به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، «آليس کوپر» خواننده و نوازنده راک که زماني دوست نزديک «اندي وارهول» بود، بعد از گذشت بيش از ۴۰ سال، تابلويي را از اين هنرمند پاپ‌آرت که از او هديه گرفته بود، در انبار تجهيزات کنسرت‌هايش پيدا کرد.
«کوپر» در چهار دهه گذشته، کلا داشتن چنين اثر ارزشمندي را فراموش کرده بود. اين اثر چاپي که «صندلي الکتريکي کوچک» نام دارد، در دهه ۱۹۷۰ خلق شده و نسخه ديگر آن سال ۲۰۱۴ در حراجي «کريستي» نيويورک به قيمت ۱۰ ميليون و ۵۰۰ هزار دلار به فروش رسيد.
«شپ گوردون» که طي چهار دهه گذشته مدير برنامه‌هاي «کوپر» بوده است، درباره اين هديه فراموش‌شده گفت: دوران راک اند رول بود، هيچ‌کدام از ما به هيچ‌چيز فکر نمي‌کرديم. کوپر آن موقع در زمان اجرا از يک صندلي الکتريکي استفاده مي‌کرد و مثل برق‌گرفته‌ها مي‌شد. آن صندلي درست شبيه صندلي تصويرشده در اين تابلو بود.
تابلوي «صندلي الکتريکي کوچک» يک اثر چاپ سيلک اسکرين قرمزرنگ است که در مجموعه «مرگ و فاجعه» وارهول دسته‌بندي مي‌شود. اين اثر در اين سال‌ها در يک لوله پيچيده شده بود و در يک صندوق حاوي وسايل برگزاري تور و کنسرت‌هاي «کوپر» قرار داشت.
«آليس کوپر» با نام واقعي «وينسنت فرنير» همراه با «سيندي لانگ» راهي نيويورک و به «وارهول» معرفي شد. آن‌ها زمان‌هايي را در کلاب شبانه «استوديو ۵۴» با هم مي‌گذراندند.
«گوردون» در اين‌باره گفت: «لانگ» روزي از من خواست تا از طرفش اثر چاپي «وارهول» را به قيمت ۲۵۰۰ دلار بخرم تا به‌عنوان هديه تولد به «کوپر» بدهد. ديگر هيچ‌کس درباره آن اثر فکر نکرد و زندگي ادامه داشت. تا اين‌که سال‌ها بعد شبي با دوستان‌مان شام مي‌خورديم که يکي از آن‌ها اتفاقا دلال هنري بود. وقتي بحث به کاري از «وارهول» رسيد که به قيمت گزافي به فروش رفته بود، ياد آن اثر افتادم. بنابراين به «آليس» زنگ زدم و گفتم، هنوز آن اثر وارهول را داري؟ گفت، فکر نمي‌کنم.
اين دو سپس به انبار تجهيزاب سر زدند و در کمال تعجب، بوم اثر چاپي «وارهول» را درون محفظه‌اي لوله‌مانند پيدا کردند.
«گوردون» ادامه داد: اين اثر هنري در دهه ۱۹۷۰ ارزش چنداني نداشت. آن زمان «اندي وارهول» هنوز «اندي وارهول» نشده بود. بايد قيافه «آليس» را وقتي کارشناس هنري اصالت اين کار را تاييد کرد، مي‌ديديد؛ فک‌اش افتاد، به من نگاه کرد و گفت: جدي؟! اين مال منه!
«آليس کوپر» خواننده و آهنگساز راک آمريکايي است که در ميشيگان به دنيا آمده است. او اوايل دهه ۶۰ ميلادي و زماني که ۱۷ سال بيشتر نداشت، گروه موسيقي «The Earwigs» را با «مايک بروس» (ليد گيتار)، «گلن باکستِن» (ريتم گيتار)، «دنيس دانِوِي» (گيتار بيس) و «نيل اسميت» (درامز)، بنيان‌گذاري کرد. نام اين گروه بارها تغيير کرد تا اين‌که در سال ۱۹۶۸ به «آليس کوپر» رسيد. او معتقد است اين، نام او در زندگي قبلي‌اش بوده است.
«اندي وارهول» (۱۹۸۷ – ۱۹۲۸) هنرمند، نويسنده، فيلم‌ساز و نقاش پيش‌روي آمريکايي در دهه ۱۹۶۰ با پرداختن به فرهنگ مصرف‌گرايي در کشورش به شهرت رسيد و در نيويورک به‌عنوان يکي از چهره‌هاي شاخص شمرده مي‌شد. او از بنيان‌گذاران پاپ‌آرت دهه ۱۹۵۰ در آمريکا بود. اکنون بزرگ‌ترين موزه دنيا که به يک هنرمند اختصاص دارد، در پيتزبورگ پنسيلوانيا موزه «اندي وارهول» است. او ۲۲ فوريه ۱۹۸۷ در سن ۵۸ سالگي درپي اختلالات حين عمل جراحي در نيويورک درگذشت.