"با تو از ماه سخن مي گويم…" عنوان نمايشگاه نقاشي هاي سارا جعفري است که از روز جمعه 14 دي ماه در گالري هفت ثمر برپا مي شود.
در بيانيه اين نمايشگاه به قلم سارا جعفري آمده است:
ميبيني که تخيل مستلزم حال و هوايي است – لميدني طولاني و شادمانه – بدون گذراندن وقت بي هيچ کار و برنامه …
( براندا اولاند )
داستان نقاشي هاي اين نمايشگاه با همين جمله آغاز شد …
اوايل دوران بهت زده کرونا بود ، همه در خانه ها محبوس بوديم . براي عبور از اين سالهاي آشفته و سخت به خانه خيال انگيز دوران کودکي ام رفتم تا کنار مادر آرام گيرم . خانه ما خانه اي است سبز و حياطي دارد هر چند کوچک ولي با صفا ، در اين خانه قديمي و زيبا اتاقي هست با پنجره هاي قدي بزرگ.
پدر براي استراحت گاه به آنجا مي رفت و روي تختي مشرف به حياط دراز مي کشيد.
شبي از شبهاي دلتنگي ام
روي همان تخت لميدم،
تمام روز جمله براندا اولاند که پدر هميشه آن را در محافل مختلف و براي هنرجويانش نقل مي کرد ذهنم را به خود مشغول کرده بود
"لميدني طولاني بي هيچ کار و برنامه ..."
به آسمان نگاه کردم ، ماه از ميان درخت کاج بلند خانه سرک مي کشيد .
تازه فهميدم راز پدر را
و گفتگويش با ماه …
بر خاستم و نوشتم:
با تو از ماه سخن مي گويم …
کبوتري ميان گيسوانم لانه مي کند …
ماه را در سکوت بالهايش پنهان مي کنم …
و آرام به خواب مي روم.
کودکي ام را مي بينم …
کبوتراني سفيد در ململ خاکستري موهايت …
تو ساز مي زني …
من مي خندم …
کبوتران، رها در هواي خيالت پرواز مي کنند.
کبوتر …
هميشه کبوتر مي ماند.
تو …
مي ماني.
و اين شعر شد آغازي براي مجموعه اخير نقاشي هايم ….
آثاري که در اين نمايشگاه مي بينيد منتخبي از تجربيات بصري و کلامي من در ۶ سال اخير است ( ۱۴۰۳ – ۱۳۹۸)، که با نگاه به ماه شکل گرفته است.
در اين دوران حالِ من با اتفاقات و رخدادهاي پيرامونم در نوسان، و نگاه من به ماه با اين نوسانات همراه،
گاه آشفته …
گاه آرام …
در اين سالها شوق نوشتن در من بيشتر زنده شد. نقاشي هاي کار نشده ام را با کلمات مي سراييدم نقش تبديل به کلمه مي شد و گاه کلمات در ململ خيالم به تصويري بدل مي شدند و بر بوم نقاشي نقش مي بستند.
آن چيزي که اين آثار را به هم پيوند مي زند خيال من است و نگاه من به ماه بدون هيچ محدوديتي در فرم.
خيال است که توان دارد به هر جا سرک کشد و اگر اسيرش کني در قالبي از قبل تعريف شده به تکرار بدل مي شود و گاه خاموش در کنجي آرام مي خوابد و بيدار کردنش کاريست بس دشوار.
کاش مي شد،
کنار هم،
با خيالي رها،
هر چند اسير در زمان و مکان،
دوباره به ماه نگاه کنيم …
به ياد پدرم محمد ابراهيم جعفري،
۱۹ دي ماه ۱۳۱۹ متولد شد،
و چه زيبا به ماه نگاه کرد …
نمايشگاه "با تو از ماه سخن مي گويم…" تا چهارشنبه 19 دي ماه ادامه خواهد داشت و علاقمندان جهت بازديد از آثار مي توانند از ساعت 16 الي 20 به نشاني خيابان مطهري، خيابان کوه نور، کوچه 5، پلاک 8 مراجعه نمايند.