فائزه شاملو از هنرمندان معاصر کشور در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين، در رابطه با آثارش در نهمين کارنماي پژوهشي انجمن هنرمندان نقاش ايران گفت: هنر امروز با حرکتي بطئي به طرف پسامدرنيسم در حرکت است.
بيش از چهار دهه از معرفي هنر آبستره توسط استادان اين عرصه در ايران مي گذرد. با اين همه معرفي هنر آبستره در ايران، کامل نشده است . نقاشي در خانه هاي مردم جايي ندارد و نگاه کساني که نقاشي جمع ميکند به تابلو تنها اثري است که طبيعت بي جان باشد. مقداري ميوه روي هم چيده شده باشد و کسي از روي آن نقاشي کرده باشد. در نهايت به گمان من، هنرمنداني که نگاهي مدرن دارند و فردا را ميهمان نگاه هاي امروز ميکنند، رسالتي براي معرفي آبستره، هنر مفهومي و ديگر جلوه هاي هنرمندان دارند که در اين نمايشگاه نيز با اين نگاه کارهاي برگزيده مان را ارائه کرده ايم.
اين البته اکيدا به آن مفهوم نيست که بخواهيم نگاه خودمان را به عنوان سبک غالب بر نقاشي امروز قالب بگيريم.
در اين مجموعه من 4 اثر را شرکت داده ام و همه آنها بدون عنوان اند. زيرا بر آنم که تحميل نام اثر در نقاشي امروز به مخاطب نگاه او را محدود ميکند. پس نگاهش را به تحليل محتواي اثر مي دوزم تا کار را با دنبال کردن تئوري مرگ مولف به عنوان دنباله مولف دنبال کند.
شاملو در ادامه بيان کرد: همه ي آثار مربوط به سال 1396 هستند و دستکاري هايي به مناسبت سال 1397 در آنها معمول شده است. بله اين آثار دنباله نگاه هميشگي من است به جامعه اي که مرا در خود گرفته است. مگر ميتوان از هنرمند انتظار داشت بدون نگاهي انتقادي به جامعه پيراموني بنگرد. اما عامدا و عالما بر کارها نامي ننهاده ام تا تفسير هر کس براي خودش به عنوان مخاطب يگانه باشد.
وي ضمن بيان اين نکته که شايد ايده تفکيک سني را خيلي نپسندد گفت: اما بايد توجه داشت که محدوده سني براي نمايشگاه باعث مي شود نگاه يک نسل را به پيرامون خود بهتر درک کنيم.
اين هنرمند نقاش در رابطه با عملکرد هيئت مديره قبلي انجمن گفت: هيات مديره هاي انجمن در طول اين ساليان تلاش مثبت و سازنده اي از خود معمول کرده اند، تا نقاشي را به جزئي اساسي در زندگي مردم بدل کنند؛ اما از آنجا که رسانه ها در اين راه خيلي مددکار نيستند، همچنان نقاشي هنري غريب و مظلوم است و هيچ هيات مديره اي به خودي خود نميتواند در اين زمينه معجزه کند.
وي در آخر افزود: نقاشي بايد به درون زندگي مردم رسوخ کند و براي همه گير شدن نيازمند آن است که انجمن از طريق نمايشگاه هايي در محيط هاي عمومي، در راه همه گيري نقاشي در جامعه اقدام کند.
