پرتره‌هاي خيره‌کننده‌اي که «ونگوگ» از خانواده‌ي يک پستچي خلق کرده است، پس از مدت‌ها دوباره کنار هم قرار گرفته‌اند و اکنون به عنوان سوژه يک نمايشگاه بي‌سابقه در موزه هنرهاي زيبا بوستون به نمايش گذاشته شده‌اند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، تاريخ هنر از نقاشي‌هاي ثروتمندان و قدرتمندان، پادشاهان و ملکه‌ها، پاپ‌ها و اسقف‌ها، اشراف ثروتمندها مملو است؛ اما زماني که «وينسنت ونگوگ» (۱۸۵۳–۱۸۹۰) در فوريه سال ۱۸۸۸ به آرل در جنوب فرانسه نقل مکان کرد و تصميم گرفت بر هنر پرتره‌نگاري تسلط يابد، پستچي محلي به نام «ژوزف رولن»(Joseph Roulin) و خانواده‌اش را به عنوان مدل نقاشي‌هايش انتخاب کرد.
اين تصميم سرآغاز فصلي مهم در زندگي حرفه‌اي اين هنرمند شد؛ فصلي که اکنون موضوع يک نمايشگاه بي‌سابقه در موزه هنرهاي زيبا بوستون است. اين نمايشگاه، پس از آن شکل گرفت که «نينکه بکر»، سرپرست ارشد موزه ونگوگ در آمستردام در سال ۲۰۱۸ ميلادي از موزه هنرهاي بوستون بازديد کرد.
«کتي هانسون»، مسئول نقاشي‌هاي اروپايي در موزه بوستون، گفت: «ما در گالري مجموعه دائمي ايستاده بوديم و به پستچي و همسرش نگاه مي‌کرديم، و او به من گفت: مي‌داني، شما پدر و مادر را داريد. موزه ونگوگ دو مورد از سه فرزند را دارد، اما هرگز نمايشگاهي به اين خانواده که اين‌قدر براي ونگوگ مهم بودند، اختصاص نيافته است.»
و بدين ترتيب، بذر يک ديدار خانوادگي کاشته شد.
اما فقط موزه بوستون و موزه ونگوگ نبودند که در اين نمايشگاه شرکت کردند. اين دو موزه با گردآوري مجموعه‌اي شگفت‌انگيز از آثار امانتي، نمايشگاه را کامل کردند. اين آثار شامل آثاري از موزه هنر مدرن نيويورک، موزه متروپوليتن هنر، موزه هنر فيلادلفيا، گالري ملي هنر در واشنگتن دي‌سي و موزه بويمانس فان بنينگن در روتردام هستند.
در مجموع، اين نمايشگاه ۱۴ اثر از ۲۶ نقاشي‌هاي ونگوگ از اعضاي خانواده رولن را گرد هم آورده که شامل سه طراحي و ۲۳ نقاشي است.
«هانسون» گفت: «اينکه کسي چنين مجموعه‌ي پرتره‌اي مفصل از خانواده‌اي غير از خانواده‌ي خودش، غير از حاميان مالي، غير از خاندان سلطنتي و فقط از همسايگان ساده‌ي طبقه کارگر، خلق کند، بسيار غيرمعمول بود.»
دو پرتره پدر و مادر خانواده رولن که به موزه بوستون تعلق دارند به نحوي به در نمايشگاه به نمايش گذاشته شده‌اند که گويي از دو سوي سالن‌هاي اصلي نمايشگاه به يکديگر مي‌نگرند. در ميانه نمايشگاه هر پنج عضو خانواده حضور دارند و رنگ‌هاي زنده ونگوگ در برابر ديوارهاي بنفش تيره جلوه‌گري مي‌کنند. (اين چيدمان براي يادآوري آغوش گرم خانوادگي و رابطه محبت‌آميز ونگوگ با اين خانواده طراحي شده است.)
اين نمايشگاه براي خلق فضايي از دوران ونگوگ در پروانس، با نقاشي سال ۱۸۸۸ او به نام «خانه زرد (خيابان)» آغاز مي‌شود، که خانه‌اش در آن شهر را به تصوير مي‌کشد و از موزه ونگوگ به امانت گرفته شده است. (اين ساختمان پس از بمباران در جنگ جهاني دوم تخريب شد.) همچنين ساختاري فيزيکي در گالري ساخته شده تا فضاي کارگاه ونگوگ را بازسازي کند. (نقاشي معروف از اتاق خواب در خانه زرد نيز در آخرين اتاق نمايشگاه به نمايش درآمده و از مؤسسه هنر شيکاگو به امانت گرفته شده است.)
«ونگوگ» پيش از ترک پاريس، سال ۱۸۸۷ ميلادي يک خودنگاره کشيد که اکنون از موزه Wadsworth Atheneum واقع در هارتفورد به امانت گرفته شده و در نمايشگاه به نمايش درآمده است.
«ونگوگ» خوش‌بين بود که نقل‌مکان آينده‌اش به پروانس براي هنر او سودمند خواهد بود. او خطاب به خواهرش نوشت: «آنچه اميد دارم به آن دست يابم، کشيدن يک پرتره‌ي خوب است.»
در اين نمايشگاه همچنين بازتوليدي از نقشه‌اي تاريخي از شهر به نمايش درآمده که نشان مي‌دهد ونگوگ چقدر نزديک به خانواده رولن زندگي مي‌کرد. همچنين اين نقشه نشان مي‌دهد، پس از آن‌که ونگوگ در ۲۳ دسامبر ۱۸۸۸ گوش خود را بريد «ژوزف» حدود نيم ساعت رفت و نيم ساعت برگشت براي ملاقات‌هاي روزانه‌اش با «ونگوگ» بايد تا بيمارستان پياده‌روي مي‌کرد.
رولن نشان داد که دوستي وفادار است و به‌طور مرتب براي تئو، برادر ونگوگ، نامه‌هايي مي‌نوشت.
اين نمايشگاه علاوه بر تمرکز کامل بر يک خانواده، به طور شگفت‌آوري وسيع نيز هست. اين نمايشگاه علاوه بر تأکيد بر تصويرسازي‌هاي ونگوگ از خانواده رولن، آثار او را در بستر هنري قرار مي‌دهد که در زمان زندگي‌اش الهام‌بخش او بوده‌اند.
يکي از شاهکارهاي پرتره که در ميان منابع الهام ونگوگ حضور دارد، «پرتره‌ي آلتژ آيولن‌بورخ» (۱۶۳۲) اثر «رامبرانت» است (۱۶۰۶–۱۶۶۹) که به مجموعه موزه بوستون تعلق دارد.
«هانسون» گفت: «با ديدن اين آثار در کنار هم، واقعاً مي‌توان حس کرد که ونگوگ چگونه درباره‌ي هنرمندان مورد تحسينش و آنچه در پرتره‌سازي به دست آورده‌اند، مي‌انديشيد.»
همچنين به نسخه‌هايي از چاپ‌هايي که خود ونگوگ در اختيار داشته است مي‌توان اشاره کرد. از جمله چاپ چوبي اثر «Toyohara Kunichika» و چاپ‌هاي سنگي از «اونوره دوميه»(۱۸۰۸–۱۸۷۹)، که ونگوگ در نامه‌اي به تئو از او خواسته بود تعدادي از آن‌ها را براي تزئين کارگاهش تهيه کند.
در اين نمايشگاه همچنين آثاري از هنرمنداني که ونگوگ آن‌ها را شخصاً مي‌شناخت، به نمايش گذاشته مي‌شود که از جمله آن‌ها به دوستش اميل برنار (۱۸۶۸–۱۹۴۱) مي‌توان اشاره کرد. آن دو آثار يکديگر را جمع‌آوري مي‌کردند؛ ونگوگ يکي از نقاشي‌هاي برنار که تصويرگر مادربزرگش بود را در اختيار داشت.
برخي از نقاشي‌هاي خانواده رولن از ديگران مشهورترند. دو نقاشي از پدر خانواده، پرتره‌ي او در يونيفرم آبي تيره با دکمه‌هاي برنجي که متعلق به موزه بوستون است و نماي نزديک‌تري از همين نقاشي با پس‌زمينه‌اي از گل‌هاي درخشان که به موزه هنر مدرن نيويورک تعلق دارد بدون شک از مشهورترين آثار ونگوگ هستند.
مارسل نوزاد، با گونه‌هاي تپل و بامزه‌اش، يکي از ستاره‌هاي اين نمايشگاه است.
ونگوگ مارسل را با شيريني و لطافتي به تصوير کشيده که بيشتر با آثار «مري کسات»(۱۸۴۴–۱۹۲۶) تداعي مي‌شود.
«هانسون» اشاره کرد که خانواده رولن به يک خانواده جايگزين مهم براي ونگوگ تبديل شده بودند، و نقاشي کردن آن‌ها راهي بود براي اينکه هنرمند بتواند چيزي به جهان اضافه کند، بدون آن‌که فرزندي از خود به‌جاي بگذارد.
«ونگوگ» نخستين‌بار «ژوزف رولن» را در روز تولد مارسل يعني در ۳۱ ژوئيه ۱۸۸۸ نقاشي کرد.
نمايشگاه همچنين به دوره پس از آرل در زندگي ونگوگ مي‌پردازد، زماني که او در آسايشگاهي در سن-رمي-دو-پروانس فرانسه بستري بود. آثاري از مناظر طبيعي که در دوران نقاهتش نقاشي کرده نيز به نمايش گذاشته شده‌اند.
«وينسنت ونگوگ» ـ نقاش نامدار هلندي ـ اکنون به عنوان يکي از تأثيرگذارترين نقاشان پست امپرسيونيسم شناخته مي‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ايالت برابانت هلند نزديک مرز بلژيک به دنيا آمد. برخي از مشهورترين کارهاي او در سه سال پاياني عمرش خلق شدند.
با اينکه او گاهي در دوران کودکي طراحي مي‌کرد، اما استعداد هنري‌اش تا حد زيادي تا سن ۲۷ سالگي کشف‌نشده باقي مانده بود.
امروزه اين هنرمند هلندي را براي سبک منحصربفردي مي‌شناسيم که در خلق تابلوهاي نقاشي خيره‌کننده‌اش به کار مي‌برد. حالا تشخيص منظره‌هاي چشم‌نواز، پرتره‌هاي تاثيرگذار و طبيعت‌هاي بي‌جان سرزنده‌اي که با استفاده از رنگ‌هاي ضخيم، ضربات قلم‌مو سريع و ترکيب رنگ با نشاط او خلق شده‌اند، کار دشواري نيست؛ البته آثار هنري «ونگوگ» از همان ابتدا اين ويژگي‌هاي مشخص را شامل نمي‌شدند و سبک ويژه او به مرور زمان و در طول مراحلي متفاوت زندگي کوتاه او شکل گرفت.
«ونگوگ: پرتره‌هاي خانواده رولن» در تاريخ‌هاي زير در دو مکان برگزار مي‌شود:
• موزه هنرهاي زيباي بوستون، شماره ۴۶۵ خيابان هانتينگتون، بوستون، ماساچوست — از ۳۰ مارس تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۵
• موزه ونگوگ، پلازاي موزه، شماره ۶، ۱۰۷۱ دي‌جي آمستردام، هلند — از ۳ اکتبر ۲۰۲۵ تا ۱۱ ژانويه ۲۰۲۶