
گالري نو نيويورک به مناسبت صدمين سالگرد درگذشت دو هنرمند بنام اتريشي يعني گوستاو کليمت و اگون شيله نمايشي از آثار آنها برپا کرده است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، گوستاو کليمت و اگون شيله هر دو به طرزي تراژيک در سال 1918 فوت کردند، هر دو اتريشي بودند و هر دو از هنرمندان آوانگارد اوايل قرن بيستم به حساب ميآيند.
گالري نو نيويورک در اين نمايشگاه آثاري از هنر نقاشي، مجسمه سازي و طراحي اين هنرمندان را در معرض ديد عموم گذاشته است.
گوستاو کليمت (1918-1862) از نقاشان بنام اتريشي است و از اعضاي برجسته هنر نوي وين. بسياري از آثار او را ذيل نحله سمبوليسم بررسي ميکنند. از کليمت به عنوان طراحي زبردست بيش از سه هزار طراحي باقي مانده، که از نگاه دقيق و دست پرقدرت او خبر ميدهند. قلم جسور و چابک او در رسم پيکرها و حالتهاي انساني، به گروهي از هنرمندان جوانتر مانند اگون شيله بسيار آموخت.
اگون شيله (1918-1890) نقاش اتريشي و يکي از شاگردان گوستاو کليمت بود. از او به عنوان يکي از نقاشان مهم فيگوراتيو اوايل قرن بيستم ياد ميکنند. خودنگارهها و بدنهاي پيچان يکي از مهمترين مشخصههاي نقاشي او ميباشند که از وي هنرمندي اکسپرسيونيست ميسازند.
محور اصلي در آثار شيله حس دروني اثر است. مهمترين آثار او پرترههايي است که از پيکر خود و اطرافيانش کشيدهاست. او در آثار خود بدن انسان را در وضعيتهايِ ناراحت و حالتهاي غيرعادي به نمايش ميگذارد، بهگونهاي که هراس و اضطراب را به مخاطب منتقل ميکند. خطوطِ ناآرام و کجومعوج و طرحهايِ ناقص و بريده و سايهروشنِ مخدوشِ نقاشيهايِ او پرده از روانِ خسته و عصبي و مضطربِ پيکرها برميدارد. پيکرهاي آثار شيله معمولاً برهنه هستند، اما بهجاي آنکه کشش جنسي را برانگيزند، بيپناهي و سرگشتگي را برملا ميکنند.
اگون شيله در تولن، اتريش متولد شد. او از سنين پايين شروع به طراحي کرد و تا سال ۱۹۰۶ خود صاحب سبکي منحصر به فرد بود. شيله که بسيار متأثر از جنبش نمادگرايي بود، از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ در آکادمي ويينا به تحصيل پرداخت و در سال ۱۹۰۷ با گوستاو کليمت، يکي از اعضاي عمده جنبش نمادگرايي، آشنا شد.
در سال ۱۹۰۹ شيله شروع به نقاشي چهره کرد. اين چهرهنگاريها، که شيله در آنها از رنگهايي غير ناتوراليستي و زوايايي نامعمول استفاده کردهاست، بينش منحصر به فرد شيله را باز نمود ميکنند. در سال ۱۹۱۲ شيله به سبب ماهيت آشکار آثارش به هرزگي متهم شد و مدت کوتاهي را در زندان گذراند. اگون شيله بر اثر همهگيري پاندمي همهگيري ۱۹۱۸ آنفلوآنزاي اسپانيايي در سال ۱۹۱۸ در ۲۸ سالگي ۳ روز بعد از مرگ همسرش جان سپرد.
