
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايلنا، عليمحمد زارع (سرپرست موزهي هنرهاي معاصر تهران) در گفتگويي اعلام کرده بود که پروسهي ارسال آثار گنجينهي موزه به برلين و رُم دوباره کليد خواهد خورد. همزمان، علي مرادخاني (معاونت هنري وزارت ارشاد اسلامي) و مجيد ملانوروزي (مديرکل دفتر هنرهاي تجسمي) نيز به مناسبتهاي مختلف از ارسال دوبارهي آثار سخن گفتهاند.
همچنين عليمحمد زارع در گفتگوي مذکور اعلام کرد: «ارسال آثار گنجينه به خارج از کشور بايد صورت بگيرد. موزههاي دنيا، بايد با هم در تعامل باشند. در نشستي که سهشنبه [مورخ ۱۰ آبان ۱۳۹۶] با حضور انجمنهاي هنري برگزار ميشود؛ آنها هر سندي که از ما بخواهند ارائه خواهيم داد. برگ خريد تمام آثار گنجينه موجود است و همه به نام موزه هنرهاي معاصر است؛ نه به نام هيچ شخص حقيقي. ارسال آثار، بايد دوباره کليد بخورد. ما به تمام بندهايي که انجمن نقاشان در بيانيهاش ذکر کرده بود عمل خواهيم کرد. اين اتفاق به زودي خواهد افتاد. دِلنگرانيهاي ما بيش از دل نگرانيهاي جامعه است. چراکه در صورت کوچکترين اتفاقي، اولين نفر، رئيس موزه است که بايد پاسخگو باشد.»
در نشستي که فرداي اين مصاحبه، يعني ۱۰ آبان با حضور انجمنهاي تجسمي کشور در موزه برگزار شد، خبرنگاران دعوت نشدند. در قسمتي از خبري که روابط عمومي موزه پس از اين نشست انتشار داد، آمده است: «در ادامه اين نشست نمايندگان انجمنهاي تخصصي هنرهاي تجسمي، اسناد آثار گنجينه را مشاهده و بررسي کردند که اسناد آثار مورد تأييد کليه حاضران قرارگرفت.»
معصومه مظفري (رئيس هيئت مديره انجمن هنرمندان نقاش ايران) که از حاضران در اين نشست بود، درباره آنچه در اين جلسه گذشت گفت: در اين جلسه، آقاي زارع با روي باز با انجمنها برخورد کردند و به ما گفتند که قصد داريم اقدامات جديدي براي موزه انجام دهيم و از فعاليتهاي موزه شفافسازي کنيم. در اين جلسه، سه برگه با يک پيوست که مربوط به خريدهاي موزه بود به ما نشان دادند. ولي هيچ کدام از اين سه برگه، شناسنامهي آن ۶۰ اثري نبود که قصد دارند به خارج از کشور بفرستند.
وي ادامه داد: آقاي زارع به ما گفتند که تمام اسنادِ خريدهاي موزه به همين شکل است و اين سه برگه را به عنوان نمونه به ما نشان دادند. البته آن سه برگ کپي بود. در آن نشست ما هم ضمن قدرداني از ايشان، گفتيم که موزه قدم بسيار خوبي برداشته و ما هم اميدواريم که اين اقدامات ادامه پيدا کند و منتظر نشستهاي بعدي هستيم.
رئيس هيئت مديره انجمن هنرمندان نقاش افزود: ولي وقتي گزارشي که موزه از نشست منتشر کرد را خوانديم، نظرمان عوض شد. در گزارش قيد کرده بودند که شناسنامهي آثار مورد تأييد انجمنها قرار گرفته است. درصورتي که اصلاً از طرف ما تأييدي صورت نگرفت. ما فقط ۳ برگهي کپي ديديم. ما فکر ميکرديم که اين شروع يک حرکت تازه از سوي موزه است؛ نه اينکه طي يک جلسه از انجمنها دعوت کنند و بعد هم همهچيز به خير و خوشي تمام شود. متأسفانه وقتي آن گزارش را خواندم، جنبهي نمايشي اين جلسه را بيشتر حس کردم.
وي با اشاره به درخواستهاي پيشين انجمنها گفت: يکي از درخواستهايي که ما در دور اول ارسال آثار داشتيم، اين بود که مطمئن شويم آثار به نام چه کسي است؟ به نام موزه است يا به نام شخص حقيقي است که هنوز هم اين مسئله براي ما روشن نشده است.
معصومه مظفري در ذيل دو عنوان، درخواست انجمنهاي هنري را تشريح کرد و گفت:
۱) ما به تمام خريدهاي موزه کاري نداريم. حداقل اين است که سند و شناسنامهي ۶۰ اثري که قرار است فرستاده شود را به ما نشان دهند؛ عليالخصوص اسناد آثار خارجي بايد به دقت مورد بررسي قرار گيرد.
۲) ما از نظر حقوقي بر چند و چون اسناد آثار هنري آگاه نيستيم. بايد يک حقوقدان در جمع ما حضور داشته باشد تا اين اسناد مورد تأييد يک شخص حقوقدان قرار بگيرد. همچنين بايد قراردادهاي حقوقي و بيمهي آثار نيز شفاف و روشن، اعلام شود.
وي گفت: ما از سوي هيئت مديره انجمنهاي هنري کشور به اين جلسه دعوت شديم. اگر قرار باشد که هنوز اعتمادي به ما نباشد، واقعاً اين همه حرف و حديث ديگر چه فايده دارد؟ ما اين جلسه را اولين قدم در حرکتِ شفافسازي موزه تلقي ميکرديم.
وي در پايان گفت: سال گذشته، در جلسهاي که با آقاي مرادخاني و ملانوروزي داشتيم، توافق کرديم کهاولاً ارسال آثار به بعد از انتخابات رياست جمهوري موکول شود و دوم اينکه مشخص شود که کدام آثار قرار است به خارج از کشور ارسال شود؛ که خوشبختانه به هر دوي اين خواستهها عمل شد. ولي هنوز بقيه خواستههاي جامعه هنري سر جاي خود باقي است.
