هادي مظفري، مدير کل مرکز هنرهاي تجسمي در خصوص ضرورت مرمت موزه هنرهاي معاصر، روند پيشرفت بهسازي موزه، مرمت بنا، گالري ها، گنجينه و محوطه موزه، کيفيت و راندمان پروژه و… توضيحاتي ارايه داد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از روابط عمومي معاونت امور هنري وزارت فرهنک و ارشاد اسلامي، مظفري در ابتدا با اشاره به اينکه ما تا امروز ٤٠ درصد در پروژه پيشرفت داشتيم، گفت: پروژه بهسازي موزه هنرهاي معاصر تهران در ارديبهشت ماه سال ٩٧ آغاز شد. در ابتدا مديران وقت مرکز هنرهاي تجسمي و موزه هنرهاي معاصر پيش بيني کرده بودند که اين پروژه ظرف چهار ـ پنج ماه به پايان مي رسد. ولي در زمانبندي دو نکته محاسبه نشده بود. نخست اينکه برنامه زمانبندي حدسي بوده و مديريت پروژه و جبهه هاي کاري در آن لحاظ نشده بود و دوم پيش بيني مالي پروژه بود که در اين مدت دچار نوسانات شد. از تيرماه که بنده به عنوان مدير مرکز هنرهاي تجسمي منصوب شدم و وارد پروژه شدم در قدم اول ساختار شکست پروژه و مديريت کنترل پروژه روي بهسازي و بازسازي موزه هنرهاي معاصر برقرار کرديم که نخست، ببينيم جبهه هاي کاري ما در چند حوزه هستند و زمان کافي و اعتبار لازم را براي اين کار چه ميزان است. اين ساختار به ما نشان داد که ما حداقل به يک سال زمان نياز داريم. چون پروژه از ارديبهشت ٩٧ آغاز شده بود طبيعتاً در ارديبهشت ٩٨ پروژه به پايان خواهد رسيد و نه شهريور ٩٧. اين نکته اي بود که بايد اصلاح مي شد.
مدير کل مرکز هنرهاي تجسمي افزود: ما در اين پروژه ١٢ جبهه اصلي داريم که در هر کدام از اين ها تقريبا ١٠ جبهه فرعي نيز هست. حدوداً ١٣٠ جبهه فرعي براي بهسازي و مرمت در موزه تعريف کرديم. ١ ـ بام ٢ ـ گالري ها ٣ ـ نما ٤ـ محوطه حياط مياني ٥ ـ محوطه باغ مجسمه ٦ ـ گنجينه ٧ ـ موتورخانه و تأسيسات مرکزي ٨ ـ تأسيسات و سيستم هوارسان ها و سرمايش و گرمايش موزه ٩ ـ آتش نشاني ١٠ ـ سرويس هاي بهداشتي ١١ ـ نورپردازي شامل نور روشنايي عمومي و تخصصي ١٢ ـ سيستم هاي امنيتي، حفاظتي موزه . هر کدام از اين ها به جبهه هاي فرعي تفکيک شده است.
مظفري با بيان اينکه نخست بايد به ضرورت مرمت موزه توجه داشت، گفت: چهل سال از عمر اين ساختمان مي گذرد، بنابراين آب بندي، عايق بندي بام و فضاهاي اطراف دچار آسيب شده بود. نفوذ باران و رطوبت به بخش هاي مختلف از قبيل ديواره هاي فضاي گالري ها و اداري و احتمال آسيب به آثار و ساختمان موزه جزو ضرورت هايي بود که ابتدا بايد وضعيت بام مرمت مي شد. اين سال ها فقط روي پشت بام را ايزوگام کرده بودند و در برخي قسمت ها در يک متر مربع ٤٥ سانتي متر بار به بناي موزه اضافه شده بود و اين عدد بسيار زياد بود و نگراني جدي را در بر داشت.
مدير کل مرکز هنرهاي تجسمي اظهار داشت: از لحاظ سرمايش و گرمايش ما سه نگراني جدي در موزه داريم. هم براي آثار هنري، هم بازديد کنندگان و هم اتلاف انرژي. پنجره هاي يک جداره در بناي موزه کار شده بود که موجب اتلاف انرژي مي شد در تابستان ها فضاي موزه گرم و در زمستان ها سرد بود. اگر اثري در کنار شيشه اي نصب شده بود با شکستن شيشه امکان آسيب ديدن اثر هنري وجود داشت اما امروز در طرح مرمت موزه هنرهاي معاصر از شيشه هاي دو جداره استفاده خواهد شد که به فرض شکستن لايه بيروني، لايه دوم از اثر هنري و بازديدکنندگان محافظت خواهد کرد و در مقابل اتلاف انرژي نيز مقاومت بيشتري خواهد داشت.
وي ادامه داد: از سه وجه، موزه عايق حرارتي شده است. نخست بام، در حال حاضر بام به شکل منحصر به فردي عايق حرارتي شده است. دوم شيشه ها و پنجره ها با استفاده از شيشه هاي دو جداره لمينيت شده و گاز ما بين آنها هم از لحاظ حرارتي و هم از لحاظ صوتي کاملا عايق است. ضمن اينکه با لمينيت کردن شيشه ها احتمال شکستن و آسيب رساني به آثار را تقريبا به صفر رسانديم. کانال ناکش اطراف ساختمان سومين وضعيت عايق حرارتي ست. که هم عايق حرارتي و هم عايق رطوبتي با جزئيات خاص در اطراف ساختمان موزه اجرا شد.
مظفري با بيان اينکه آسيب هايي در طول زمان به بناي موزه وارد شده بود، اعلام کرد: نخست، خوردگي هاي بتن در نماي ساختمان موزه هنرهاي معاصر تهران به خوبي مشهود بود. دوم گچ کاري ديوار هاي گالري آسيب ديده بود که البته در سال هاي گذشته رنگ آميزي و گچ کاري ها ترميم شده بود اما لازم بود يک بار به صورت اصولي و معمارانه مرمت شود. مورد سوم مرمت و شست و شوي سنگ هاي بنا بود که بعد از چهل سال بسيار آلودگي شده بود و بايد آنها را مي شستيم. اما مهمتر از اين بخش، موضوع بهسازي و نوسازي زير ساخت ها تاسيساتي است. اول اينکه تاسيسات موزه بايد بهسازي، نوسازي و تعمير شود. کانال ها طي دوره هاي مختلف از مدار خارج شده بود و باز کردن يک کانال به معني شکافتن سقف بود تا آسيب هايش بر طرف شود و کانال ها دوباره نصب شوند. تمامي لوله هاي تاسيساتي بر اساس استاندارد روز بايد عايق مي شد و تعويض اين عايق بعد از چهل سال ضرورت اجتناب ناپذيري بود. رفع برخي زوايد که طي ساليان به شکل غير اصولي به ساختمان اضافه شده بود مانند اضافه شدن غير اصولي پروژکتور به فضاي ساختمان و گالري ها. ترميم و حفظ ارزش هاي کالبدي بنا از قبيل ورق هاي مس بنا، ناودان هاي بتي که از بخش هاي حساس و زمان بر و در عين حال پر هزينه اين پروژه است.
مدير کل مرکز هنرهاي تجسمي با اشاره به اهميت گنجينه موزه هنرهاي معاصر تهران ادامه داد: بهسازي و مرمت گنجينه يکي از دغدغه هاي جدي ما است. فضاي نگهداري آثار تهويه مناسب نداشت و تقريبا هواي داخل گنجينه با هواي گالري برابر بود. تلاش ما بر اين بود که تا حد امکان بتوانيم فضاي گنجينه را افزايش دهيم . پيش بيني اوليه براي ساخت اين گنجينه، نگهداري ٦٠٠ تا ١٠٠٠ اثر بود اما در حال حاضر بيش از ٣٢٠٠ اثر در اين گنجينه نگهداري مي شود . ما براي اينکه کيفيت و استاندارد نگهداري را بالا ببريم تا حد امکان بايد ظرفيت گنجينه را افزايش دهيم . بعد از آن سيستم تاسيساتي گنجينه است که براي حفظ آثار هم از لحاظ حرارتي و هم از حيث برودتي و رطوبتي بايد مرمت و تعويض شود .مساله ديگري که دغدغه ما در مورد گنجينه موزه هنرهاي معاصر است تجهيز گنجينه به سيستم هاي هوشمند است . شايد توجه اکثر افراد به ساختمان و بناي موزه باشد اما آنچه ذهن من را به شدت مشغول کرده ،سيستمBMS و آتش نشاني است.
او افزود: لازم است به نگراني اهالي فرهنگ و هنر در مورد نگهداري آثار گنجينه موزه هنرهاي معاصر پاسخ دهم در دو تا از گالري ها به صورت موقت سيستم ريلي و شبکه ساخته و نصب شده و زماني که لازم باشد گنجينه را مرمت کنيم آثار با دقت و نظارت کامل به گنجينه موقت که با درهاي ضد سرقت و دوربين هاي مدار بسته امنيت شان تامين شده، منتقل خواهند شد.
مظفري درباره به روز رساني و تجهيز سيستم هاي امنيتي و حفاظتي و دوربين هاي مداربسته موزه هنرهاي معاصر تهران گفت: به همان اندازه که براي ما اطفاء حريق اهميت دارد ،امنيت موزه بسيار حائز اهميت است . دوربين هاي موزه قديمي شده و ديگر کيفيت لازم را ندارند و بايد به روز رساني شوند.
وي با اشاره به اينکه تا کنون ١٤٠ روز کاري از اين پروژه گذشته و ما ٤٠ درصد پيشرفت کاري داشتيم، ادامه داد: ٤/٧٨ درصد در بام موزه پيشرفت داشتيم ٣/٣٦ در صد در نما ٤/٣٨ در صد در محوطه ٤/٢٩ در صد در گالري ها و ٦ در صد در سرويس هاي بهداشتي و تجهيز تاسيسات مرکزي و موتورخانه را هنوز آغاز نکرديم.
او افزود: حالا مسئله اين است که پروژه بازسازي و مرمت موزه هنرهاي معاصر تهران با چه کيفيتي در حال پيشرفت است . روزهاي آغازين پروژه با راندمان ١٠ تا ١٢ درصد شروع شد اما در خرداد ٤٢ درصد و در تير ٦٥ درصد در مرداد ٥٦ درصد و در شهريور به ٧١ درصد رسيديم و در مهر که هنوز به پايان نرسيده به راندمان ٥٣ درصد دست يافتيم.
وي در مورد دلايل تاخير به وجود آمده در پيشبرد پروژه اينگونه توضيح داد: نخست شرايطي که در اقتصاد و بازار کشور به وجود آمد براي همه غير قابل پيش بيني بود و پيمانکار و مشاور تمامي هزينه ها را بر اساس قيمت قديم پيش بيني کرده بودند که در اين نوسانات بازار در هر هفته مواد اوليه با تورم جدي رو به رو مي شد و لازم بود قيمت ها به روز شود. دوم اينکه تدوين برنامه و بخش هاي مرمتي جديد با توجه به اهميت موزه و حفظ آثار از موضوعات جدي ما بود.
به پيشنهاد حسيني معاون محترم وزير، شورايي موظف به نظارت عمليات اجرايي موزه شدند که اين شورا متشکل استادان دانشگاه رشته معماري و دو نفر خبره موزه داري هم در مديريت موزه و بناهاي تاريخي و نگهداري آثار هنري و نماينده انجمن هاي هنري و جامعه هنرمندان هستند که بسياري از موضوعات با تصميم گيري و نظر اين شورا پيش مي رود.
او در پايان در پاسخ به اين پرسش که پيش بيني شما براي اتمام پروژه چه زماني ست، گفت: پيش بيني و تلاش ما بر اين است که اين پروژه را تا ارديبهشت ٩٨ به پايان برسانيم. ما در هفته هاي آينده نشستي را برنامه ريزي خواهيم کرد تا اهالي رسانه و هنرمندان از روند بازسازي موزه مطلع گردند و در جريان پيشرفت کار قرار بگيرند.