اميرشهاب رضويان – سينماگر ايراني – مجموعهاي از نقاشيهايش را با موضوع صلح و دوستي مقابل کاخ سفيد در واشنگتن به نمايش گذاشت که مورد استقبال مخاطبان آمريکايي قرار گرفت.
به گزارش ايسنا، اين نمايشگاه حرکتي تاثيرگذار از سينماگري آرام است که علاوه بر سينما در نوشتن، نقاشي و عکاسي هم فعاليت دارد. رضويان که در سفري زميني و طولاني در آمريکا و کانادا، به برگزاري نمايشگاههايي متنوع از نقاشيهايش پرداخته، همزمان مشغول ساخت مستندي از اين نمايشگاه و سفر خود است.

رضويان با نقي جلاده يکي از همکلاسيهاي دبيرستاني خود با يک خودرو سواري سفري ۱۰ هزار کيلومتري را آغاز کرده و در شهرهاي مختلف آمريکا و کانادا، مجموعهاي از نقاشيهايش را که در قطع بزرگ و به صورت سياه و سفيد اجرا شدهاند، به نمايش گذاشته است.
اولين نمايشگاه او روز ٢٢ شهريور ماه مقابل موزه هنر فيلادلفيا برگزار شد و پس از آن در مقابل موزه هنرهاي مدرن نيويورک، خيابان پنجم منهتن، منطقه چلسي نيويورک، منطقه جنگلي نيوجرسي و منطقه جنگلي ويرجينيا، نمايشگاه خود را برگزار کرد. نقاشيهاي او روز اول مهر ماه با همکاري انجمن دانشجويان ايراني دانشگاه پنسيلوانيا و انجمن کافه سينما در گالري پترسون دانشگاه پنسيلوانيا به نمايش گذاشته شد که مورد استقبال دانشجويان و علاقهمندان ايراني و غيرايراني شهر استيت کالج قرار گرفت.
همزمان فيلم «ميناي شهر خاموش» ساختهي اين کارگردان در يکي از سالنهاي اين دانشگاه به نمايش درآمد و پس از آن رضويان به گفت و شنود با حاضران درباره نقاشيها و فيلمهايش پرداخت.
آخرين بخش سفر رضويان برگزاري نمايشگاه نقاشي در گالري کوئين تورنتو خواهد بود. طي هفت سال گذشته کارهاي هنري بيش از ٢٨٠ هنرمند از سراسر دنيا در اين گالري به نمايش در آمده است.

رضويان دربارهي نقاشيهايش گفت: موضوع نقاشيهايم خاطره، رويا، جنگ و صلح است و ١٢ تابلو را که حاصل سال ١٣٧٥ تا ١٣٩٥ است، براي اين پروژه انتخاب کردهام. سفرمان طولاني است و در مکانهاي بسياري نمايشگاه خواهم داشت. نقاشيهايم مدل خاص خودم است؛ وسيله کارم يک مداد، يک پاککن، يک رواننويس و برگي کاغذ سفيد است. ساده نقاشي ميکنم و در نقاشيهايم هم قصه ميگويم.
اميرشهاب رضويان متولد ۱۳۴۴ در همدان، کارگردان سينماست. حاصل کارش در سينما ساخت بيش از ۴۰ فيلم کوتاه، مستند، پويانمايي و کارگرداني هفت فيلم سينمايي سفر مردان خاکستري (۱۳۷۹)، تهران ساعت هفت صبح (۱۳۸۱)، ميناي شهر خاموش (۱۳۸۵)، تابستان عزيز (۱۳۸۸)، روزي که مينا گم شد (۱۳۹۰)، سفر زمان (۱۳۹۲) و يک دزدي عاشقانه (۱۳۹۴) است.
رضويان در کنار کارگرداني، مينويسد، عکاسي ميکند و گاه نقاشي ميکند. اولين بار در سپتامبر سال ۱۹۹۶ دو اثر نقاشي از وي در نمايشگاه جمعي هنرمندان در گالري اشتول ورک در شهر کلن به نمايش درآمد و در سال ۱۹۹۷ يکي از نقاشيهاي او به عنوان پوستر روز جهاني مبارزه با نژادپرستي در ماه مارس ۱۹۹۷ در هلند چاپ شد.
چاپ چهار کارت پستال از نقاشيهاي او در سال ۱۳۷۶، چاپ مجموعهاي از داستانها و نقاشيهايش در کتاب «داستان مسافر» در سال ۱۳۹۲ و شرکت دادن دو نقاشي در نمايشگاه جمعي نگارخانههاي جهان در ايران در نگارخانه زندان قصر در مردادماه ۱۳۹۳ و طراحي و اجراي پوستر بيستونهمين جشنواره بينالمللي فيلمهاي نوجوانان همدان در مهرماه ۱۳۹۴ از ديگر فعاليتهاي او در زمينه نقاشي است.
اين کارگردان ميگويد که اين سبک نقاشي را از کودکان ياد گرفته است و جز اين شيوه، در سبک ديگري قادر به نقاشي نيست. ادعايي در طراحي و رنگ ندارد و فقط موضوعهايي را که دوست دارد و گاه بخشي از روياها و خاطرههايش است نقاشي ميکند و از ترکيببنديهايي استفاده ميکند که خاص خودش است. آنگونه که ميتواند نقاشي ميکند و ترجيح ميدهد بي سر و صدا در فاصلهي فيلمهايش نقاشي کند و به عبارتي ديگر در فاصله نقاشيهايش فيلم بسازد.
