روايت ليلا اميربيگي، مهسا دارستاني و شادي اخوندي از آثارشان در نمايشگاه “کنش”

"کنش" عنوان نمايشگاه هنرمندان جواني است که از 19 الي 22 خرداد در گالري هنري خط سفيد برگزار شد.

در اين مجموعه 24 هنرمند از دانشجويان مقطع کارشناسي و کارشناسي ارشد، دانشکده هنر و معماري شرکت نمودند.

در استيتمنت اين نمايشگاه آمده است:

کنش نحوه‌ و نوع برخورد هنرمند با پديده‌ها و چگونگي بازتاب آن در اثر است.

کنش جز اساسي‌ترين عوامل بوجود آورنده‌ي تنوع سبک‌ها و شيوه‌هاي فردي در طول تاريخ بوده است. کنش جزء دروني‌ترين شاکله‌هاي خلق هر اثري است. گاه آن را با تمسک به روانشناسي تحليل کرده‌اند و گاه آن را با عوامل مختلف زيستي و بومي مي‌سنجند. ممکن است در دو هنرمند مختلف يک انگيزه‌ي واحد به وجود آيد اما آثار آنان متفاوت خواهند شد. در رابطه با کنش نخستين سوال اين است که چه عواملي باعث بوجود آمدن کنش‌هاي مختلف در افراد مي‌گردد؟ به عنوان نمونه، چرا کنش‌هاي افراد درباره‌ي موضوع واحدي مانند جنگ منجر به خلق آثار بسيار متفاوت با جلوه‌هاي متنوع مي‌گردد؟ حال دلايل و چرايي وقوع اين کنش‌ها نيستند که ماهيت آثار اين نمايشگاه را مشخص مي‌کنند، بلکه ماهيت گردهم‌آوري آنها، جلوه‌هاي مختلف اين کنش‌ها در آنان است. کنش‌هايي که نمودهاي متنوعي پيدا کرده‌اند. صرفنظر از اينکه منظر افراد حاضر در اين نمايشگاه حول چه مسائلي مي‌گردد و چه جهان‌بيني‌اي دارند، نمود ذهنيات آنان در باب پديده‌هاي دروني و بروني منجر به خلق آثار اين نمايشگاه شده است. به عبارت ديگر نه تنها اين هنرمندان موضوع و تم مشخص نداشته‌اند بلکه هيچ هماهنگي‌اي در جهت همسويي مفهومي و بصري آثار نيز در ميان نبوده است. اين نمايشگاه تنها بر کنش فردي هنرمندان تاکيد دارد. همين کنش فردي است که مي‌توان آن را محور اساسي گرد آمدن اين آثار در نظر گرفت. 

محمد صفاجو                                                                                                                     

در ادامه خواننده گفتگو گالري آنلاين با هنرمندان شرکت کننده در اين نمايشگاه باشيد:

شادي آخوندي متولد 1372 است و  داراي مدرک کارشناسي در رشته نقاشي از دانشکده هنر و معماري . برگزاري چندين نمايشگاه و انجام چند نقاشي ديواري در کارنامه اين هنرمند به چشم ميخورد.

آخوندي در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين در مورد آثار خود توضيح داد: 

دو اثري که در اين نمايشگاه حضور دارد با تکنيک اکريليک و در ابعاد 100 در 120 هستند. اين آثار بخشي از مجموعه اي است که با عنوان نگرشي متفاوت به طبيعت خلق شده اند و هدف از خلق اين مجموعه اين است که وقتي  اعلام ميکنيم تابلويي از محيط زيست يا منظره است، همه يک منظره  از نماي دور که واقعا کليشه اي شده را به ياد مياورند و هدف من از بين بردن اين کليشه ها با زوم کردن روي بخش هايي از طبيعت که معمولا توجهي به آنها نمي شود بوده است.
جزئياتي که در نگاه اول شايد از آنها فاصله هم گرفته بشود، در صورتي که وقتي عميق بشويم ميبينيم که بسيار زيبا هستند.

وي در مورد شکل گيري ايده اين آثار افزود:

ايده اينطور شکل گرفت که من هم مثل خيلي از خانم هاي ديگه واقعا از سوسک ميترسم و يکبار داشتم صحبت هاي آقاي رضا رشيد پور را گوش ميکردم راجع به ترس، و ايشون يک جمله ي کليدي گفتند که ترس از عدم شناخت به وجود مي آيد. اين جمله را ميشود به خيلي از ترس هايي که داريم بسط دهيم و شايد اين ترس از سوسک يا هر جانور کوچکي هم به اين خاطر باشد که ما واقعا هيچوقت سمتش نرفتيم تا ببينيم واقعا از چه چيزي ميترسيم .

انسان هنوز خيلي چيزها را نشناخته و قطعا ميشود در نا شناخته ها دنبال خلاقيت و  عناصر نو گشت.
تکميل اين مجموعه تقريبا يک سال زمان برد و البته هنوز در حال تکميل شدن هستند.


مهسا دارستاني فراهاني‌متولد1373 است و داراي مدرک کارشناسي از دانشکده هنر و معماري است. شرکت در نمايشگاه گروهي و انجام نقاشي ديواري در کارنامه اين هنرمند به چشم ميخورد.

دارستاني در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين، در مورد آثار خود توضيح داد:

من با توجه به جايگاه اجتماعي زن تا روحيه لطيفش و با ديدگاهي که داشتم ، موضوع زن را انتخاب کردم. شايد چون فکر ميکردم در جامعه کمرنگ ديده ميشود، من با ديدن عکس هايي از زنان که سرشار از لطافت اما پر از مفهوم و حس دروني بود در آثارم الهام گرفتم .

در مجموع خلق آثار اين محموعه چهار ماه زمان برد.
در استيتمنت آثار اين هنرمند آمده است:

زن
زن را مي توان حساس ناميد.
زنان رنجور محبوس در درون خود زمان هاي سختي را گذرانده اند‌ شايد فهميده نشدند اما با آرامشي دروني آزادي فکري خود را حفظ کرده اند.
من از زناني حرف ميزنم که نامشان معادل معجزه است،تمام آنهايي که خريدار ترس نبودند و نشان دادند زن بودن بالاتر از معجزه است.
سعي من در اين آثار نشان دادن آرامش،متانت و در کنار آن دردي دروني که به زيباترين شکل به تصوير کشيده شود .
رنگ هاي طلايي که در آثار بکار رفته نشانه ي تلألو و درخشندگي زن ،رنگ هاي آبي نشانه ي پاکي و زلالي و رنگ سبز نشانه ي بالندگي و شکوفايي اوست.
و در پايان نيز اين موضوع را لحاظ مي کنم که هر بيننده اي درک و برداشت شخصي خودش را از ديدن اثار ميکند.

اکريليک روي بوم، 80*80، 2017

اکريليک روي بوم، 80*80، 2017

ليلا اميربيگي متولد ۱۳۶۱ در تهران است. وي فارغ التحصيل رشته ي تاريخ  از دانشگاه تهران و نقاشي عمومي از دانشکده هنر و معماري است.

وي در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين در مورد آثار خود توضيح داد:

در مجموعه ي زن از قاجار کوشيده ام زن را منفک از ادوات و ابزاري ببينم که نوع يا حد زنانگي او  را در اقامتگاه  تاريخي اش  معيين کرده است.

بخشي از زن بودن من ، بخش معترض زنانه ي من ،  آن بخش وا پس زده ي به سکوت دعوت شده ي زن بودن من به روي بستر کاغذهايم با نوازش رنگ هايم حق حضور يافت.

وي در ادامه فزود:
بيش از دو سال است که رنگ هايم شهامت نوازش بخش مسکوت وجود زنانه ام را پيدا کرده اند. و اين دو اثر زاده هاي تازه رسيده ي اين شهامت مندي ست.

مداد رنگي ، خودکار و آکرليک، ۴۰×۳۰


مداد رنگي ، خودکار و آکرليک، ۴۰×۳۰

پیمایش به بالا