آثار گنجينه موزه هنرهاي معاصر تهران در زمره مجموعههاي کمنظير جهاني است؛ مجموعهاي شامل آثار ايراني و خارجي هنر نوين که برخي از آنها در زمره گرانترين آثار هنري جهان بهشمار ميروند. با اين همه شيوه نگهداري از آثار گنجينه و در مجموع صورت اموال موجود در گنجينه، از مواردي است که در سال هاي اخير پرسش برانگيز بوده و هر از گاهي درخواست اهالي رسانه براي بازديد را به همراه داشته است؛ هرچند طرح مسائلي مانند لزوم رعايت پروتکل ها براي حفاظت از آثار از سوي متوليان وقت، تاکنون اين مسير را با دشواري هايي همراه کرده است.

به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، در همين ارتباط به گفتوگو با حسين اکبري نسب، منتقد هنري پرداختيم تا علت و ابعاد مختلف ماجرا را از زبان اين منتقد بشنويم.
گنجينه موزه در معرضِ ديدِ عموم قرار نميگيرد
اکبري نسب در ابتدا با انتقاد از عملکرد موزه هنرهاي معاصر تهران در نحوه ي به نمايش گذاشتن آثار گنجينهيِ اين مکان فرهنگي و هنري به ايسنا ميگويد: «موزه يک اساسنامه دارد. اگر در اساسنامه موزه موردي وجود داشته باشد که بايد از گنجينه موزه هنرهاي معاصر تهران ويديو تهيه شود و در معرض ديد عموم قرار گيرد، مديران موزه موظف اند به اساسنامه عمل کنند.»
او ادامه ميدهد: «گنجينهي موزه جزو بخش نمايشگاهي نيست و دارايي خاصِ موزه محسوب ميشود که نهايتا هر بار بخشي از آن در معرضِ ديدِ عموم مردم قرار ميگيرد و موقعي که در معرضِ ديد عموم مردم گذاشته ميشود، خبرنگاران از آثار به نمايش درآمده ويديو تهيه ميکنند يا گزارشهايي به اشکال متنوع تهيه ميشود و روال معمول در تمام دنيا هم همين است. منتها مسأله اين است که در اين چهار دهه با آثار موجود در گنجينه به شکل و شمايلي خاص و عموما سليقهاي برخورد شده است و خيلي از اشياء موجود در گنجينه هرگز در معرض ديد عموم قرار نگرفتهاند. اکنون هم که نماشگاه هنر مينيمال و هنر مفهومي در حال برگزاري است، آثاري که به نمايش گذاشته شدهاند، بيشترشان براي اولين بار است که از گنجينه به قصد نمايش عمومي خارج ميشوند. از آنجا که کل گنجينه در معرض ديد عموم قرار نميگيرد و شفافيت کامل در مورد فهرست آثار موجود در گنجينه وجود ندارد، افکار عمومي نگران اين ثروت ملي است و مردم راه ديگري هم براي آگاه شدن از وضعيت گنجينهي اين موزه که در دنيا هم کم نظير است، ندارند. بهتر است يک مطالبه عمومي جهت ايجاد شفافيت کامل در مورد آثار هنري موجود در گنجينه و نحوهي نگهداري از آن به کمک خبرنگاران شکل بگيرد.»
بايد صورت کاملي از اشياي موجود در گنجينه موزه تهيه شود
اين منتقد هنري در پاسخ به اين سوال که با توجه به حاشيه هاي پيش آمده در سال هاي اخير، بازديد اهالي رسانه از گنجينه موزه هنرهاي معاصر تهران به برخي از شبهه پايان مي دهد؟ ميگويد: «اين مورد ممکن است اتفاق نيافتد اما مي توان اين درخواست را داشت که صورت کاملي از اشياي موجود در گنجينه موزه هنرهاي معاصر به اطلاع عموم برسد و مردم نسبت به اين دارايي ملي اطلاعات شفاف و کاملي داشته باشند. درباره محافظت از اين آثار اگر به عموم مردم اطلاع رساني نميکنند، خودشان بايد ويديو تهيه کرده و امکاني در اختيار مردم قرار دهند تا بدانند که آيا از دارايي مليشان محافظت ميشود؟ بنابراين به نظر من به جاي درخواست بازديد از گنجينه، بايد خواسته شفاف سازي در مورد صورت اموال گنجينه، شيوه نگهداري از آثار و مواردي از اين قبيل داشته باشيم. چون اگر جزو اساسنامه موزه باشد که گنجينه در اختيار کسي قرار نگيرد، رييس موزه با صدور حکمِ بازديد از گنجينه خلاف قانون عمل ميکند و ميتواند تحت تعقيب سازمان بازرسي يا ساير سازمانهاي نظارتي قرار گيرد.»
او ادامه ميدهد: «فکر ميکنم خواسته به جاي اينکه به اين سمت برود که خبرنگاران از گنجينه موزه هنرهاي معاصر بازديد داشته باشند، بهتر است به اين سمت معطوف شود که عموم مردم از صورت اموال موجود در گنجينه مطلع شوند، شيوه نگهداري آثار و به هر حال مديريت درست گنجينه موزه به نظر من بايد بيشتر مورد توجه قرار گيرد.»

بازديد خبرنگاران از گنجينه موزه هنرهاي معاصر در سال ۹۷
آيا از سرمايه ملي ممکلت به درستي محافظت مي شود؟
اکبري نسب در پاسخ به اين سوال که مهمترين مسأله که درباره موزه هنرهاي معاصر تهران بايد مورد توجه قرار بگيرد، چيست؟ اظهار ميکند: «اطلاعاتي که در طول سالها به ما رسيده، شبهه آميز بوده است. شيوه نگهداري باتوجه به اينکه دسترسي عمومي و اطلاعات کافي وجود ندارد، مهمترين دغدغه اي که براي ما به عنوان کنشگران و فعالان اين حوزه وجود دارد اين است که آيا از اين آثاري که سرمايه ملي ممکلت محسوب مي شوند، به درستي محافظت مي شود؟ گزارش مستندي درباره اين موضوع وجود ندارد و به همين دليل شک و شبهه هميشه درباره گنجينه وجود داشته است.»
