محققان پس از 200 سال بخش هاي جداگانه اي از نقاشي پرتره خانواده فنلاندي را کنار هم قرار داده اند.
به گزارش گالري آنلاين، دو قسمت مجزا از يک پرتره خانوادگي قرن هفدهمي که به دو نيم تقسيم شده بود، پس از تقريباً 200 سال توسط محققان دوباره گرد هم آمده است. پرتره دوتايي يک پدر و پسر – که در سال 1626 توسط نقاش پرتره ساکن آنتورپ، کورنليس دو ووس (Cornelis de Vos) نقاشي شده است – يک خانواده سه نفره را به تصوير مي کشد، اما نقاشي يک قطعه را نداشت.
پرتره دوگانه يک پدر و پسر متعلق به مجموعه خصوصي Nivaagaard مستقر در Niva، دانمارک است. يورگن وادوم، مشاور ويژه در مجموعه نيواگارد و آنجلا جاگر، متصدي مؤسسه تاريخ هنر RKD-هلند در لاهه، سال گذشته براي رديابي اثر گمشده به نيروهاي خود پيوستند.
در ابتدا آنها عکس هايي را در گزارش حفاظت از گالري ملي دانمارک در سال 1966 پيدا کردند که جزئيات بيشتري را نشان مي داد و بخشي از بازوي زن گمشده را نشان مي داد. اين تصاوير سرنخ‌هاي جديدي را مشخص کرد از جمله يک جفت دستکش گلدوزي شده با مخمل قرمز.
اين باعث شد که پرتره اي از يک خانم زيبا با يقه اي مانند پدر در پرتره دوتايي شناسايي کنند. در بيانيه اي از مجموعه Nivaagaard آمده است که اين پرتره يک بانوي De Vos از سال 1626 بود که در حراج کريستي در لندن در سال 2014 به فروش رفت.
اين اثر در لندن توسط فروشنده آمستردامي Salomon Lilian خريداري شد که نقاشي را تميز کرد. پس از بازسازي، منظره در پس‌زمينه پرتره دوتايي آشکار شد که يک دايک و رديفي از درختان صنوبر را در پشت شانه چپ پسر نشان مي‌دهد که در پرتره زن ادامه دارد. اين بيانيه مي افزايد، ويژگي هاي صورت و چشمان قهوه اي او با پسر بچه مطابقت دارد.
اخيراً يک کمک مالي از بنياد نيو کارلزبرگ در کپنهاگ به مجموعه Nivaagaard اجازه داد تا پرتره مادر را به دست آورد. اين مجموعه مي‌گويد ارتفاع نقاشي مادر کمتر از نصف نقاشي پدر و پسر است، و اين نشان مي‌دهد که اثر اصلي احتمالاً پس از آسيب ديدگي، به احتمال زياد بين سال‌هاي 1830 و 1859، با دقت به دو تابلوي مستقل تقسيم شده است.
آندريا ريگ کاربرگ، مدير موزه مجموعه نيواگارد، در بيانيه‌اي گفت: «تحقيقات ما را به کشف اين پرتره زن باورنکردني سوق داده است. مادر حالا با پسرش که خيلي شبيه نگاهش است به ما نگاه مي کند. هر سه سوژه زماني بُعد، عمق و درخشش کاملاً جديدي به خود مي گيرند.