هنرمندان تصويرگر، اميدوار به آينده اي بهتر براي دريافت حقوق حرفه اي خود، با اعلام روز تصويرگر و اهدا نشان آبان به چهار تصويرگر برجسته کشور، گردهمايي يک هفته اي خود را به پايان رساندند.
به گزارش گالري آنلاين، هفته گذشته تصويرگران به خانه هنرمندان آمدند و در رويدادي تحت عنوان "هفته تصويرگري" به دبيري کيانوش غريب پور فعاليت هاي متعددي از جمله نمايشگاه ما تصويرگر هستيم ويژۀ اعضاي انجمن تصويرگران، نمايشگاه آثار تصويرسازي پرويز کلانتري، نمايشگاههاي جهان افسون، جهان ديزاين و جهان کميک و چهار نشست تحصصي 7 تا 14 آبان در خانۀ هنرمندان ايران برگزار کردند.
کيانوش غريب پور دبير هفته تصوير گري در گفتگو با خبر نگار گالري آنلاين در مورد ضرورياتي که نيازمند توجه و حمايت دولت است گفت:
از مهمترين مسايل در ميان موضوعات بسيار مهمي که نيازمند حمايت دولت هست، زنده کردن و به روز کردن قانون کپي رايت است که به نظر مي آيد با اينکه اين قانون سال 48 نوشته شده و بعدا چندين بار ويرايش شده هنوز خيلي اجرايي نيست و اهرم هاي قضايي لازم براي اداره کردنش وجود ندارد و فکر مي کنم اين امر يکي از مطالبات هميشگي و بنيادين هنرمندان است.
درخواست مهم ديگر در مورد بيمه هنرمندان است که تا جايي مراحل کار پيش رفته اما در مرحله اي متوقف شده است. ما مي خواهيم همه همکاران ما بيمه بشوند، سابقه حرفه اي آنها ثبت شود و از خدمات اجتماعي بهره مند شود. اين دو از مطالباتي است که همه هنرمندان حوزه هنرهاي تجسمي دارند.
مطالبه دائمي ديگر ما اين است که کارهاي تخصصي به متخصصان واگذار شود و از هنرمندان مشورت گرفته شود، اين امر به اين معني نيست که لزوما هنرمندان مجري باشند اما اينکه در واقع اتاق فکر رويدادهاي فرهنگي هنري با ترکيبي از هنرمندان و اهالي فرهنگ شکل بگيرد مطالبه هميشگي ما است.
نهادهاي مدني و انجمن ها خواستار اين نيستند که خود عهده دار برگزاري تمام پرژه ها شوند و هنرمندان اصراري براي عهده داري اجراي پروژه ها ندارند بلکه تنها خواسته آنها اين است که در رويداد ها تفکر هنرمندانه غالب بشود و اين به معني آن است که در شيرازه تشکل هاي فرهنگي، آدم هاي فرهنگي و اهل هنر قرار بگيرند. فکر مي کنم اين خلاصه اي از مجموعه مطالبات هنرمندان از دولت است البته اگر بخواهيم کامل بگوييم يک ليست بلند خواهد شد.
غريب پور در مورد کيفيت حمايت دولت از انجمن تصويرگران افزود:
سياست هميشگي انجمن تصويرگران بر اين بوده است که فعاليت هاي خود را به صورت يک همکاري جدي و حرفه اي انجام دهد، ما اعانه نمي خواهيم ما تنها همان سهم هنرمندان از بودجه کشور را مي خواهيم که بخشي از آن به انجمن ها تخصيص داده شده. وليکن هميشه انجمن ما سعي کرده مستقل باقي بماند و متکي به نيروي خود باشد.
انجمن توانايي تعريف پروژه هاي بسياري براي دولت دارد اما در قبال آن و در دل آن پروژه ها بايد بتوانيم بودجه اي از محل صرفه جويي هايي که انجمن از هزينه اش مي کند به انجمن تزريق کنيم.
دبير هفته تصويرگري تاثير برگزاري چنين رويدادي را بر جامعه هنرهاي تجسمي مثبت ارزيابي کرد و بيان کرد:
نشان آبان هر سال به چهار نفر از هنرمنداني که در چهار شاخه مختلف توانستند به حرفه تصويرگري اهميت و پروبال بدهند و پايه هايش را مستحکم کنند اهدا مي شود، از اين جهت ميتوانم بگويم از اين پس دوستان و همکاران تصويرگر ما بخشي از انرژي خود را علاوه بر اينکه در موفقيت هاي هنري بگذارند در تاثير اجتماعي مثبت گذاشتن هم صرف خواهند کرد و خواهند ديد که انجمن تصويرگران و جامعه حرفه اي اين تلاش ها را مي بيند.
تصويرگران کشور در اين رويداد که با هدف ارتقا موقعيت هنرمندان تصويرگر در جامعه و حمايت از حقوق حرفه اي آنها برگزار شد با اعلام روز 15 آبان به عنوان روز تصوير گر، اعلام بيانيه انجمن هنرمندان تصويرگر و اهدا نشان آبان به چهار نفر از چهره هاي برجسته تصوير گري کشور خواسته ها و حقوق خود را با صدايي محکم تر و بلند تر از هميشه بيان کردند.
شايد بتوان همزماني برگزاري اين رويداد از سوي انجمن تصوير گران با تغيير وزارت ارشاد را به فال نيک گرفت و اميدوار بود به شنيدن صداي اين هنرمندان از جانب مسئولين و بهتر شدن وضعيت حرفه تصويرگري در ايران.
محسن حسن پور رياست هيئت مديره انجمن تصويرگران در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين از دو آرزوي هنرمندان گفت، يکي تاسيس موزه ي تصويرگران و ديگري ادامه حمايت در برگزاري دوسالانه ي تصويرگري که اميدوار است وزارت ارشاد بتواند آنها را برآورده کند و در ادامه افزود:
واقعيت امر اين است که برگزاري دوسالانه تصويرگري بدون حمايت وزارت ارشاد مقدور نبوده و در زمان وزارت قبل نيز در نشستي که ما با آقاي صالحي داشتيم اين قول را داده بودند که اگر وضعيت مالي بهتر شود بتوانند حمايت بيشتري از انجمن که براي رشد آينده سازان اين مملکت فعاليت مي کند، داشته باشند.
ما انتظارمان در حمايت از برگزاري چنين برنامه هايي مثل هفته تصويرگري از وزارت ارشاد بيشتر است و ارشاد ميتواند به عنوان يکي از اسپانسرهاي اصلي در برنامه هاي انجمن حضور داشته باشد.
حسن پور در مورد برنامه هاي پيش روي انجمن گفت:
انجمن به دنبال نمايشگاه هاي ادواري است و در نشستي که برگزار شد صحبت از اين بود که ژانر هاي مختلف تصويرگري و شاخه هاي جديد تصويرگري که در دنيا در حال رشد و شکوفايي هستند را وارد اين عرصه بکنيم و در آينده بتوانيم نمايشگاه هاي تخصصي با اين عناوين به صورت انفرادي هم برگزار کنيم.
" 15 آبان" روز تصوير گر اعلام شد
کيانوش غريب پور در اختتاميه رويداد اعلام کرد انتخاب اين تاريخ براي روز تصويرگر بر اساس حادثه با سابقه تاريخي خاصي در اين روز نبوده و بر اساس بررسي هاي انجام شده در هيت مديره 15 آبان به عنوان روز تصويرگر اعلام شد.
اهدا نشان آبان
نشان آبان، نشان حرفۀ تصويرگري ايران است که از اين پس به طور سالانه از سوي انجمن تصويرگران به چهرههاي برجسته اهدا ميشود.
در اين مراسم افراد برگزيده براي دريافت نشان آبان معرفي شدند و نشان خود را از دستان فريده شهبازي، محسن حسنپور، کيانوش غريبپور و کمال طباطبائي دريافت کردند.
نشان آبان به "نام آشناي تصويرگري" تقديم شد به غلامعلي مکتبي از پيشکسوتان هنر تصويرگري، به دليل يک عمر فعاليت پرثمر، پرکار و مؤثر و پايبندي به معيارها و ارزشهاي تصويري.
نشان آبان به "نام بزرگ تصويرگري" تقديم شد به محمدعلي بني اسدي به دليل حضور مؤثر علمي و عملي در عرصۀ تصويرگري و توجه به الگوسازي و تربيت نسل بعد از خود.
نشان آبان به "نام همگام تصويرگري" تقديم شد به محمود رضا بهمنپور به دليل نقش مهم او در تأسيس ستاد تصويرگري و پس از آن انجمن تصويرگران ايران.
نشان آبان به "نام نوي تصويرگري" تقديم شد به غزاله بيگدلو به دليل اصالت در تصويرسازي و پيمودن مسيري نو در آفرينش آثار خود.
محمدعلي بني اسدي هنرمند پيشکسوت کشورمان در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين در رابطه با تاثيرات برگزاري چنين رويداد هايي در کشورمان براي بهبود شرايط تصويرگران ايران بيان کرد:
امسال که با برنامه هاي انجمن برخورد کردم حس انسجام بيشتري دريافت کردم و احساس کردم فضاي با نشاط تري ايجاد شده است. بر اساس مشکلاتي که در تصوير گري وجود دارد، افراد از زماني که شروع به يادگيري مي کنند و درس مي خوانند تا زماني که مي خواهند وارد بازار کار بشوند با مشکلات و چالش هاي متعددي درگير هستند. در ارتباط با ناشر، در پذيرفته شدن کارشان، در نوع متن هايي که به آنها سفارش داده مي شود و … به طور کلي تصوير گري کار دشواري است و 
به نظر مي آيد که انجمن به دنبال پيدا کردن راه حل براي تک تک اين مسايل است و از حدود ده، پانزده سال پيش که انجمن تاسيس شد به مراتب طبيعي است که خواسته ها، نيازها و هدف ها کمي متفاوت شده است. امروز در مورد مبحثي صحبت شد که بار ديگر ارزيابي شود که هدف چه باشد؟ هدفي که الان بايد داشته باشيم چيست؟ در گذشته اهداف چه بوده؟ و براي رسيدن به راههاي بهتر چه فعاليتهايي بايد انجام شود.
اين موضوع باعث خوشحالي من شد و به نظر مي آيد که انجمن فعال تر و منسجم تر عمل مي کند.
در ادامه بني اسدي عمده ترين مسئله ي تصويرگران را چنين شرح داد:
عمده ترين مسئله اي که اکنون مي تواند پيش روي مجموعه باشد اين است که گستردگي تصويرگري در جهان امروز به شدت وسعت و مساحتش بيشتر شده و در مشاغل ديگر هم حضور دارد و تنها محدود به کتاب کودک نيست، تصويرگري در حوزه هاي مختلفي در حال فعاليت است. اميدوارم اين بستر در ايران نيز مهيا شود و صرف اينکه تصويرگر بداند که به طور مثال تصوير سازي در حوزه ي تبليغات نيز مي تواند انجام شود کافي نيست، آنطرف اين موضوع سرمايه گذاران هستند که کار را سامان مي دهند، در آنها نيز بايد اين نياز و شناخت به وجود بيايد که براي مطبوعات، براي تبليغات و کارهاي مختلفي که تصوير ميتواند در آن حضور داشته باشد با هنرمندان همکاري کنند.
اين هنرمند دريافت کننده نشان آبان ضمن تاکيد بر اهميت بدنه ي تصويرگري در رابطه با ايجاد بازار کار جديد براي اين هنرمندان بيان کرد:
تصويرگري يک چرخه است. بايد کتابخانه وجود داشته باشد و ناشر بتواند کتاب توليد کند، تصويرگر در اين صورت مي تواند به عنوان بخشي از ماجرا حرکت و کار کند، ما يا به شدت با کارهاي بسيار بازاري مواجه هستيم و يا به شدت کارهاي فستيوالي داريم. بايد تصويرگراني را براي بدنه اي از تصويرگري که نشر حرفه اي مي تواند به آن توجه کند و تصويرگر حرفه اي داشته باشد تربيت کرد. بسته به نيازهايي که در جامعه وجود دارد و به آنها بها داده مي شود و بابت آن پول پرداخت مي شود، تصوير گر آرام آرم جهت گيري خودش را به سمتي ببرد که آن بخش را بتواند پاسخ دهد.
به طور مثال در تصويرگري علمي کار زيادي انجام نمي شود، اينکه بتوانيم در حيطه هاي مختلف علمي کتاب توليدي داشته باشيم و اينکه بدانند تصويرگر هم مي تواند آنها را انجام دهد، اينها مي تواند بازار کارهاي جديدي به وجود آورد.
در پايان شيرين اين مراسم کيک هفتۀ تصويرگري با تصوير نشان آبان توسط غلامعلي مکتبي و با حضور مجيد رجبي معمار مدير عامل خانه هنرمندان ايران بريده شد.
آداب حرفه اي؛ پيمان مشترک
«پيمان مشترکِ اعضاى انجمن تصويرگران ايران در هفته ى تصويرگرى ۹۵»
* آداب حرفهاي يعني ترکيبي از حقوق ما نسبت به ديگران و حقوق ديگران نسبت به ما.
ديگران، يعني کارفرمايان ما و مخاطبانمان. اين، تعهداتي است که همه ميدانيم، همه ميخواهيم و همه بر آن توافق داريم،
اما اينجا براي اينکه تأکيد کنيم، براي اينکه يادمان نرود و براي اين که پيمان مشترکمان باشد، ثبت ميکنيم:
1. تصويرگري حرفهي ماست. تلاش ميکنيم تا اين حرفه مهم و زنده باقي بماند.
۲. انجمن تصويرگران ايران، خانهي ماست. اينخانه بايد با حضور و انضباط حرفهاي ما، سرپا بماند.
۳. مالکيت اصل آثار با ماست. کارفرما فقط در قبال خريد اثر به مثابهي اثر مستقلِ هنري ميتواند مالک آن باشد.
۴. قراردادها بايد براي ما و کارفرما روشن، بدون ابهام و براي هر دوطرف، مفيد و ضامن نفعِ متوازن باشد.
۵. کارفرما، بخشي از تيمي است که در آن، تصويرگري ميکنيم. ما به نويسنده، اديتور، مدير هنري و کارفرما به عنوان همکاران خود نگاه ميکنيم.
۶. ما تصويرگريم؛ يعني در چارچوب سفارش، در منطق روايت و روبه مخاطب کار ميکنيم. سوژه و موضوع سفارش، محلي براي خودنمايي ما نيست. هرچند ذرهاي از بهکاربردن ارزشهاي هنرمندانهمان کم نميگذاريم ولي ميدانيم که رضايت مخاطب و لذت او از کار ما، اولويت اصلي است.
۷.ما جعل نميکنيم. اصالت و سلامت رمز موفقيت ماست. ما کپي نميکنيم. نه از همکاران هموطنمان، نه از تصويرگران بيرون از اين آب و خاک.
۸. هنر و قلممان را جز به سوي خير و درستي نميچرخانيم و قلم بهمزد نخواهيم بود.
۹. جشنوارهها، جايي است که کارهايي که قبلاً براي مخاطبانمان ساختهايم داوري ميشود. جشنواره مخاطب اصلي ما نيست.
۱۰. در شناخت ارزشهاي خود منصف و واقعنگريم. نه کمتر و نه بيشتر از آنکه هستيم، نمايان نخواهيم شد.
۱۱. يادگيري مداوم، بخشي از زندگي حرفهاي ماست. هرگز در ايني که هستيم متوقف نخواهيم شد.
۱۲. براي آموزش تصويرگري به نسلهاي بعد، با صداقت و امانتداري سر کلاس حاضر خواهيم شد.
۱۳. تعرفهي تصويرگري را رعايت ميکنيم و به آن پايبنديم. اما آن را تفسير و با شرايط واقعي پروژه، تطبيق ميدهيم.
۱۴. کم فروشي نميکنيم و با ابزار ديجيتال از دل يک تصوير، چند تصوير و چند فريمِ ديگر نميسازيم.
۱۵. تا جايي که توان داريم، تصويرگر ميمانيم و هرجا ديديم وقت دستکشيدن از کار است، جايمان را به نسل نو ميدهيم.