انجمن صنفي مرمتگران آثار تاريخي استان فارس درباره شيوه مرمت برخي بناهاي تاريخي شيراز هشدار داد و از آن با عنوان «تخريب پنهان» و «تغيير هويت» اين شهر نام برد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، انجمن صنفي مرمتگران آثار تاريخي استان فارس، درحالي درباره حجم مرمت‌هاي سليقه‌اي در شيراز هشدار داده که محدوده ۳۶۰ هکتار از بافت تاريخي شهر شيراز با ۴۱۰ اثر ثبتي و ۲۵۰۰ بناي باارزش تاريخي تابستان ۱۴۰۲ در فهرست ميراث ملي ايران ثبت شده و مطابق قانون، حفاظت از اين بافت و آثار آن الزامي است.
انجمن صنفي مرمتگران آثار تاريخي استان فارس در اين بيانيه، بافت تاريخي اين شهر را «ميراث گران‌بها و عصاره تمام گذشتگان» دانسته و تاکيد کرده است: اينکه ما به عنوان يک امانتدار، چگونه اين ميراث گرانقدر را ارج مي‌نهيم و به چه نحو اين هديه هزارساله پدرانمان را براي فرزندانمان به ارث خواهيم گذاشت که هويت و اصالتمان را خدشه‌دار نکند، مهمترين وظيفه و دغدغه ماست.
در بخش ديگر اين بيانيه آمده است: گاه‌گاهي در اين دوره و زمان، شاهد تخريب به عمد و غيرعمد بناهاي تاريخي در بافت به‌هم پيوسته شيراز (برخي به بهانه توسعه، برخي به بهانه نوسازي و برخي به بهانه تعريض گذر و …) هستيم. خوشبختانه سازمان‌هاي مردم‌نهاد، انجمن‌هاي صنفي و افکار عمومي، با آگاه‌سازي توانسته‌اند در اين زمينه ورود کنند و از سرعت اين تخريب‌ها بکاهند. اما اشاره ما به تخريب‌هاي پنهاني است که در ظاهر امر حمايت نام گرفته، اما در عمق و درون، کمتر از تخريب‌هاي عمدي به بافت و هويت تاريخي شيراز ضربه نزده است.
انجمن صنفي مرمتگران آثار تاريخي استان فارس يادآور شده است: تخريب، اگرچه به هويت و اصالت تاريخمان به صورت آني آسيب خواهد زد، اما تغيير نادرست باعث تغيير نامحسوس و آرام هويت و اصالت تاريخمان مي‌شود و کم نيستند اين تغييرهاي سليقه‌اي و ناکارشناسانه که در بافت تاريخي شيراز عزيزمان در حال انجام هستند.
در بيانيه انجمن صنفي مرمتگران آثار تاريخي استان فارس همچنين تصريح شده است: مرمت و حفاظت از آثار تاريخي، حساسيت و ظرافتي دارد که مانند راه رفتن بر لبه تيغ است. اگر اين مرمت سليقه‌اي پيش برود، تمام هستي و تاريخچه يک اثر از بين مي‌رود، بنا شخصيت خود را از دست مي‌دهد و هويتش را مي‌بازد. وجود دلالان بافت باعث ورود افراد غيرمتخصص به اين حيطه شده است که به صورت سليقه‌اي مرمت‌هايي را انجام داده‌اند به نحوي که به مذاق سرمايه‌گذاران خوش بيايد، اما هويت و اصالت را از بنا دزديده‌اند.
يک بناي مرمت‌شده، ديگر يک بناي تاريخي ارزشمند شيرازي نيست، بلکه بناي شير، گاو، پلنگي شده است که مي‌توانست در بافت تاريخي شيراز نباشد و در هر کجاي ديگر باشد.
مسأله مهمي که در مرمت‌هاي سليقه‌اي بايد مورد توجه قرار گيرد، تبديل شدن اين ناهنجاري به ارزش در بازار کار و نگاه سرمايه‌گذاران است، به نحوي که اين سبک و سياق مرمت در حال رواج است و به‌زودي زود ديگر اثري از هويت تاريخي شيرازي در هيچ کدام از بناهاي مرمت‌شده بافت نخواهيم ديد و شاهد دگرگوني و تغيير هويت خواهيم بود.