«نيلوفرهاي آبي» به معناي حقيقي يک شاهکار امپرسيونيست تمام عيار است. «مونه» در قاب اين نقاشي منظره مقابل ديدگانش را با مهارت چشم‌نوازش در هم آميخت.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، «کلود مونه» يکي از پرآوازه‌ترين هنرمندان جهان است. آثار او مظهر جنبش محبوب «امپرسيونسيم» محسوب مي‌شوند. «امپرسيونيسم» در حوالي ۱۸۶۰ ميلادي در فضاي شهري و صنعتي پاريس شکل گرفت. نقاشان امپرسيونيست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. اين گروه از نقاشان تلاش مي‌کردند تغييرات نور و رنگ در ساعات و آب و هواي مختلف را به تصوير بکشند. هدف در حقيقت به تصوير کشيدن يک لحظه مشخص بود. با در نظر گرفتن تمامي اين ويژگي‌ها نقاشي «نيلوفرهاي آبي» اين هنرمند شاهکار امپرسيونسيت به شمار مي‌رود.
«کلود مونه» تابلو «نيلوفرهاي آبي» را در سال ۱۹۰۶ ميلادي و در سن ۶۶سالگي خلق کرد. او در زمان خلق اين نقاشي يک هنرمند چيره‌دست با بيش از ۴۰ سال تجربه بود. «نيلوفرهاي آبي» يک تابلو نقاشي رنگ روغن با ارتفاع ۸۹.۹ و عرض ۹۴.۱ سانتي‌متر است. سوژه اين نقاشي گل‌هاي نيلوفر آبي است که بر روي آب شناورند، اما نگذاريد سادگي سطحي آن شما را از پيچيدگي نهان آن غافل کند. براي مثال، بسياري از هنرمندان براي خلق يک منظره در آب از يک خط افقي به همراه مجموعه‌اي از عناصر در گرادگرد آن همچون چند بوته و تعدادي درخت استفاده مي‌کنند. اما «مونه» از عناصر مذکور صرف نظر کرده است تا تمرکزش را بر يک موضوع مشخص بگذارد. «مونه» اين تابلو را به نحوي نقاشي کرده که گويي بخشي از نقاشي را از نقاشي بزرگ‌تر جدا کرده است.
در اين نقاشي، چندين نيلوفر آبي در قسمت بالاي بوم به چشم مي‌خورد که به نظر مي‌رسد مکان آن‌ها بدون هدف انتخاب شده است. اين درحالي است که جايگاه هيچ کدام از اين نيلوفرهاي آبي تصادفي و غيرعمدي نبوده است. اگر اين نقاشي را با استفاده از خطوط افقي و عمودي به ۹ بخش مستقيم تقسيم کنيم، چهار خانه‌اي که در سمت چپ و بالاي بوم قرار دارند يک دايره را در خود جاي مي‌دهند. در اين دايره زردرنگ، حاشيه‌هاي نيلوفرهاي ْآبي با فضاي خالي در آب مجاورت دارند. همچنين در ميانه اين دايره زرد رنگ مي‌توان بيضي قرمزي را ترسيم کرد که نشانگر فضاي خالي بين نيلوفرهاي آبي است. دايره و بيضي نامرئي، چشم‌ها را به سمت حاشيه‌هاي نيلوفرهاي آبي سوق مي‌دهد. در حقيقت اين عناصر، در يک نقاشي طبيعت بي‌جان جنبش ايجاد مي‌کنند.
«مونه» يک هنرمند ياغي بود و «نيلوفرهاي آبي» سبک تمردآميز او را به تصوير مي‌کشيد. هنرمندان آکادميک هم عصر «مونه» در فضاي سربسته نقاشي مي‌کردند، بر روي بوم طرح اوليه پياده مي‌کردند، از قبل رنگ‌ها را با هم ترکيب مي‌کردند و از ضربات قلم‌مو بلند و نرم استفاده مي‌کردند، اما «مونه» يک هنرمند آکادميک نبود. «مونه» نقاشي‌ها را در فضاي باز مي‌کشيد و بدون طراحي اوليه نقش‌ها را روي بوم پياده مي‌کرد.
او رنگ‌ها مستقيما از تيوپ رنگ به بوم اضافه مي‌کرد و از ضربات کوتاه و نامرتب استفاده مي‌کرد.
«نيلوفرهاي آبي» يک سوژه عامي را به تصوير نمي‌کشد. اين نقاشي در حقيقت بخشي از باغ «مونه» در «ژيورني» را به نمايش مي‌گذارد. اين هنرمند شيفته نقاشي کردن در باغش بود و نتيجه اين علاقه خلق مجموعه بزرگي از تابلوهاي نقاشي با موضوع نيلوفرهاي آبي بود و نيلوفرهاي آبي به سوژه نمادين «مونه» تبديل شد.