«ژان ميشل باسکيا» ـ هنرمند نامدار آمريکايي ـ صدرنشين حراج ۱۸۶.۱ ميليون دلاري «ساتبيز» در شب سهگانه هنر معاصر شد؛ شبي طولاني با نمايش آثار برجسته از مجموعههاي «گلداستون» و «لوکزامبورگ»، هرچند مزايدهها براي بسياري از آثار، کمرونق باقي ماند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، حراجي پنجشنبه شب «ساتبيز» در نيويورک، سه مزايده متوالي هنر معاصر برگزار کرد که در مجموع با احتساب کارمزدها، به رقم ۱۸۶.۱ ميليون دلار براي ۶۸ اثر رسيد.
اين فروش از برآورد حداقل بدون کارمزد ۱۴۱.۶ ميليون دلار فراتر رفت اما همچنان از حراج مشابه در ماه مه سال گذشته که ۲۳۴.۶ ميليون دلار کسب کرده بود، عقب ماند. حراجي پنجشنبه شب «ساتبيز» بازتابي بود از روندهاي کليتر بازار که در طول هفته چند بار تکرار شدهاند: «واقعيت جديدي» در بازار هنر. مزايده وجود داشت اما تقاضا بهندرت قوي بود.
شب با دو حراج اختصاصي براي دو مجموعه متفاوت آغاز شد که تمام آثار آن فروش رفتند. نخستين مجموعه، شامل ۱۲ اثر از مجموعه خصوصي دلال مشهور، «باربارا گلداستون» بود که در ژوئن گذشته درگذشت. مجموعه دوم، شامل ۱۵ اثر با عنوان «در فضا: مجموعه دانيلا لوکزامبورگ» بود که به اين دلال تأثيرگذار و کهنهکار تعلق داشت. مجموعه گلداستون از برآورد پيشفروش خود فراتر رفت. در حالي که مجموعه لوکزامبورگ و فروش اصلي هنر معاصر به بالاترين برآورد خود نزديک شد.
اين نکته خود گوياي شرايط فعلي بازار است که حتي يک نمونه خوب از نقاشيهاي «پرستار» اثر «ريچارد پرينس» که آن هم از مجموعه گلداستون ارائه شده بود، در مقايسه با ساير نقاشيهاي مجموعه «پرستار» که در دهه گذشته بالاي ۱۰ ميليون دلار فروش رفتهاند، به قيمت ناچيزي فروخته شد.
تابلوي «پرستار ديوانه» (۲۰۰۲–۲۰۰۳) اثر «ريچارد پرينس»، اثر هنري شاخص از مجموعه گلداستون بود. اين نقاشي با برآوردي بين ۴ تا ۶ ميليون دلار، در نهايت به قيمت ۳.۵ ميليون دلار چکش خورد. قيمت نهايي با احتساب کارمزد ۳.۹۶ ميليون دلار بود. «پرينس» همچنين دومين اثر گرانقيمت مجموعه را داشت: «شوخي ميکني؟»(۱۹۸۸)، يکي از نقاشيهاي طنز کلاسيک او، که با قيمتي مطابق برآورد به مبلغ ۳.۵ ميليون دلار فروخته شد.
تمام ۱۲ اثر از مجموعه گلداستون فروش رفتند و مجموعاً ۱۸.۵ ميليون دلار کسب کردند، که اندکي از برآورد بالاي ۱۷.۲ ميليون دلاري بيشتر بود. اين مجموعه همچنين رکوردي جديد براي «کارول دانهم» ثبت کرد، وقتي تابلوي «شناگران هفده» (سياهچاله) (۲۰۱۱–۲۰۱۲) به قيمت ۶۰۰ هزار دلار فروخته شد. رکورد قبلي «دانهم» ۵۹۱ هزار دلار بود که در سال ۲۰۱۷ ثبت شده بود (با احتساب تورم، معادل حدود ۷۶۸ هزار دلار امروز).
اثر "اندي وارهول"
همچنين مزايدههاي خوبي براي آثار «Alighiero Boetti»، «ريموند پتيبون»، «توماس شوته» و «اندي وارهول» برگزار شد؛ اثري از وارهول با عنوان «گلها » (۱۹۶۴) که نسخهاي نادر از اين مجموعه پرطرفدار با گلهاي کاملاً سياه بود، دو برابر برآورد بالاي ۱.۵ ميليون دلاري خود چکش خورد و به قيمت ۳.۱ ميليون دلار (يا ۳.۸ ميليون دلار با کارمزد) فروخته شد.
سپس نوبت به مجموعه لوکزامبورگ رسيد که شامل آثار زيادي از «لوسيو فونتانا» بود. در مجموع، ۱۵ اثر از مجموعه لوکزامبورگ با احتساب کارمزدها، به فروش ۴۰.۴ ميليون دلار رسيدند و از برآورد بالاي پيشفروش فراتر رفتند.
سپس نوبت به بخش آثار «فوقالعاده معاصر» ساتبيز رسيد که تحت عنوان «حال» (The Now) برگزار شد و پس از آن، حراج گستردهتري از هنر معاصر در فروش شبانه اصلي ادامه يافت. در مجموع، بخش اصلي حراج شبانه با احتساب کارمزدها، ۱۲۷ ميليون دلار درآمد داشت، در حاليکه برآورد پايين پيشفروش آن ۱۰۱ ميليون دلار بود.
با وجود کاهش چشمگير بازار هنر فوقمعاصر طي دو سال اخير، برخي هنرمندان نوظهور همچنان مورد توجه هستند. در ماههاي اخير، مجموعهداران علاقه زيادي به آثار «دانهيل مککيني» نشان دادهاند. پنجشنبه، اثر «بيحرکت بايست»(Stand Still) از سال ۲۰۲۳، با برآورد ۴۰ تا ۶۰ هزار دلار، با قيمتي چندين برابر در نهايت ۲۷۹,۴۰۰ دلار فروخته شد.
«بدون عنوان» اثر "ژان ميشل باسکيا"
بالاترين فروش شب، همانطور که اغلب اتفاق ميافتد، به اثري از ژان-ميشل باسکيا تعلق داشت. حراج هنر معاصر فيليپس در روز سهشنبه نيز با اثري از او (که زماني متعلق به ديويد بويي بود) برگزار شد.
در نهايت گل سرسبد «ساتبيز»، تابلو نقاشي بدون عنوان از سال ۱۹۸۱ بود که تابلويي با مداد شمعي روغني و رنگهاي غني روي کاغذ بود که در نهايت به قيمت ۱۶.۴ ميليون دلار فروخته شد. اين اثر پس از رقابت شديد ميان دستکم چهار خريدا با قيمت ۱۳.۷ ميليون دلار چکش خورد.