يک نقاش و پژوهشگر هنر با اشاره به ارزش هنري تابلوي «اردوگاه همايوني» اثر کمالالملک، گفت: بايد ديد موزه هنرهاي معاصر با چه سياست و به چه منظوري، اين اثر را در جديدترين دوره «حراج تهران» خريده است.
بهنام کامراني – نقاش و پژوهشگر – در گفتوگو با ايسنا، اظهار کرد: من نميتوانم درباره خريدن آثار توسط موزه از حراج قضاوت کنم، اما هر موزهاي بايد بتواند با خريدهاي جديد، کلکسيون خود را بهروز کند، هر بار آثار جديدي را بهنمايش درآورد و با اين کار، مخاطبان جديد جذب کند.
او با بيان اينکه موزه هنرهاي معاصر، بيشتر موزه هنرهاي مدرن است، ادامه داد: گاهي در موزه هنرهاي معاصر تهران نمايشگاههايي برگزار شده که از کارکرد آن خارج بوده است. شايد بهدليل کم بودن موزه در ايران، موزه هنرهاي معاصر همه کارها را برعهده گرفته است.
اين هنرمند نقاش گفت: ما پيش از اين شاهد بوديم که اين موزه، آثار نگارگري يا «شاهنامه شاهطهماسب» را بهنمايش درآورده است، بنابراين در مخزن آن، آثاري وجود دارد که با کارکرد کلکسيون اين موزه هماهنگي ندارند. اين آثار بايد به تناسب، با موزههاي ديگر تبادل شوند، يعني آثاري از اين موزه به موزههاي ديگر منتقل شود و برعکس.
او با اشاره به خريدن تابلوي «اردوگاه همايوني» اثر کمالالملک که به دوران پيش از فرنگ رفتن اين نقاش تعلق دارد و به مبلغ يکميليارد و ۱۵۰ ميليون تومان توسط موزه هنرهاي معاصر تهران خريده شد، اظهار کرد: اثر کمالالملک متعلق به هر دورهاي از زندگي اين هنرمند باشد، ارزشمند است. اين منظره مربوط به دورهاي است که کمالالملک در نوع قلمزني و دورنماکشي، خيلي به نقاشي سنتي ايران نزديک شده، اما از يک وسيله غربي استفاده کرده است. در واقع، اهميت اين اثر در اين است که ويژگيهاي ايراني و غربي همزمان در آن وجود دارد. اينکه موزه هنرهاي معاصر اين اثر را خريده، اين سوال را پيش ميآورد که آيا اين، مهمترين يا درستترين اثري بود که ميتوانست خريده شود؟ بايد ديد اين تابلو با چه سياست و به چه منظوري خريده شده است.
کامراني درباره ادعاي غيراصل بودن تابلوي ارائهشده از سهراب سپهري در اين دوره از «حراج تهران» نيز گفت: انتقاد همواره متوجه مواردي ميشود که قيمت بالايي دارند و درباره آنها حساسيت وجود دارد. اين انتقادها هميشه هست و ساز و کاري براي از بين بردن آنها وجود ندارد. با ارجاع درست ميتوان از اين مسائل جلوگيري کرد. يکبار ديگر، سالهاي قبل موضوع شبههبرانگيزي درباره اثر سهراب سپهري وجود داشت و درباره آن بحث شد؛ اينبار نيز رخ دادن اين اتفاق طبيعي بود.
او بيان کرد: با ساز و کارهاي درست و استفاده از ديدگاه کارشناساني که از دانشگاهها فارغالتحصيل ميشوند، ميتوان اين موضوع را تا حدودي حل کرد.
اين پژوهشگر اضافه کرد: من برگزاري حراج را با وجود حاشيههايش و انتقادهايي که به آن ميشود، موفق ميدانم، زيرا استاندارد بالايي دارد و سرمايهداران را جذب خريد و فروش آثار هنري ميکند. اميدوارم اين حراج به جريان خودش ادامه بدهد. البته خود حراج خيلي به جريان هنر معاصر، ربط پيدا نميکند و اين جريان راه خودش را ميرود و ممکن است خيلي از آثار با ارزش آن، به حراج وارد نشوند. حراج، بيشتر به موضوع کالا بودن هنر اختصاص دارد و بازار هنر را گرم ميکند.