موزه متروپوليتن اين روزها خانه يکي از معبدهاي باستاني مصر است اما امتياز نگهداري از اين بقاياي باستاني به سادگي به متروپوليتن واگذار نشده است، بلکه مجموعه‌اي از عوامل از جمله پول و سياست در رقابت براي نگهداري از اين معبد تأثيرگذار بوده است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ميراث آريا، در دهه ۵۰ ميلادي مصر تصميم گرفت با ساخت سد اسوان در قالب سازه‌اي با معماري خاص، طغيان رود نيل را کنترل کند. در اين صورت کوير به کشتزار تبديل مي‌شد و توربين‌هاي هيدروالکتريک، برق ميليون‌ها نفر را تامين مي‌کرد، اما يک مشکل وجود داشت. در نتيجه ساخت اين سازه، يک درياچه ۴۸۲ کيلومتري ۵ معبد باستاني را غرق مي‌کرد و مصر نيز بودجه کافي براي جابه‌جايي معبدها نداشت.
در نتيجه يونسکو يک کمپين بين‌المللي جمع‌آوري بودجه را ترتيب داد و ايالات متحده آمريکا نيز با کمک ژاکلين کندي متعهد شد که ۱۶ ميليون دلار کمک کند. در سال ۱۹۶۵ ميلادي، مصر معبد دندور را به نشانه قدرداني هديه داد. در آن زمان سوال بود که کدام يک از شهرهاي آمريکا مناسب نگهداري از يک معبد سنگي ۲ هزار ساله است.
تعداد زيادي متقاضي وجود داشت. ميامي، ممفيس، فيلادلفيا، بالتيمور، شهري در ايالت ايلينوي به نام قاهره و ده‌ها شهر ديگر در آمريکا تمايل خود را اعلام کردند، اما خيلي زود ۲ گزينه محبوب مطرح شد: موزه هنر متروپوليتن نيويورک و مؤسسه اسميتسونين در واشنگتن دي.سي.
اين دو موسسه در رويکرد نسبت به اين مسئله کاملا متفاوت بودند. موزه متروپوليتن به مديريت توماس هووينگ پيشنهاد قابل‌توجهي ارائه کرد و برنامه اختصاص دادن يک ساختمان جديد چشمگير به معبد را مطرح کرد. در عوض، مسئولان موسسه اسميتسونين پيشنهاد دادند که از معبد در فضاي باز مؤسسه نگهداري کنند. موزه متروپوليتن به پيشنهاد موسسه اسميتسونين انتقاد کرد و توضيح داد که آب و هواي خشن خيلي زود اين معبد را به تلي از شن تبديل خواهد کرد.
در نهايت در سال ۱۹۶۸ ميلادي ۶۶۱ صندوقچه حاوي بخش‌هاي منفصل‌شده معبد به موزه متروپوليتن تحويل داده شد. با توجه به کمبود فضا، اين بقايا در پارکينگ نگهداري شدند.
مدير وقت موزه متروپوليتن در رقابت براي بدست آوردن معبد پيروز شده بود، اما چالش سرهم‌کردن بخش‌هاي مختلف معبد هنوز باقي مانده بود.
سپس در اکتبر ۱۹۷۳ جنگ مصر و اسرائيل (جنگ يوم کيپور، جنگ اکتبر يا جنگ رمضان) اتفاق افتاد و ناگهان، جذابيت سرمايه‌گذاري براي نگهداري از يک معبد مصري به طور قابل توجهي براي نيکوکاران نيويورک، کم شد.
يکي از کساني که تحت‌تاثير مسائل سياسي قرار نگرفته بود، محدوديت مالي نداشت و از قديم با موزه متروپوليتن ارتباط خوبي داشت، آرتور سکلر بود که ۳.۵ ميليون دلار به موزه اهدا کرد. البته با اين کمک قابل توجه، بودجه متروپوليتن براي سرهم‌کردن معبد همچنان تأمين نشد و در نهايت، شهر نيويورک بيش از يک ميليون دلار براي اين کار بودجه گذاشت.
در نهايت معبد دندور در سال ۱۹۷۸ ميلادي به همراه نمايشگاه گنجينه توت‌عنخ‌آمون به روي عموم مردم باز شد.