خانه ويکنس ـ آنتوني گائودي

نخستين خانه ي طبقه ي متوسط که گائودي طراحي کرد، خانه ي ويکنس بود. اين خانه مشرف به خيابان باريکي بود که بعدها عريض شد و کارر د لس کارولينس نام گرفت. واقع شدن در محله ي گراسيا سبب شد که خانه بعدا در محدوده ي اداري شهر قرار بگيرد. اين پروژه از طرف دلالي به نام مانوئل ويکنس اي مونتانر پيشنهاد شد. ساختمان هنوز به خوبي نگهداري شده و در سال هاي 1925 – 1927 توسط يکي از شاگردان گائودي به نام خوان باتيستا سرا د مارتينس توسعه يافت.مارتينس پيش از مداخله اش در کار ساختمان و باغ، به دقت در اين مورد با استادش مشورت کرده بود. طبق گفته ي خود گائودي، بيشتر تزئينات گياهي و فرم پيچک ها از خود سايت گرفته شده اند: "وقتي براي اندازه گيري زمين به محل پروژه رفته بودم زمين يکپارچه پوشيده از گل هاي زرد کوچکي بود که در زمينه هاي تزئينات سراميکي از آن بهر برده ام. همچنين يک نخل شاداب بادبزني را به صورت ترکيبي فلزي براي پوشش مشبک ورودي و درها در نظر گرفتم."

گائودي در اين خانه هم، مانند ساير خانه هاي دور افتاده ي باغ دارخود، فرمي شاداب براي خانه اي مسکوني به عنوان يک جامعه ي کوچک و محيطي امن براي اعضاي اين خانه پيشنهاد کرد. در واقع خانه ي ويکنس ساکنانش را به محيطي مرفه، بهداشتي، زيبا و رابطه اي نزديک با طبيعت دعوت مي کرد. گائودي در طول زندگي اش تحقيقاتي انجام داد که طي آن نحوه ي عملکرد فيلترهايي را که خودش ساخته بود در دستيابي به تهويه و روشنايي مطلوب بررسي مي کرد.

خانه ي ويکنس يک بلوک ساختماني وسيع سه طيقه با نمايي مواج و رنگارنگ است. آشپزخانه و اتاق هاي خدماتي در زيرزمين قرار دارند. طبقه ي همکف شامل سالن ورودي و يک اتاق پذيرايي است که تزئيناتي فراوان و نمايي به سوي ايوان جنوبي دارد. شومينه اي که در گوشه ي اتاق است با گنبدي کاذب که به سبک اسلامي مقرنس کاري شده است، پوشيده شده و قاب پنجره ها را با طرح هايي از نخل هاي پربرگ خرما کنده کاري کرده اند. طبقه ي بالايي شامل دو اتاق خواب با ديوارهاي گچي است که با نقاشي ديواري تزئين شده اند. اين نقاشي ها برگرفته از زندگي گياهي بستر رودخانه ي کاسولس است.

ساختمان ديوارهاي  باربر ساده اي دارد که با تيرهاي چوبي تقويت شده اند. اسکلت ساختمان با مفاصلي محکم در داخل و خارج بنا استوار شده است و آرايشي به سبک مدجني دارد. گائودي تمام جزئيات را به دقت بررسي کرده و کليه مبلمان و روابط را با نظر خودش طراحي کرده است. فرم درهاي کشويي که با ديوارها و قفل هاي ابتکاري در قفسه ها مخفي مي شوند نيز از طراحي هاي خود گائودي است که دستگيره هايي از برنج طلاکوب دارند.

مبلمان اتاق بزرگ نشيمن نيز بيان معماري فضا به شکلي طراحي شده که روابطي يکپارچه و در عين حال متنوع بين کنج ها، ديوارها و مبلمان ايجاد کرده است. شيارهاي بين تيرهاي چوبي سقف با خمير رنگي کاغذ تزئين شده اند و طرح هايي از بوته ي توت فرنگي و گياهان و ميوه هاي مختلف دارند. ديوارها نيز از نقوشي گرافيتي به شکل پيچک پوشيده شده اند. همه ي نماي خارجي بنا و ديوارها با آجرکاري و نقوش اسلامي تزئين شده اند. برج کناري که در جوار خيابان است با فرورفتگي ها و برآمدگي هاي ماهرانه اي طراحي شده است. اين برجستگي ها به صورت ترکيبي از آجرهاي رنگين، قلوه سنگ و کاشي هاي سراميکي به شکل شطرنجي و گلدار ساخته شده است. شکل درزهاي ميان طبقات با تاثيرات تيرگي و روشني برجسته تر مي نمايد.

اين تزئينات در قسمت بالاي ساختمان به اوج خود مي رسد. در بالاي نماها دهليزهايي وجود دارد که با طرح هاي چوبي مشبک تزئين شده اند و پيرامونش راهرويي در لبه ي بام قرار گرفته و نشيمن هايي در گوشه ي سرباز بنا ساخته شده است.

ملک با ديواري از لاشه سنگ احاطه که در قسمت فوقاني اش نواري از آهن منقش با طرح هاي نخل کوتاه با پايه اي صلب نصب شده، اين ورقه ي فلزي با قالبي سفالي ساخته شده است.

گائودي ساختمان را با سه باغ احاطه کرده، باغ کوچک خانه را از جاده جدا مي کند، دومين باغ که در مقابل فضاي نشيمن اصلي قرار گرفته با باغچه اي از درختان نخل احاطه شده و سومين باغ شامل درختان ميوه است.

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883

بارسلونا – 1888 – 1883