اين آثار در نقاط مختلف «شاتو د ورساي» و باغ بزرگ اطراف آن به نام باغ «آندره له نوتر» قرار داده شده است. چيدمان هاي هنرمند برنده جايزه ترنر، شامل اثر آينه آسمان، مجسمه اي به نام گوشه ممنوع و همچنين اثري به نام تيراندازي به سوي گوشه است.
اين آثار با بافت کلاسيک و منظم اين مکان تاريخي نامتجانس به نظر مي رسند. آنيش کاپور مي گويد: «من باغ اين قرينه و منظم را باز کردم، و قصد نگاه کردن به درون آن را دارم و يا تلاش کردم درون آن را ببينم. شايد غيرقابل اجتناب باشد که آنها به اعضاي بدن شبيه باشند و يا نشانه اي از جنسيت به خود بگيرند.»
آثار آنيش کاپور تا پاييز سال جاري در «شاتو د ورساي» پاريس در نمايش خواهند بود.
.jpg)
آنيش کاپور در دهه هفتاد ميلادي براي تحصيل هنر به لندن رفت و بين سالهاي ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷ در کالج هنر Hornsey و بعد از آن در سالهاي ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۸ در مدرسه هنر و طراحي چلسي مشغول به تحصيل شد. در سال ۱۹۸۰، اولين نمايش انفرادي خود را در پاتريس الکساندر پاريس و اولين نمايشگاه انفرادي در گالري عمومي را در سال ۱۹۸۲ با عنوان هنرمند مقيم در گالري هنري واکر در ليورپول برگزار کرد. در سال ۱۹۸۲ بود که نمايشگاهي از ميان انبوه نمايشگاههاي انفرادي خود را در گالري ليسون لندن برپا کرد و در سال ۱۹۸۴ اولين نمايش انفرادي را در گالري باربارا گلدستون، نيويورک اجرا کرد.
.jpg)
او در سال ۱۹۹۰ به نمايندگي از انگلستان در دوسالانه ونيز شرکت کرد و برنده جايزه پرميو دوميلا شد. او همچنين در سال ۱۹۹۱ ميلادي برنده جايزه هنري ترنر شد و در سال ۲۰۰۲ مسئول طراحي مجسمهاي براي سالن توربين نگارخانه تيت مدرن لندن شد. آنيش کاپور در سال ۱۹۹۹ به عضويت فرهنگستان سلطنتي برگزيده شد. او در سال ۲۰۰۳ نشان افتخار سلطنتي بريتانيا و در سال ۲۰۱۱ نشان افتخار فرهنگ و هنر فرانسه را دريافت کرد.
.jpg)
او در بسياري از نمايشگاههاي گروهي و انفرادي معتبر سراسر دنبا شرکت جست و چيدمانهاي بسياري در نمايشگاههاي بزرگ اجرا کرده است. از مجسمههاي قابل توجه او که در معرض نمايش عمومي قرار گرفته مي توان به اين آثار اشاره کرد: دروازه ابر در ميلنيوم پارکشيکاگو، آيينه آسمان که درسال ۲۰۰۶ در مرکز راکفلرنيويورک و سال ۲۰۱۱ در باغ کينگزتون نمايش داده شد، تِمِنوس در ميدلزبرا انگلستان و آرکلارميتال اربيت در استرتفورد لندن که براي المپيک سفارش داده شده و به عنوان اثر هنري دائمي در کنار پارک المپيک ساخته شده و بينندگان ميتوانند از اين مجسمه که ۱۱۵ متر ارتفاع دارد بالا بروند و ديد خوبي از استاديوم المپيک داشته باشند. او همچنين سفارشهاي بزرگي را در سال ۲۰۰۰ از جمله تارانتانتارا براي مجموعه هنر معاصر بالتيک در گيتس شيد، پارابوليک واترز براي پروژه تجسمي کنيد هزاره در لندن و همچنين در سال ۲۰۰۲ مارسياس براي تورباينهال، تيت مدرن لندن اجرا کرده است.
او طي سالها با مواد کاملاً متفاوتي از قبيل ماسهسنگ، سنگ مرمريت، بتون، آهن و فولاد کار کردهاست. رنگ همواره به عنوان يک عنصر نمادين،در آثار او حفظ شده اشت و هميشه نقش خود را به عنوان نيروي محرک و آگاهکننده نشان دادهاست.
کاپور طي دهه گذشته، موفق به دريافت دکتراي افتخاري و بورس از موسسات آکادميک شدهاست و در سال ۲۰۰۳ لقب CBE گرفت. او در لندن زندگي و همچنان مشغول به کار است.
.jpg)
�
�
.jpg)
