استوديو معماري برونو گاودين بازسازي کتابخانه ملي فرانسه را بعد از ۱۵ سال کامل کرد تا مسيرها و فضاهاي عمومي جديدي به اين مجموعه تاريخي افزوده شود.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، با توجه به بازسازي‌هاي جزئي در دهه ۱۹۵۰، تا پايان قرن بيستم اين کتابخانه تا حد زيادي منسوخ و مجموعه‌هاي اصلي آن به کتابخانه فرانسوا ميتران منتقل شد که توسط دومينيک پرو در سال ۱۹۹۵ تکميل شد.
پس از بازسازي گسترده، در حال حاضر کتابخانه ملي فرانسه در کنار کتابخانه موسسه ملي تاريخ هنر و کتابخانه موزه ملي هنرهاي معاصر، اتاق هاي مطالعه را در خود جاي داده است.
به منظور باز نگه داشتن کتابخانه، کار به دو مرحله تقسيم شد که فاز اول پروژه در سال ۲۰۱۶ تکميل شد و بر تغييرات راه‌‌پله‌ها، فروشگاه‌ها و کريدورها متمرکز شد. در ادامه اين استراتژي، در فاز دوم يک ورودي کاملاً جديد و حياط محوطه‌سازي شده در امتداد خيابان ويوين ساخته شد تا آنچه را که قبلاً نماهاي عقب ساختمان بود به يک نماي جديد و باز تبديل کند.
معماران استوديو معماري برونو گاودين گفته‌اند: «پس از ۱۵ سال کار، ساختماني را بازگردانديم که عميقاً تغيير کرده است تا چالش‌هاي معاصر استقبال از مردم، باز کردن آن به روي شهر، اشتراک‌گذاري و تبادل با نسل‌هاي جوان را برطرف کند. در واقع طراحي ورودي جديد نشان‌دهنده تمايل موسسه به دعوت براي همه براي کشف دنياي جديد است که هم يک کتابخانه پژوهشي و هم يک موزه است.»
دو ورودي اين کتابخانه يک محور شرقي_غربي را در مرکز تالار بزرگ کتابخانه ايجاد مي‌کند که بازسازي معاصر آن با جايگزيني پلکان اصلي با پله‌هاي مارپيچ بزرگ از جنس آلومينيومي را نشان مي‌دهد.
در شمال شرقي کتابخانه، اتاق بيضي شامل تنها اتاق مطالعه کتابخانه با دسترسي آزاد که با قفسه‌بندي‌هاي جديد، نور مناسب و آينه‌اي که از شکل منحني که منعکس کننده توده کتاب‌هاست، طراحي و به روز شده است.
فضاي مجاور کتابخانه مرکزي در گوشه جنوب شرقي سايت دستخوش تحولات تاريخي بسياري قرار گرفته که توسط ميشل روکس-اسپريتز معمار فرانسوي در اواسط قرن بيستم با طراحي زيرزمين و فضاهاي فوقاني جديد گسترش يافت. در حالي که اين فضا به عنوان يک بناي تاريخي محافظت نمي‌شد، معماران برونو گاودين تصميم گرفتند تا ويژگي‌هايي ازلايه‌هاي تاريخي آن بسازند و يک اتاق مطالعه بزرگ که توسط پلکان‌ها و راهروهاي فولادي به هم متصل شده، طراحي کنند.
در طبقه اول، شرق و غرب محوطه به وسيله يک گالري شيشه‌اي جديد به هم متصل شده‌اند، يک راهروي شيشه‌اي با يک طبقه شيشه‌اي که نماي آن از پشت بام است و به فضاي موزه جديد و بخش سکه‌ها، مدال‌ها و عتيقه‌ها منتهي مي‌شود.
معماران کتابخانه مي‌گويند: در واقع گالري شيشه‌اي با منظره‌اي غافلگيرکننده از گنبدهاي تالار لابروست نمايي از بام و آسمان را ارائه مي دهد. کف‌هاي شيشه‌اي نيمه شفاف امکان نفوذ نور به سمت پايين را فراهم مي‌کند و جلوه زيبايي به فضاي داخلي پلکان مي‌بخشد.
در پشت کتابخانه علاوه بر طراحي آرشيو، فضاهاي بزرگي براي استفاده کارکنان تدارک ديده شده است.
