طرح آسيب‌شناسي و بازرسي ترموگرافي مادون‌قرمز کاخ شمس‌العماره که کارشناسان را با خطرات تهديدکننده مجموعه کاخ‌گلستان آشنا مي‌کند، توسط پژوهشگران پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاريخي-فرهنگي پژوهشکده ميراث فرهنگي و گردشگري انجام شد.
به گزارش گالري آنلاين ، هنر آنلاين به نقل از ايسنا، منيژه هاديان عضو هيئت علمي پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاريخي- فرهنگي، با اعلام اين خبر گفت: طرح آسيب‌شناسي و بازرسي ترموگرافي مادون قرمز کاخ شمس‌العماره از طرح‌هاي پژوهشي اماني-پيماني پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاريخي– فرهنگي با همکاري مجموعه جهاني کاخ گلستان بعد از يک سال به پايان رسيد.
او از اهدافِ اجرايِ اين طرح را علاوه بر ارزيابي قابليت‌هاي مختلف اين روش در مطالعه آثار تاريخي، تشخيص عوامل آسيب‌هايي مانند نم و رطوبت، درزها و شکاف‌ها، فرسودگي سطوح، فرسودگي تاسيسات برقي و مشکلات سيستم سرمايش و گرمايش دانست و افزود: به همين دليل اين پروژه در ۳۶ نوبت و در فصول مختلف گرما و بارش تصويربرداري حرارتي از قسمت‌هاي مختلف کاخ شامل ساختمان، تجهيزات الکتريکي و مکانيکي صورت گرفت.
وي با بيان اين‌که نتايج اين طرح در زمينه نقشه خطرات تهديد کننده مجموعه کاخ گلستان بسيار ارزشمند است، افزود: ترموگرافي يا تصويربرداري حرارتي مادون قرمز يک روش غيرتخريبي و منظم براي جمع‌آوري، ذخيره‌سازي و تحليل انرژي تابشي مادون قرمز است.
به گفته اين پژوهشگر، سيستم‌هاي تصويربرداري مادون قرمز بوده و سيستم تصويربرداري يا دوربين ترموگرافي وسيله‌اي است که توانايي اندازه‌گيري و نمايش محدوده خاصي از امواج مادون قرمز در محدوده ۱۵-۸ (يا۱۴-۷) ميکرومتر را دارد.
او توضيح داد: اجسامي که دماي بالاتر از صفر مطلق دارند اين امواج را از خود ساطع مي‌کنند و شدت ساطع شدن اين امواج متناسب با دماي جسم است بنابراين يک ترموگرام يا تصويرحرارتي، تصويري است که نقشه توزيع سطوح مختلف انرژي تابشي مادون قرمز را از سطحي از جسم که قابل مشاهده است، نشان مي‌دهد.
ناصرالدين شاه، پيش از سفر به اروپا و با ديدن تصاوير بناهاي فرنگستان يا مانند عمارت عالي‌قاپو در اصفهان، تمايل پيدا کرد بنايي مرتفع مانند آنها در پايتختِ خود بسازد تا بتواند از بالاي آن منظره شهر و دورنماي اطراف را تماشا کند.ساخت اين ساختمان در سال ۱۲۴۴ شمسي به دستور ناصرالدين شاه آغاز و پس از دو سال با همکاري دوستعلي‌خان نظام‌الدوله پايان يافت. اين ساختمان براي تماشاي شهر تهران و اطراف آن توسط شاه و مهمانان او استفاده مي‌شد. طرح و نقشه آن ظاهراً از معيرالممالک و معمار آن استاد علي محمد کاشي بود. سبک اين بنا ترکيبي از معماري سنتي ايراني و معماري غربي است.
امروز شمس العماره را از شاخص‌ترين بناهاي کاخ گلستان و برجسته‌ترين ساختمان ضلع شرقي اين مجموعه‌ي جهاني مي‌دانند که کار ساخت آن از سال ۱۲۴۴ تا ۱۲۴۶ به طول کشيد.
دليل برجسته بودن اين سازه، بلندي، تزيينات و طراحي آن است. شمس‌العماره در پنج طبقه و ۳۵ متر ارتفاع ساخته شد که در زمان ساخت، بلندترين ساختمان آن دوره در تهران بوده‌است و اولين ساختماني بود که از فلز در سازه‌ي آن استفاده کردند. همه‌ي ستون‌هاي طبقات بالا و حفاظ‌هاي آن چدني هستند. شمس‌العماره را تا قبل از ساختِ سردرباغ ملي، به عنوان نماد شهر تهران مي‌شناختند.