بياتا رستاس مجسمه‌ساز مجارستاني حاضر در نخستين سمپوزيوم مجسمه کيش در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاين درباره اين سمپوزيوم گفت: از بودن در اين سمپوزيوم بسيار غافلگير شده‌ام چون امکانات بسيار گستردهاي در اينجا براي برگزاري سمپوزيوم ايجاد شده است و همه چيز بسيار حرفهاي است؛ به ويژه گروه جابهجايي آثار که در انتقال مجسمهها بسيار خوب عمل ميکنند.
وي با بيان اينکه از رسيدن به روزهاي پاياني سمپوزيوم ناراحت است افزود: اثري که من براي اينجا انتخاب کردهام "جدايي ناپذير" نام دارد. اين اثر يک فيگور انساني بسيار انتزاعي است که گويي به سنگ بسته شده و درباره ارتباط ميان آدمهاست؛ آدمهايي که از نظر فيزيکي از هم دور هستند اما در حقيقت بسيار به هم نزديکاند.
اين هنرمند مجار درباره کار در سمپوزيوم اظهار کرد: شايد مهمترين نکته کار در سمپوزيوم آن باشد که هنرمندان در اينجا در حضور عموم مردم کار ميکنند و البته اين امکان را دارند که ساختن آثاري با ابعاد بزرگ را تجربه کنند.
هنرمندان خواهان ارائه بهترين اثر خود در سمپوزيوم هستند
همچنين پتر پترُو مجسمه‌ساز اهل بلغارستان نيز درباره سمپوزيوم کيش به هنرآنلاين گفت: اين دومين بار است که در سمپوزيومي در ايران شرکت ميکنم. سمپوزيوم قبلي که در آن شرکت داشتم به چوب اختصاص داشت و به شکل غير رقابتي برگزار ميشد. با آنکه همه چيز در کيش عالي است اما من آن شکل غير رقابتي برگزاري سمپوزيوم را ترجيح ميدهم زيرا هنرمندان در اينجا به خاطر پول بيشتر کار نميکنند و همه آن‌ها خواهان ارائه بهترين اثر خود هستند. از سوي ديگر کار هنرمندان قابل داروي نيست و به نظرم همان داوري ابتدايي که در مورد طرحها انجام دادند کافي است.
وي جنبه اجتماعي سمپوزيوم را يکي از ويژگي‌هاي خاص اين شکل از رويدادهاي هنري دانست و درباره اثري که در حال ساخت آن است اظهار کرد: طرحي که من براي اين سمپوزيوم انتخاب کردهام "مسکن" نام دارد و دو دوک نخ‌ريسي را نشان ميدهد که مانند دو حرف H بر هم عمود شدهاند.
سمپوزيوم يک رويداد هنري اجتماعي است
ميگل ايسلا هنرمند ديگري که از کشور اسپانيا در اين سمپوزيوم شرکت کرده است نيز درباره اين رويداد هنري به خبرنگار هنرآنلاين گفت: کيش جزيره بسيار زيبايي است و درياي آن رنگ آبي عجيبي دارد به همين دليل کار کردن در اين فضاي طبيعي براي همه ما تجربهاي عالي است.
وي همچنين با بيان اينکه سنگ تروارتن ماده سختي براي ساختن مجسمه است افزود: بار برداشتن از سنگهاي سخت بسيار آسان است زيرا با هربار زدن چکش شما مقدار بسيار زيادي از سنگ را بر ميداريد اما اين موضوع در باره سنگهاي نرم برعکس است و به همين دليل هنرمندان بايد زمان زيادي را صرف کار روي آن‌ها کند به ويژه درمورد کار من که خطهاي بسيار دقيقي روي آن وجود دارد و ايجاد اين خطها روي سنگي مانند تراورتن که حفرههاي زيادي روي آن وجود دارد دشوار است.
اين هنرمند اهل اسپانيا درباره اين اثر افزود: پيش از اين در سمپوزيومي در چين حضور داشتم که آن هم در يک جزيره برگزار ميشد و به همين دليل در اين مدت بسيار روي موضوع دريا کار کردهام. در اين اثر تلاش کردهام روحي که در هر موج دريا وجود دارد را نشان دهم، فضاهاي خالي در اين مجسمه اين امکان را به مخاطب ميدهد که آن‌ها را با هرچيزي در خيال خود پر کند؛ همان طور که صدفهاي کنار دريا با وجود آنکه ديگر موجود زندهاي درون خود ندارند هنوز روحي از دريا را با خود به همراه دارند.
