به گزارش گالري آنلاي به نقل از ايسنا، اين کتاب با چهار فصل همراه است: پيشينه نقاشي پشت شيشه، غبارروبي از چهره نقاشان پشت شيشه، درباره مواد اوليه و ابزار کار و مراحل و روش انجام کار نقاشي پشت شيشه، و نقاشي پشت شيشه از زبان و قلم استاد مهرنوش بشارت.
در پايان کتاب نيز تصاوير رنگي از آثار هنرمندان نقاشي پشت شيشه ارائه شده است.
«روايت نقاشي پشت شيشه» در ۷۰ صفحه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قيمت ۱۲۰۰۰ تومان در انتشارات کيان دانش منتشر شده است.
در پيشگفتار کتاب به قلم حسين ياوري و مهرنوش بشارت ميخوانيم: «با وجود پيشينه و قدمت شيشهگري و تزيين و انجام عمليات تکميلي بر روي شيشه در ايران، نقاشي پشت شيشه، هنري وارداتي است که براساس قراين و شواهد و روايات متعدد از طريق بندر ونيز – واقع در کشور ايتاليا – وارد ايران شده است. ميدانيم که ونيز ايتاليا سابقه درخشاني در توليد انواع شيشه، بلور، کريستال، آيينه و تراش و نقاشي بر رو و پشت شيشه دارد. اما به ضرس قاطع بايد گفت که ديري نپاييد تا نقاشي پشت شيشه ويژگيهاي ايراني پيدا کند و در شمار هنرهاي مطرح کشورمان قرار گيرد و اين مهم هنگامي رخ داد که هنرمندان باذوق و مبتکر ايراني پس از آشنايي و شناخت زير و بم اين هنر، نگارههاي ايراني را اساس کار قرار داده، از مواد اوليه در دسترس استفاده کرده و مضامين ديني، ملي و سنتي را دستمايه هنر خود قرار دادند تا اين هنر فاخر به معماري، تزييات معماري، تابلوهاي زيبا و آينه راه يابد و افزون بر رنگ با بهرهگيري از مواد ترکيبي همچون کاغذهاي رنگي، شبرنگ، نخ، الياف ابريشم، چرم و… به عنوان پرکننده زمينه و گاهي طرح اصلي، هنر خود را با ابتکار و به مدد ظرايف و دقايقي که به آن دست يازيده بودند، به گونهاي ارائه دهند که موجبات تحسين هنرشناسان ايراني و ديگر ممالک جهان را فراهم آورند. به هر حال امروزه هنر نقاشي پشت شيشه که البته بسيار هم جاي پيشرفت، ترقي و تعالي دارد، اگرچه از نظر توليد در سطح قابل قبولي قرار ندارد ولي به واسطه کيفيت در مقام ممتازي جاي يافته است و اين کتاب گامي است در جهت شناساندن بيشتر هنري که اگر چه اساسا ايراني نبوده ولي بر زيبايي خانهها، معماري داخلي و ابنيه کشورمان بس افزوده است.»
همچنين در مقدمه کتاب آمده است: «هنرِ نقاشي پشت شيشه، هنري است متضمن مهارت در نقاشي، آگاهي از تکنيکهاي گوناگون، شناخت و کاربرد بهجا و بهموقع مواد اوليه مختلف و نوآوري و کارآفريني در بهرهگيري از مواد جديد که لازمه ورود و پيشرفت در آن نيازمند آگاهي از قابليتهاي شيشه و آينه به عنوان بوم و بستر کار و مطالعه دقيق در گنجينه نفيس نگارهها و طرحهاي سنتي ايران و حتي شناخت زير و بم خط، نقاشي – خط و توانمندي در خوشنويسي است. افزون بر همه اينها بايد صبوري و بردباري، دقت فوقالعاده در اجراي تکنيک و پرهيز از خطا را – که گاه غيرقابل جبران است – در دستور کار قرار داد و به اصول و ضوابط کار هم سخت پايبند بود. از اين گذشته بايد از سليقه يا سلايق مخاطبان و تقاضاي روز و بازار هم مطلع بود و بايد بدانيم که اثر نهايي ما ميتواند مورد خواست چه فرد يا چه گروه از افراد باشد چرا که سوژههاي مورد تقاضاي طبقات گوناگون، متفاوت بوده و هست و نبايد اثر يا آثاري که با آن همه رنج و زحمت پديد ميآيد در گوشهاي بماند و خاک بخورد و حتي در موزهها قرار گيرد که بازديدکنندگان را نتواند به خود جلب کند.
هنر نقاشي پشت شيشه، قرنهاست که در ممالکي همچون چين، مصر، ايتاليا، آلمان، فرانسه، اتريش و… هنري مطرح و مورد استقبال طبقات گوناگون بوده و اگر چه نخستين مکانهاي حفظ و نگهداري آثار آن مکانهاي مذهبي، قصرها و خانههاي متعلق به افراد ثروتمند بوده اما از حدود چهار قرن پيش اين نوع نقاشي به تدريج به هنري مردمي تبديل شده تا به منازل مردم هم راه يابد. اينچنين است که در ايران نقاشيهاي فاخر پشت شيشه را که از حدود دوره زنديه پديد آمده است ميتوان در سراسر ايران اعم از موزهها، مجموعههاي نقاشي، زيارتگاهها و حتي خانهها که صاحبان فعلي آن، حافظ آثار پديدآمده در يک و يا حتي دو قرن پيش هستند مشاهده کرد. اميد آنکه اين هنر با حال و هواي ايراني و اسلامي آن که حاصل تلاش بسيار و در واقع رنج مقدس هنرمندان پيشين است، بيش از پيش مطرح و با اقبال عامه مواجه شود.»