«نسيم اقيانوس» در نخستين سال‌هاي قرن بيستم ميلادي توسط «ادوارد هنري پتهست» خلق شده است و به نظر مي‌رسد نقاشي بي‌نظيري باشد که يک خاطره خوش از تعطيلات تابستاني را به تصوير مي‌کشد.
«نسيم اقيانوس» اثر «ادوارد هنري پتهست» ۱۹۱۰
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، «نسيم اقيانوس» يک نقاشي فوق‌العاده سرزنده است، که دو دختر بچه و مادرشان را در حين وزش نسيم در ساحل به تصوير کشيده است.
«ادوارد هنري پتهست»، نقاش امپرسيونيست آمريکايي اين نقاشي را طوري خلق کرده است که مخاطب با ايستادن در مقابل آن مي‌تواند نسيم شديد اقيانوس را حس کند، چراکه ضربات قلم مو قدرتمند نقاش، وزش نسيم را به خوبي در موج‌هاي شکل‌گرفته در اين سه نفر مجسم کرده است. زبان بدن دختر کوچک‌تر که گويي از سرماي هوا به مادرش مي‌گويد، يکي از سرزنده‌ترين و جالب‌ترين عناصر اين تابلو نقاشي است.
«ادوارد هنري پتهست» (۱۸۵۷-۱۹۲۷) امپرسيونيست آمريکايي بود. او حتما به ساحل علاقه زيادي داشته است، چراکه ده‌ها صحنه ساحلي را نقاشي کرده است. برخي از آنها مناظر سنتي دريايي هستند که به شدت بر روي خود آب متمرکز شده‌اند، با اين حال اغلب نقاشي‌هاي او اينطور نيستند و آثار «پتهست» معمولاً مملو از افرادي است که از ساحل لذت مي‌برند. آنها شخصيت‌هاي زيادي را نشان مي‌دهند که زير چترهاي رنگارنگ در حال حرکت، شنا، بازي يا استراحت هستند.
«جشن قايق‌راني» اثر «ادوارد هنري پتهست»
مناظر ساحلي «پتهست» پرنور، شاد و پر از رنگ‌هاي چشم نواز است. برخي از آنها شامل قايق‌هاي بادباني است. نقاشي‌هاي کنار درياي «پتهست» يک روز تابستاني را در ساحل تداعي مي‌کند و شايد خاطرات کودکي بينندگان را به ياد بياورد. افرادي که او اغلب از پشت يا از پهلو نشان داده مي شوند، چهره هايشان دور از ديد است. تصميم «پتهست» براي اينطور به تصوير کشيدن شخصيت‌ها ممکن است به نظر برسد، اما، اين روش به سادگي باعث مي‌شود بيننده احساس کند که بخشي از اين واقعه است، شايد به اين دليل که مي‌توانند خودشان از ساحل لذت ببرند.
اگرچه آثار «پتهست» پر از مردم است، اين هنرمند بسيار خجالتي بود. او در سينسيناتي، اوهايو به دنيا آمد و کار خود را در چاپ سنگي تجاري آغاز کرد. او دو بار به اروپا سفر کرد، ابتدا در مونيخ آلمان و سپس در فرانسه تحصيل کرد.
او در جريان سفر دومش به فرانسه، هم به نقاشي «منظره باربيزون» و هم به «امپرسيونيسم فرانسوي» علاقه‌مند شد. او از دهه ۱۸۹۰ به عنوان يک امپرسيونيست نقاشي مي‌کرد. او در سال ۱۸۹۵ به شهر نيويورک نقل مکان کرد و تا پايان عمر در آنجا ماند. اين هنرمند دوست داشت مردمي را که از پارک مرکزي لذت مي‌بردند نقاشي کند، اما همچنين دوست داشت تابستان‍‌هايش را با نقاشي کردن ساحل‌هاي «نيوانگلند» بگذراند.