در حراجهاي هفته فريز لندن که در پيش است، حراجخانه کريستي مجسمه مهمي از جف کونز به نام «بادکنک ميمون (آبي)» (۲۰۰۶-۲۰۱۳) را با برآورد قيمتي بين ۸.۴ ميليون تا ۱۳ ميليون دلار (معادل ۶.۵ تا ۱۰ ميليون پوند) عرضه خواهد کرد.

به گزارش گالري آنلاين، اين مجسمه که توسط کريستي تضمين شده، يک فروشنده شناخته شده دارد: ديمين هرست، هنرمند مشهور، که اين اثر را در گالري نيوپورت استريت لندن در سال ۲۰۱۶ به نمايش گذاشته بود. اين اثر همچنين در نمايشگاه جف کونز در کاخ استروتزي فلورانس در سال ۲۰۲۱ به نمايش درآمده بود.
کاترين آرنولد، متخصص هنر معاصر کريستي، در بيانيهاي به رسانهها اين اثر را «پيروزي در شکوه فرمي و دستاورد فني که طي هفت سال توسط هنرمند تکميل شده» توصيف کرد.
از اين مجسمه پنج نسخه ساخته شده و در نوامبر ۲۰۱۴، نسخه نارنجي آن در حراج شبانه کريستي در نيويورک به قيمت ۲۵.۹ ميليون دلار به فروش رسيد، که درست در وسط برآورد اوليه ۲۰ تا ۳۰ ميليون دلاري آن بود.
شرکت هرست، «ساينس ليميتد»، به درخواست اظهار نظر درباره اين حراجي واکنشي نشان نداد.
خبر فروش اين اثر پس از موجي از انتقادات و حواشي براي هرست منتشر شد.
در ماه مه، روزنامه گاردين گزارش داد که حداقل ۱۰۰۰ نقاشي روي کاغذ که هرست اعلام کرده بود در سال ۲۰۱۶ خلق شدهاند، در واقع چندين سال بعد ساخته شده بودند. اين آثار بخشي از پروژهاي به نام «ارز» بودند که با هدف ايجاد آثاري که مانند پول عمل کنند، طراحي شده بود و گفته شده بود که بهصورت دستي نقاشي شدهاند. در زمان فروش اين آثار در سال ۲۰۲۱، خريداران امکان دريافت نسخه ديجيتالي دائم از نقاشيها را بهصورت NFT داشتند. اين پروژه که توسط هرست به عنوان «هيجانانگيزترين پروژهاي که تا به حال روي آن کار کردهام» توصيف شده بود، ۱۸ ميليون دلار درآمد داشت. اما طبق گزارش، برخي از نقاشان و منابع آگاه ادعا کردند که بسياري از اين آثار در سالهاي ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ بهطور انبوه توليد شده بودند.
در مارس، گاردين گزارش داد که هرست حداقل سه اثر معروف خود را که در آنها از مخازن فرمالدهيد استفاده شده و حيوانات حفظ شده بودند، به تاريخهاي قديميتر نسبت داده بود. طبق گزارش، اين آثار که شامل يک کبوتر، يک کوسه و دو گوساله بودند و در گالريهاي نيويورک، هنگکنگ، مونيخ و لندن به نمايش گذاشته شده بودند، در واقع چند سال پيش توليد شده بودند.
وکلاي هرست گفتند که او در روشهاي تاريخگذاري آثار خود همواره سازگار نبوده است. اگرچه او معمولاً تاريخ آغاز پروژه را براي آثار فرمالدهيد انتخاب ميکند، گاهي تاريخ توليد فيزيکي اثر را نيز در نظر ميگيرد. وکلاي او در بيانيهاي اعلام کردند: «هنرمندان کاملاً حق دارند که در تاريخگذاري آثار خود ناهماهنگ باشند.»
