يکي از مهمترين آثار سفالي کشف شده در Iznik که هنوز تحت مالکيت شخصي قرار دارد، ظرف يا بشقابي بزرگ و سالم است که کشف پراهميتي در زمينه هنر عثماني به شمار ميرود. اين اثر متعلق به دوران ابتدايي پيدايش هنر Iznik است، و درست در زمان رشد و نِمُو اين سبک هنري، طي سلطنت محمد دوم (فاتح) ساخته شده است.
به گزارش گالري آنلاين، نمونه هايي عالي از اين ظروف در موزه هاي سرتاسر جهان موجود است. اين دسته از ظروف سفالي کوچک و بسيار کمياب Iznik، به رنگ غليظ و پررنگ آبي مايل به سياهِ است. اين نوع رنگ آميزي نشان دهنده دوران ابتدايي هنر سفالگريست، تقريبا دو دهه پيش از آنکه ظروفي به رنگ آبيِ لاجورديِ روشن تر ساخته شود. تأثيرات محلي و خارجي به همراه قدري نوآوري، در اين اثر خاص يکجا جمع شده است.
«بشقابِ دبان»، يکي از ظروف گمشده متعلق به مجموعه اي از چهار بشقاب بزرگ است که همگي آنها در موزه ها نگهداري ميشوند –از جمله موزه لوور پاريس— و در کتاب Nurhan Atasoy و Julian Raby به نام Iznik سفالگري ترکيه عثماني، که در سال 1989 به چاپ رسيد از اين آثار سخن به ميان آمده است. در اين کتاب نوشته شده، «از اين ظروف در ميهماني ها جهت نگهداري مقادير زيادي غذا استفاده ميشده است.»
هرچند شبيه به هم نيستند، با اين همه يکسري خصوصيات مشترک دارند: مثل اندازه بزرگ، طراحي يک گل در مرکز بشقاب و استفاده از نقش و نگار رومي و ختايي؛ که نامهايي است که به طرحهاي اسليمي و نقش و نگارهايِ سبکِ چيني که به سختي و مهارت روي اين بشقابها نقاشي شده، داده اند. نام اين اثر تازه کشف شده، براي اولين بار در حراجي Sotheby's به چاپ رسيد.
اين بشقاب در ابتدا جزوِ مجموعه يکي از بازرگانان معروف و کلکسيونرهاي کتاب، به نام Max Debbane بود. او که يکي از مشوقين اصليِ ساخت بسياري از مؤسسات فرهنگي در شهر زادگاه خود اسکندريه بشمار مي آمد، چندي در مقام رئيس انجمن باستان شناسي نيز خدمت کرد. به ندرت ميتوان آثاري از دوران ابتدايي سفالگري Iznik کشف کرد که مهمترين نمونه هاي کشف شده بازميگردند به حراجي Sotheby's در سالهاي 1993 و 1997.