زماني که لوکوربوزيه بنايي را با يک ماشين قياس مي کند، همانندي را در جايي مي بيند که هيچکس پيش از اين نديده است. زماني که آلوار آلتو طراحي گلدان هاي ارگانيکش را با چشم اندازهاي فنلاند مقايسه مي کند يا زماني که طرحش براي يک تئاتر در المان را با ريشه هاي درخت مقايسه مي کند همان منشي را در پيش مي گيرد که لوکوربوزيه انتخاب کرده است.
زماني که هارينگ با ارجاع به انگاره هاي انسانْ گوني که در ذهنش شکل گرفته اند دست به طراحي مي زند، او نيز دقيقا همان کاري را مي کند که لوکوربوزيه و آلتو انجام داده اند ـ يافتن همگوني در جايي که کسي پيش از اين نديده بوده است.
انچه در بلنداي قرن بيستم، ارام ارام خود را تثبيت کرد، اين نکته بود که همانندي و همساني در طراحي، نقش بسيار مهمتري نسبت به تبعيت ساده از نيازهاي کارکردي يا حل صرف مشکلات فني ايفا مي کند. تمام طراحي هاي کانستراکتيويست ها، براي مثال، به مثابه ارجاعاتي به جهان پوياي ماشين ها، کارخانه ها و قطعات صنعتي اي در نظر مي ايند که طرح ها بدان ها شبيه اند. مجموعه طرح هاي مِلـْـنيکوف براي باشگاه کارگران مُسکوشباهت غير قابل کتماني به پيستون ها، لوله ها، چرخ دنده ها و ياتاقان ها دارد.
با اين مقدمه مي توان گفت، کشف علمي شامل ديدن همگوني ها درست درجايي است که هر کس ديگري فقط واقعيت هاي صرف را مي بيند. به طور مثال، بدن انسان را در نظر بياوريد، يک جراح ان را همچون سيستمي از استخوان ها، عضلات، ارگان ها و سيستم گردش خون درک مي کند، يک مربي فوتبال توان عملکردي بدن را ملاک قرار مي دهد، يک عاشق فهم رمانتيکي از بدن را مد نظر مي اورد، يک تاجر قدرت کار بدن را محاسبه مي کنند و يک ژنرال نظامي قدرت مبارزه بدن را تخمين مي زند.
معماراني همچون هرينگ، پائولو سولري و سزار کاتانئو و خيلي هاي ديگر، بدن انسان را همچون گشتالتي در نظر مي اورند که شبيه نقشه هايشان براي ساختمان ها و شهرهاست. ان ها استنتاج هاي خود را با مبنا قراردادن شباهت يکي با ديگري ترسيم مي کنند. همگوني و قياس نوعي از شباهت يا حضور برخي شاکله هاي مشابه ميان دو رخدادي که مي توانند از جنبه هاي ديگر کاملا متفاوت از هم باشند را مقرر مي سازد. کانت قياس را به مثابه چيزي ضروري و لاينفک از دانش در نظر مي اورد، با بکارگيري روش قياس امکان توسعه و تغيير کانسپت هاي نو و کشف روابط جديد فراهم مي ايد.
منبع:اتوود