سيف الله صمديان رييس هيات مديره انجمن عکاسان ايران اعلام کرد که بعد از ششمين رويداد «۱۰ روز با عکاسان»، تأسيس موزه عکس ايران پيگيري خواهد شد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از مهر، سيف الله صمديان رييس هيات مديره انجمن عکاسان ايران گفت: تا پايان سال براي راه اندازي موزه و مقدمات کار و رسيدن به توافقات، با مسئولان مکاتبه مي شود و از سال آينده مقدمات کار اجرايي شروع مي شود. راه اندازي موزه به مشارکت و همکاري همه کارشناسان انجمن، دانشگاهيان، مدرسان، استاداني که از تاريخ عکاسي شناخت دارند، پژوهشگراني که از گنجينه هاي شخصي اطلاع دارند و افرادي که با نهادهاي تصويري خارج از کشور ارتباط دارند، نياز دارد. تا چشم ما در اين جهان باز است اين کار بايد جدي پيگيري شود تا بتوانيم موزه عکس ايران را بنيان بگذاريم و قطعا در اين موضوع اصلي ترين دستور را بايد دولت صادر کند و به عنوان يک زنجير متصل به هم همه همکاري ها انجام شود. طبيعتا هيچ نهادي تخصصي تر و حرفه اي تر از انجمن عکاسان ايران نمي تواند پيگير کار راه اندازي موزه باشد.
صمديان افزود: انجمن در کنار ديگر خدماتي که بايد به اعضاي خود و عکاسان غير عضو که تقاضاهاي فرهنگي، اجتماعي و هنري گوناگوني دارند، ارايه کند، بايد موزه عکس را پيگيري کند و اميدوارم در زمان حيات ما اين اتفاق بيفتد. به دنبال عملي شدن اين اتفاق گرانبهاترين آرشيو تصويري ايران از لحاظ نشان دادن قدرت عکس هاي دوران قاجار، دوران پهلوي ها، انقلاب اسلامي و جنگ ايران، بعد از جنگ و ديجيتالي شدن را خواهيم داشت و اگر عکاسان شب و روز براي راه اندازي موزه عکس فعاليت کنند سال هاي سال از نظر فرهنگي، هنري، اجتماعي و اقتصادي با اين موضوع در ارتباط و درگير خواهند بود و موزه مي تواند انگيزه هاي اقتصادي بالايي را براي دولت و ملت داشته باشد.
رييس هيات مديره انجمن عکاسان ايران اضافه کرد: من قبلا هم گفته ام که انگيزه اصلي ام براي پذيرفتن رياست انجمن عکاسان ايران علاوه بر وظيفه اي که هيات مديره بر عهده ام گذاشت، آرزويي بود که طي سال ها به يک حسرت تبديل شده است. اينکه چرا کشوري که با فاصله نزديک با اختراع عکس و عکاسي در دنيا مرکز تصوير و عکاسي بوده است، هنوز موزه عکس ندارد، جاي تعجب است. چرا در جهاني که بيشترين توليدات بشر عکس است و ميلياردها عکس در روز توليد مي شود، ما هنوز موزه عکس نداريم. اين وضعيت و توليد ميلياردها عکس به يک پاسخگويي جمعي نياز دارد که در کشور ما انجمن عکاسان ايران به عنوان يک تشکل عکاسي مي تواند دنبال کند.
صمديان درباره بودجه فرهنگي و فرهنگ تصويري بيان کرد: ما در جهاني زندگي مي کنيم که چه بخواهيم و چه نخواهيم، فرهنگ غالب فرهنگ تصويري به شکل هاي گوناگون و متعدد است. در اين فرهنگ تصويري بايد يک شعور و عدالت بودجه اي هم برقرار باشد، در غير اين صورت باخته ايم. يعني از پيش بازنده غير عادلانه برخورد کردن با بودجه هايي هستيم که به ويژه در عرصه هنرهاي تجسمي و تصوير براي کارهاي در ظاهر فرهنگي صرف مي کنيم. واقعيت اين است که ما نهادهاي گوناگوني داريم که هر کدام در جاي خود محترم هستند اما تقسيم بندي بودجه غير عادلانه، غير اخلاقي، غير اقتصادي، غير فرهنگي و مغاير کشور مداري است. تا در تقسيم بودجه فرهنگي به ويژه فرهنگ تصويري عدالت برقرار نباشد، موزه عکس و جشنواره درست تاثيرگذار و داشته منطقي براي حيات درست در جهاني که کشورها هر لحظه براي آن سرمايه گذاري ميلياردي مي کنند، نخواهيم داشت.
صمديان درباره جايگاه انجمن عکاسان ايران و نقش فرهنگي اجتماعي انجمن در طول يک دهه فعاليت گفت: انجمن عکاسان ايران در اين ۱۰ سال که جدي تر فعاليت کرده، چند اقدام مهم انجام داده است. يکي از مهم ترين حرکت هايي که انجمن انجام داد اين بود که به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با زبان فرهنگي گفت که طبق قانون و آيين نامه خود اين وزارتخانه حق برگزاري جشنواره ها و بي ينال هاي هنري را ندارد و بايد ناظر و حمايت کننده فرهنگي و مالي اين رويدادها باشد. غير از اين عمل، اشتباه و ضد دولت و ملت است. تنها انجمني که توانست سر اين موضوع با وزارت ارشاد به توافق برسد انجمن عکاسان ايران بود که گفت بايد بي ينال به بخش تخصصي يعني انجمن که از نظر حقانيت موقعيت حرفه اي و مجموعه هاي تشکيل دهنده آن قانوني ترين گروه است سپرده شود.
اين عکاس ادامه داد: وزات فرهنگ و ارشاد اسلامي هم پذيرفت و سيزدهمين بي ينال عکس ايران در سال ۱۳۹۳ را انجمن برگزار کرد که متاسفانه بعد از آن هنوز اين رويداد برگزار نشده است اما اگر اتفاق بيفتد انجمن آن را برگزار خواهد کرد. اين به نفع وزارت ارشاد هم هست که کارهاي اصلي خود را انجام دهد نه کارهايي که وظيفه ارشاد نيست. الان هم مشکل بي ينال هاي هنري که برگزار نمي شود، همين موضوع است. در بخش ديگر انجمن عکاسان ايران توانست براي هفت انجمن تخصصي ديگر عکاسي نه به عنوان تابع و زير مجموعه انجمن عکاسان ايران، بلکه به عنوان شاخه هاي مختلف عکاسي ايران يک چتر حمايتي ايجاد کند و کمترين تنش ها را با هم هم داشته ايم. در بخش ديگر انجمن رويداد « ۱۰ روز با عکاسان» را بنيان گذاشت و برگزار کرد که پرکارترين فعاليت يک انجمن است که بايد به حداقل خواسته هاي جامعه عکاسي ايران جواب دهد. مسايل متعدد و مختلف حوزه عکس و عکاسي در اين رويداد ارايه و بررسي مي شود. در اين برنامه سعي کرديم که همه جامعه عکاسي را درگير کنيم و اميدواريم هر سال بهتر باشد.
وي اظهار کرد: طبيعتا هر کشوري بخواهد در اين جهان درست نفس بکشد بايد به فرهنگ تصويري اين جهان متصل باشد و از مسيري عبور کند که ديگران عبور کرده اند، البته منظور تحت تاثير قرار گرفتن يا تحت تاثير قرار دادن نيست. فرهنگ تصويري جهان به جايي رسيده که ما براي گرفتن اخبار به تلويزيون احتياج نداريم. با کم کاري و کار غير قابل بخششي که تلويزيون ما در انعکاس سريع اخبار انجام مي دهد ما سريع به گوشي خود پناه مي بريم و حمله داعش به مجلس شوراي اسلامي را از فضاي مجازي پيگيري مي کنيم.
صمديان درباره تعامل انجمن عکاسان ايران با انجمن هاي تخصصي عکاسي گفت: انجمن عکاسان ايران يک موقعيت خاص چتر حمايتي براي هفت انجمن تخصصي را دارد که هيچ انجمن ديگري چنين موقعيتي را ندارد و فقط خانه سينما هست که براي شاخه هاي مختلف سينما کانون هايي را دارد، ما لازم است که انجمن هاي تخصصي را حمايت کنيم اما انجمن هاي تخصصي نيز مي بايست برنامه هاي خود مانند نمايشگاه سالانه را به صورت منظم برگزار کنند و برگزيدگان اين سالانه ها در رويداد«۱۰ روز با عکاسان» نمايش داده شود و اين يک رويداد براي فيناليست ها باشد. به عنوان مثال چرا هنوز پس از ۱۴ سال نمايشگاه عکس سالانه« فتوژورناليسم» ايران برگزار نمي شود. کاري که سه نفر در هلند انجام دادند و بعد به «ورلد پرس فتو» تبديل شد و سال هاي سال است به عنوان اسکار عکاسان مطبوعاتي دنيا مطرح است. البته مقصر فقط انجمن هاي تخصصي نيستند و نهادهاي مسئول هم تقصير دارند. معاونت مطبوعاتي و اطلاع رساني وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي از انجمن صنفي عکاسان مطبوعات بايد حمايت جدي مالي کند. ضرورت دارد اين سالانه ها در همه حوزه هاي تخصصي و انجمن هاي تخصصي برگزار شود.
صمديان با تاکيد بر توجه به استان ها در حوزه عکاسي گفت: خوشبختانه امسال يکي از اعضاي هيات مديره انجمن که روزي با پول تو جيبي خودش از شهرستان براي جلسات به تهران مي آمد و بر مي گشت،به عنوان دبير رويداد «۱۰ روز با عکاسان» انتخاب شد و به شکل جدي قرار شد که اتفاق شيريني را در کنار ديگر برنامه هاي اين رويداد راه اندازي کنيم و به ترتيب در سال هاي مختلف به استان هاي عکس خيز کشور بپردازيم. امسال نمايشگاهي از عکس هاي استان هاي خراسان و آذربايجان غربي نمايش داده مي شود و در روزي که به نام اين استان ها در «۱۰ روز با عکاسان» داريم، برنامه هايي براي نمايش عکس اين استان ها به صورت مالتي مديا يا اسلايدشو و کارگاه برگزار مي شود تا توانايي عکاسي اين استان ها معرفي شود. البته در دوره هاي قبل هم به استان ها پرداخته شده و مثلا پروژه هاي عکاسان استان ها در بخش نگاه شخصي ارايه شده است اما از اين دوره براي عکاسي استان ها به شکل منسجم تري برنامه ريزي شده است که اين حرکت شور و جوششي را در استان ها ايجاد کرده است. با فعاليت جدي تر کميته هاي انجمن، نوع رابطه انجمن با استان ها از لحاظ سازماني و جشنواره ها و مسابقات استاني يا ملي نيز مشخص مي شود.