ليلي گلستان ميگويد، چند سال پيش به مرکز هنرهاي تجسمي پيشنهاد داده دستگاهي را براي تعيين اصالت آثار و جلوگيري از تقلب خريداري کند. دستگاهي که گويا هنوز خريداري نشده اما ميتواند از ارائه آثار تقلبي هنرمندان بهنامي مانند سهراب سپهري و فريده لاشايي جلوگيري کند.
ليلي گلستان ـ مدير گالري گلستان ـدر گفتوگويي با ايسنا درباره اينکه چگونه ميتوان از ارائه آثار هنري کپي جلوگيري کرد؟ اظهار ميکند: اين اتفاق [کپي کردن] در سال چندين بار رخ ميدهد و گالريهاي مختلف به من رجوع ميکنند که کار هنرمندشان کپي است و بايد چه کار کنند؟ ما گالريدارها نميتوانيم از صبح تا شب در اينترنت باشيم و ببينيم کدام کار کپي است و کدام کار نيست؛ اين کارِ غيرممکني است. ما نمايشگاهمان را برگزار ميکنيم، گاهي وقتها کپي بودن اثر معلوم ميشود و گاهي نميشود.
او ادامه ميدهد: من سالها پيش به مديران تجسمي وقت پيشنهاد دادم دستگاهي را بخرند که تقلب در آثار هنري را مشخص ميکند. مانند آثار سهراب سپهري و فريده لاشايي که اين روزها خيلي از روي آنها تقلب ميشود. اما درباره آثاري که از روي اينترنت يا از روي دست نقاشهاي ديگر کپي ميشود [و فرد کپيکننده آن را به نام اثر خودش جا ميزند]، ما بايد از کجا بفهميم کپي شده است؟ اين موضوع فقط به شرافت، کرامت و اخلاق خود هنرمند مربوط است که نبايد اين کار را انجام بدهند. مگر نميخواهند نقاش باشند؟ بايد خلاقيت داشته باشند.
گلستان درباره پيشگيري در اين زمينه معتقد است: نميتوان کاري کرد مگر فردي را که کپي کرده مورد شماتت قرار داد و مجازات کرد. اما جلوي اين کار با مجازات گرفته نميشود بلکه با فرهنگسازي گرفته ميشود.
مدير گالري گلستان درباره ايجاد واحدي براي تشخيص اصالت اثر نيز اظهار ميکند: ميشود چنين واحدي براي آثار پيشکسوتها [و هنرمندان صاحبنام] ايجاد کرد که از رويشان تقلب ميشود. اينکه من از روي اثري کپي کنم و بعد بگويم الهام گرفتهام الهام گرفتن از حال و هواي اثر گرفته ميشود نه اينکه به عينه بکشي و رنگش را عوض کني. اين ديگر الهام نيست بلکه کپي است. چه کسي ميتواند در آن اداره متوجه شود فردي کپي کرده است؟
او با اشاره به دستگاه ياد شده تاکيد ميکند: دستگاهي که گفتم ميتواند لااقل از تقلب آثار افرادي مانند بهجت صدر، فريده لاشايي و محمد احصايي جلوگيري کند؛ آن دستگاه بايد خريداري شود.
مدير گالري گلستان درباره اينکه آيا گالريدارها ميتوانند با مشاوره گرفتن از ارائه آثار کپي جلوگيري کنند؟ بيان ميکند: گالريدارها با مشاوره فقط ميتوانند از اين جلوگيري کنند که کار مبتذل روي ديوارشان نرود؛ مشاور از کجا متوجه شود کار کپي است؟ مگر اينکه اثر مورد نظر از کار هنرمند مهمي کپي شده باشد. اما اگر از اثر يک نقاش نروژي که در روستا کار ميکند کپي شود، از کجا متوجه شويم؟ ما که او را نميشناسيم. چه کسي کار همه نقاشهاي دنيا را ديده که بفهمد کار کپي است؟
گلستان همچنين دربارهي روند تشکيل صنف گالريدارها توضيح ميدهد: کارهاي صنف به جاهاي خيلي خوبي رسيده است و فکر ميکنم حداکثر دو ماه ديگر کارهايش انجام شود.
او دليل تأخير در تشکيل اين صنف را بروکراسي اداري ميداند و اضافه ميکند: اين صنف خيلي به گالريدارهايي که گفته ميشود ديوار خود را اجاره ميدهند کمک ميکند. خيلي بلبشو شده است. گالريداري که شش ماه است گالري خود را راه انداخته، هشت ميليون تومان از جوان هنرمند ناشناس درخواست کرده تا برايش نمايشگاه برگزار کند. همه اين کارها غيرقانوني است. من تعجب ميکنم وقتي به نزد من ميآيند و درباره اجاره گالري از من ميپرسند! ما گالريدارها بايد درصدي از فروش آثار را براي خودمان برداريم؛ حق ندارند اجاره بگيرند. گالريداري که هشت ميليون تومان براي يک هفته نمايشگاه ميگيرد ديگر سعي نميکند اثر آن هنرمند را بفروشد. اينها کارهاي غيرقانوني است که بايد جلوي آنها گرفته شود.
به گزارش ايسنا، سوم مهر ماه معاون امور هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در نامهاي به مديرکل هنرهاي تجسمي دستور داد ساز و کاري براي پيشگيري از ارائه آثار کپي و رسيدگي به اين موضوع برنامهريزي شود.