.jpg)
به گزارش سرويس معماري گالري آنلاين به نقل از معمارنيوز ، طرح «پاريس بزرگ» با حضور عضو هيات علمي دانشگاه ورساي پاريس که هدف آن ايجاد فضاي بهتر زندگي براي شهروندان و اصلاح نابرابريهاي منطقهاي براي به وجود آوردن شهري پايدار براي آيندگان است در شورايعالي شهرسازي و معماري ارائه شد.
پروفسور ريچارد اسکوفيه در دوازدهمين جلسه شورايعالي شهرسازي و معماري در سال ۱۳۹۴، با ارائه گزارش طرح “پاريس بزرگ” تاکيد کرد: همچنان طرحهاي ساماندهي کلانشهرها در مسکو، برلين و پاريس انجام شده است به نظر مي رسد در کلانشهر تهران نيز مي توان از اين تجربهها بهره برد.
وي با اشاره به فراخوان طرح “پاريس بزرگ” توسط وزارت فرهنگ فرانسه توضيح داد: به خاطر اينکه حومه پاريس داراي شهرداران مستقل از مرکز شهر پاريس است، وزارت فرهنگ اين کشور متولي فراخوان اين طرح شد و پس از نهايي شدن آن نيز به علت عدم مديريت يکپارچه اين کلانشهر برخي از موارد هنوز اجرايي نشده است.
مسئول پاويون معماري و شهرسازي پاريس اظهار داشت: در اين فراخوان که با هدف تبديل کردن شهر پاريس پايتخت فرانسه، به يک کلانشهر جهاني و اروپايي قرن بيست و يکمي اجرا شد؛ چند پيشنهاد با رويکردهاي مختلف توسط معماران ارائه شد زيرا که در اين فراخوان شهرسازان حضور نداشتند و وزارت فرهنگ فرانسه علاوه بر کالبد شهر، درصدد استفاده از فرهنگ براي ساماندهي کلانشهر پاريس و نگاه شاعرانه معماران بود.
وي در ادامه سخنانش افزود: در سپتامبر ۲۰۰۷ فراخواني بين المللي ميان معماران انجام شد که بنابرآن قرار شد ويژگي ها و مختصات يک ” کلان شهر قرن بيست و يکمي متعهد به پيمان کيوتو” تعريف شود.
پروفسور اسکوفيه يادآور شد: پس از انجام اين فراخوان اسامي معماران برجسته انتخاب شده از ميان ستارگان معماري جهان (ژوئن ۲۰۰۸) اعلام و پس از آن نمايشگاه کارهاي برجسته اين معماران در موزه معماري پاريس (آوريل ۲۰۰۹) به نمايش گذاشته شد و تاسيس آتليه بين المللي پاريس بزرگ (AIGP) براي پيگيري طرح “پاريس بزرگ” و بازتاب هاي عمومي در زمينه آن ( فوريه ۲۰۱۰) از ديگر موارد اجرايي بود.
وي با تشريح رويکرد معماران برجسته در طرح “پاريس بزرگ” ابراز داشت: در کلانشهر قرن نوزدهمي سازمانها بايد به منظور تمرکززدايي از شهر خارج و در حومهها مستقر شوند و يکي از پيشنهادهاي دريافت شده معماران با اين موضوع بود و پيشنهاد ديگر مربوط به لرد ريچارد راجرز معمار معروف سبک هاي بريتانيايي بود که بر اساس طرح وي، بلوارهاي شهر پاريس باريکتر شده و خيابانها به مسيرهاي عبور و مرور دوچرخه ها تبديل و پياده روها به منظور گنجايش تعداد بيشتري از عابران پهن تر ميشد.
وي تاکيدکرد: ايجاد خطوط ريلي و بزرگراههاي شهري موجب جداکردن محلهها از يکديگر ميشود و بايد براي اين موضوع و جلوگيري از تعبيرهاي پايين شهر و بالا شهر فکري کرد.
مسئول پاويون معماري و شهرسازي پاريس بيان داشت: از برنامه هاي اين طرح مي توان به يکي کردن مراکز دولتي مرکز پاريس و بخشهاي دور افتاده تر و ايجاد سيستم حمل و نقل عمومي که قسمتهاي مختلف حومه شهر را به يکديگر و به قسمتهاي مرکزي شهر اتصال خواهد داد، اشاره کرد.
پروفسور اسکوفيه تصريح کرد: بر اساس طرحي ديگر که توسط يک شرکت معماري فرانسوي ارائه شد به سطح فضاهاي سبز اين شهر از طريق ايجاد گلخانه ها و باغها بر فراز بام خانه هاي مسکوني اشاره شد و ساختمانها بر اساس اين طرح قسمتي از انرژي خود را از باد و نور خورشيد تامين کرده و اتصال به مرکز شهر از طريق سيستم حمل و نقل سريعي که بر روي ارتفاع احداث مي شود، ممکن خواهد شد.
وي در ادامه با اشاره به طرح معماري هلندي براي تراکم بيشتر مرکز پاريس و طرح گروه “استوديو۰۹”در زمينه يکسان سازي و همسازي در شهر و جمعآوري آبهاي سطحي در کف زمين بيان داشت: پيشنهاد ديگري که توسط گروه فرانسوي-ايتاليايي ارائه شد بر نگاه خارجي به شهر و استفاده از الگوي توکيو در از بين بردن محلههاي پايين شهر و بالاشهر و عدم سلسه مراتب شهري تاکيد داشت.
عضو هيأت علمي دانشگاه ورساي پاريس اضافه کرد: طرح ديگر مربوط به گروهي آلماني بودکه بر حفظ فضاي سبز و زمينهاي کشاورزي حومه پاريس تاکيد داشت و آنها در جستجوي سبک معماري خاصي نبودند.
وي با اشاره به طرح ژان نوول در فراخوان “پاريس بزرگ” تصريح کرد: دراين طرح بر مقررات زدايي و آزادي عمل در ساخت و ساز شهري توجه شده بود با توجه به اينکه در پاريس قوانين بسيارسخت براي ساخت و ساز و عدم اجازه براي ساخت ساختمانهاي بلند وجود دارد که بر اين اساس موسسات تجاري، دانشگاهها، موسسات تحقيقاتي و وزارتخانهها به حاشيه شهر پاريس و بويژه منطقه لادفانس انتقال يافتهاند.
پروفسور اسکوفيه با تاکيد بر اينکه ساختار مديريت شهري پاريس نيز مشابه تهران است، تصريح کرد: پاريس بزرگ شهردار واحد ندارد و اين مشکل در مديريت واحد اين کلانشهر وجود دارد و به هيمن خاطر طرح ” پاريس بزرگ” از طرف دولت و وزارت فرهنگ فرانسه دنبال شد و به خاطر عدم متولي واحد، اين طرح به طور کامل اجرا نشده است.
وي در پايان سخناش با اشاره به اجراي اين طرح در کلانشهرهاي بزرگ جهان، پيشنهاد اجراي اين طرح را براي ساماندهي کلانشهر تهران داد.
پروفسور ريچارد اسکوفيه داراي دکتراي معماري و فلسفه، عضو هيأت علمي دانشگاه ورساي پاريس و برنده جايزه معماري ۱۹۹۱ است.