نمايشگاه عکس «گذري بر معماري ايران» از ۱۱ اسفند در برج آزادي برپا شد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از گروه خبر خبرگزاري برنا، در اين نمايشگاه ۱۶ تابلو عکس در قالب ۲ مجموعه در نگارخانه آيينه برج آزادي در معرض ديد علاقمندان قرار مي گيرد. اين ۲ مجموعه با رويکرد معماري تاريخي ايران ثبت شده اند که در مجموعه اول عکس ها از بناهاي تاريخي طوري به تصوير کشيده شده اند که شامل تمام جزييات بنا با ديد کلي و با نمايش کل سازه مي شوند. مجموعه دوم نيز از عکس هايي از سقف اماکن تاريخي کشور با تاکيد بر نقوش و فرم منحصر به فرد معماري ايراني تشکيل شده است.

در اين نمايشگاه تلاش بر اين بوده که از معماري قبل از اسلام تا دوران اسلامي پوشش داده شده و مربوط به يک شهر يا دوران خاص نباشد. همچنين برج آزادي به عنوان نماد شهري تهران که خود داراي نشانه هاي معماري ايراني و اسلامي است براي برگزاري نمايشگاه انتخاب شده است.
نمايشگاه عکس محمدرضا دوميري گنجي و محمد اسماعيل نيا با عنوان «گذري بر معماري ايران» و با حمايت بنياد فرهنگي هنري صبح قريب تا ۱۷ اسفند در برج آزادي برپا خواهد بود.
علاقمندان مي توانند همه روزه به جز شنبه ها از ساعت ۹ تا ۱۷ و جمعه ها از ساعت ۱۰ تا ۱۷ از اين نمايشگاه بازديد کنند.
محمد اسماعيل نيا، که در اين نمايشگاه، هشت عکس براي نمايش به مخاطبان ارائه کرده است، در سال 1374، در تبريز متولد شد. او از سال ۱۳۹۲ سفر هايي را با هدف به تصوير کشيدن معماري ايراني آغاز و در سال ۱۳۹۴ به صورت تخصصي با مطالعه بر روي بناهاي تاريخي ايران عکاسي را به طور جدي شروع کرد.

آموزش هاي اين هنرمند جوان در زمينه عکاسي و معماري نه به صورت آکادميک ، بلکه به صورت خودآموخته است، وي با مطالعه مقالات و کتاب هاي عکاسي و تماشاي ويديو هاي آموزشي و بهره گيري از تجربيات ديگر عکاسان به يادگيري ادامه ميدهد. از ويژگي هاي خاص عکس او مي توان به تصوير کشيدن جزئيات به کار برده در سقف ها و گنبدهاي آثار تاريخي به صورت تک فريم به همراه نورپردازي مناسب و سپس ويرايش عکس ها اشاره کرد.
اسماعيل نيا، معتقد به اين است که عکاسي معماري بايد به گونه ايي باشد که بيننده آثار با هنر و معماري گذشته ايران بيشتر آشنا شود. در نگاه اول عکس بايد بيننده را حيرت زده کند و مشوق وي براي حضور در آن مکان باشد. او مي گويد:« هميشه در عکاسي از بناهاي تاريخي ابتدا خودم را در آن محيط به جاي بينندگان مي گذارم و سپس عکسي را مي گيرم. تمام تلاش من بر اين بوده که بتوانم ديد مردم را نسبت به بناهاي موجود در ايران عوض کنم که موجب دقت بيشتر در آثار معماري بشود. در عکاسي از بنا ها الويتم به عکاسي از شاخص ترين قسمت آن بنا بوده که بتواند در به تصوير کشيدن شکوه آن محيط باشد.»
