانند؟ روزي که تشييع جنازه را ديدم، گفتم افرين به مردم ايران که ميشناسند و قدر ميدانند.»
بابک برزويه با دوربينش تبديل معنا کرد
مجيد رضاييان، استاد ارتباطات به عنوان آخرين سخنران، درباره ويژگيِ عکس‌هاي بابک برزويه گفت: «بابک برزويه با دوربينش تبادل معنا ميکند. عکاسي، طنز و طراحي کاريکاتور شش عنصرِ پايه‌اي روزنامه نگاري است اما عکاساني وجود دارند که عکسشان حرف براي گفتن دارد و عکس‌هاي بابک برزويه از آن دسته است.»
در پايان مراسم مديرعامل خانه هنرمندان تنديس سروِ خانه هنرمندان را به خانواده زنده‌ياد بابک برزويه تقديم کرد و کيکي به مناسبت تولدِ اين عکاس و با دستان دو فرزندش بريده شد.
