سرپرست پايگاه ميراثجهاني شوش گفت: طرح ساماندهي، حفاظت و مرمت قلعه باستانشناسي شوش با بررسي و برنامهريزي کارشناسي و براساس شرايط و اولويتهاي موردنياز بنا، پس از چند سال وقفه بار ديگر آغاز شد.
بهگزارش گالري آنلاين به نقل از ميراثآريا، سرپرست پايگاه ميراثجهاني شوش با اعلام اين خبر گفت: پس از آسيبشناسي و مستندنگاري وضعيت اين بناي تاريخي عظيم، نسبت به اصلاح سيستم دفع فاضلاب، اجراي آجرفرش و جاگذاري بخشهاي فرسوده کففرش و اصلاح بندکشي در حياط اول قلعه اقدام کرديم که اين عمليات در حال انجام هستند.
علي بويري ادامه داد: با هدف سبکسازي برج ضلع شرقي موسوم به کبوترخانه نيز عمليات برچيدن و حذف مداخلات درحال اجراست.
او با بيان اينکه اصلاح سيستم ذخيره و انتقال آب نيز از ديگر اقدامات در حال اجرا در راستاي ساماندهي بنا است، افزود: مرمت، بندکشي و استحکامبخشي ديوارههايي از نماي بيروني قلعه، اصلاح مسيرهاي دسترسي گردشگري و اصلاح سيستم روشنايي هم از بخشهاي ديگر اين فصل از طرح ساماندهي و مرمت اين اثر تاريخي ارزشمند بهشمار ميرود.
سرپرست پايگاه ميراثجهاني شوش با اشاره به اينکه اين قلعه در معرض آسيبهاي بيولوژيکي بهيژه موريانه قرار گرفته بود، اضافه کرد: با هدف حذف و مقابله با اين آفات، مطالعات و آزمايشهايي نيز در دست پيگيري و اقدام است.
قلعه باستانشناسي شوش که به نامهاي ديگري همچون قلعه فرانسويها ياقلعه دمورگان نيز معروف است، در سال ۱۸۹۷ ميلادي توسط ژاک دمورگان سرپرست هيأت باستانشناسي فرانسه در ايران و بهمنظور ايجاد مکاني امن و مناسب براي استقرار کاوشگران فرانسوي، توسط معماران ايراني با طرحي برگرفته از قلعههاي قرون وسطايي اروپايي بر بخشي از تپه آکروپل شوش ساخته شد.
در ساخت قلعه، از آجرهاي مصالح تاريخي به دستآمده از کاوش و حفاريهاي شوش استفاده شده که از اين بابت به موزه آجر ايران نيز معروف است، از سويي ديگر، اين قلعه به عنوان بزرگترين و نخستين پايگاه باستانشناسي منطقه و ايران نيز شناخته ميشود.
قلعه باستانشناسي شوش در دهم مهرماه ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيد.
اين قلعه هماکنون محل استقرار پايگاه ميراثجهاني شوش است.