“ضمير ناخودآگاه”؛ برپايي نمايشگاه عکس در گالري احسان

گالري احسان از روز جمعه 30 فروردين ماه ميزبان نمايشگاه عکس هاي حميد محمد حسين زاده هاشمي تحت عنوان "ضمير ناخودآگاه" شد.

در استيتمنت اين نمايشگاه آمده است:

من – حميد محمد حسين زاده هاشمي – در پائيزِ سال ۵۹ يا که ۶۰ بدنيا آمدم؛ تفاوتي که از ميانِ درکِ شعوريِ يک انسان مي توان برداشت کرد و شماره اي که در شناسنامه ام درج شده است. تحصيل را تا مقطعِ فوق ليسانسِ زبان و ادبياتِ فارسي ادامه داده ام، اما از سالِ ۱۳۸۴ به گونه اي غريب مفتونِ هنرِ عکاسي شدم که پيشتر بيگانه نبودم با هنرِ اين مرز و بوم، ساز مي زدم، گهگاه خطي مي نوشتم و شعر، که همواره جزءِ جداناشدنيِ من بوده است؛ باري از سالِ ۱۳۹۱ به طورِ جدي هنر عکاسي را دنبال کرده و هر از چندگاهي در جشنواره ها شرکت کرده ام تا جايي که افتخارِ آنرا بدست آوردم تا عضوي کوچک از انجمنِ عکاسانِ ايران گردم.

و امروز نمايشگاهِ انفراديِ من با نامِ: ضميرِ ناخودآگاه؛

«بگذاريم « ضميرِ ناخودآگاهِ » ما آزاد و رها به گشت و گذار در ميانِ زندگيِ مان مشغول باشد و به هرکجايي که مي خواهد سرک بکشد، بسانِ کودکي بي گناه، بي پناه، که بسته نگه داشتنِ دست و پايِ « ضميرِ ناخودآگاهمان » از ما انسان هايي مي سازد که سر آخر مي شويم ( کليشه و قالب، جسمي فاقدِ روح و انديشه و احساس؛ جسمي بي عشق، بي رؤيا )  و اين فروتر از ذات و فطرتِ بشريت است که في النفسه رو به سويِ پيشرفت دارد و تعالي چرا که خودآگاه، همواره خود را محدود و محصور در ميانِ حصار و زنجيرهايِ بايدها و نبايدها مي کند. و تلاشِ من برآن بوده است که به ضميرِ ناخودآگاهِ خويش اجازه جَست و خيز بدهيم، که نه من تنها به عنوانِ عکاس، که مخاطب نيز همراه با من واردِ « دنيايِ خودساخته ذهنيِ من » بشود، تا بتواند تصاوير را همانگونه که هستند ببيند نه آنطور که به چشم مي آيند؛ که در پسِ هر تصوير واقعيتي ست برتر از واقعيت.

پرداختن به موضوعي که زماني سوژه اي ست تنها به منظورِ عکاسي کردن، به خوديِ خود کاري ست که ساليانِ بسيار از تولدِ آن مي گذرد که امروز به خوبي برباليده است اين هنرِ سترگ و البته از بسياري سبک هايِ هنريِ مرسوم سود جسته است و آنگاه درخواهيم يافت که زمان برايِ تکرارِ تجربياتِ استادانِ بزرگي که کار را به اعلي درجه و به نهايتِ عاليِ آن هنر رسانده اند کاري ست بس عبث؛ از اين روي با ديدي هم از اين دست انديشه، به عکس هايي روي آوردم که نه به طورِ حتم و يقين عکس هايي باشند در مجموعه سبکِ سورئاليسم و نه عکس هايي رئاليسم، نه عکس هايي هم از آن دست که مينيماليسم را به ذهن متبادر کنند و نه از آن روي که کار را در سبکِ اکسپرسيونيسم گنجاند، که اگر بتوان تماميِ اين سبک ها را در کنارِ يکديگر، يکجا بي انديشه اي از « ايسم » هايِ رايج جمع کرده و بسانِ تکه هايي جدا افتاده، معشوقکاني دلباخته و رها از آغوشِ عاشق، کنارِ يکديگر قرار داد، آن هنگام است که « ضميرِ ناخودآگاه » مي تواند ورايِ واقعيتي ساده و پيشِ پا افتاده را ببينيد، معنايي ديگر را دريابد و آن هنگام است که عکاس و ديدِ خودآگاهِ وي محو گشته و « ايهام » متولد مي شود.

برايِ ديدنِ اين نمايشگاه و عکس هايِ آن، بهتر است کودکِ درونتان دست در دستِ « ضميرِ ناخودآگاهِ » شما به ديدنِ آثار بنشينند تا دريابند هرآنچه را که واقعيتِ پوشالينِ نخستينِ تصاوير مانع از دريافتنِ واقعيتِ اصل و اساسيِ آن مي باشد.

نمايشگاهِ « ضميرِ‌ناخودآگاه » قدمي ست اساسي برايِ شکستنِ انديشه هايي کليشه اي، که بسانِ ته مانده برفي در آفتابِ تموز، باقي مانده اند؛ هنگام، هنگامِ بهار است، « هين سخنِ تازه بگو، تا دو جهان تازه شود » ! »

نمايش آثار اين هنرمند تا تا 4 ارديبهشت ماه در گالري احسان به نشاني اقدسيه، آجودانيه، 14 شرقي، پلاک 22 ادامه خواهد داشت.

 آثار من خود اتوبيوگرافي کاملي است. من به اين حقيقت معتقدم که شعر برداشت هايي از زنده گي نيست بلکه يک سره خود زنده گي است.  » با اين تفاوت که شعرِ من، تصاوير است و کلماتِ من،  نور است و آواهاي زندگيِ من، رنگ. حميد محمد حسين زاده هاشمي سخنان خود را اينچنين با نقل قولي از احمد شاملو آغاز ميکند و ادامه مي‌دهد:
من « حميد محمد حسين زاده هاشمي » ۳۸ ساله و دانش آموخته رشته اي از رشته هايِ هنر و ادب و فرهنگ هستم، تا مقطعِ کارشناسيِ ارشد.
در مورد عکاسي  از زماني بسيار دور، با تصويري مبهم از صدايِ بوقِ ماشين ها و آوايي از رگبارِ بارانِ بهاري به برداشت و ثبتِ عکس مشتاق شدم . گمانم اين عشق و شيفتگيِ سويِ هنر ارثي ست در خانواده من، علومِ مرتبط با عکاسي را در « خانه عکاسانِ ايران » به اتمام رسانده و با افتخار، چندي بعد عضوِ « انجمن عکاسانِ ايران » شدم؛ و امروز در دانشگاه هايي مشغولِ تدريسِ هنر هستم، نرم افزارهايِ گرافيکي و عکاسي و بخت اگر يار باشد گريزي به زيبايي شناسي و فلسفه هنر و عشق و شور ميرنم تا دمي بيافروزم اخگرِ خاموشِ دلِ تاريکِ خويش را…!

وي در رابطه با هدفش از برگزاري اين نمايشگاه بيان کرد: بايد بگويم با خود انديشيدم نه آن است که زمانِ آن رسيده است که بگذريم از عکس هايِ هميشه و تصاويري هميشگي؟ با خود انديشيدم زيبايي چيست؟ عکس چيست؟ هدف از هنر کدام است؟ و به اين نتيجه رسيدم که با اين آثار که برگرفته از « ضميرِ ناخودآگاهِ » من بوده است تا از خودآگاه و خودخواسته يِ من، مي توانم قدمي به سويِ هنري بردارم که سخني بيش از زيبايي و زشتي داشته باشد؛ از اين روي آثاري را انتخاب کرده يا عکاسي کرده ام که پيامي غير از آن چيزي که بايد، در خود نهان داشته باشد؛ عکس هايي با کوله باري از استعاره و ايهام و گاه ابهام…! و برايِ اين امر شايد زماني لازم بود تا پخته شود افکارم، باري زمان را به ياد نمي آورم، تو گويي ساعت از حرکت ايستاده بوده است در گذرِ زمان!

وي در ادامه افزود: در اين نمايشگاه ۱۷ اثر به نمايش درآمده است که دو اثر در اندازه ۵۰ در ۷۰ و به صورتِ عمودي بسته شده است و باقيِ کارها در قطعِ ۴۰ در ۶۰ اما با توجه به اصلِ موضوع و نه زيباييِ فرم و قالب بر رويِ تخته شاسي، تا زشتي و زيباييِ کار خود بيانگر باشد نه آنکه با آب و رنگ نقش در نقش تصوير کنم.

حسين زاده هاشمي در خصوص عنوان نمايشگاه‌اش توضيح داد: عنوانِ اين نمايشگاه « ضميرِ ناخودآگاه » است؛ دليلش هم از آنروي است که ما، من و تو، به خواب و رؤيايمان بي اهميت هستيم؛ راه مي رويم و مي بينيم و مي شنويم اما بي خبر از آنکه اين « ضميرِ ناخودآگاه » ما است که بسياري از تصميمات را برعهده گرفته است. در اين بخش باز مي گرديم به بحثِ پيشين که نامِ نمايشگاه با آثار، ارتباطشان در چيست؟ و در پاسخ، به اين نکته دست خواهيم يافت که تنها راهِ رابط ميانِ اين هر دو، گذرِ از خودآگاه و دانسته هايمان است و قدم نهادن در ناخودآگاه و رؤياهايمان تا اينچنين با ديدنِ هر عکس واردِ فضايي شويم که به خواب بيشتر مي ماند تا واقعيت، به رؤيا نزديکتر است تا به علم!
اين هنرمند عکاس ضمن اشاره بر اينکه آثارِ اين مجموعه بر گرفته از سبکِ فکري و هنريِ « سورئاليسم » با ته مايه اي از « مينيماليسم » بوده است، بيان کرد: در انديشه هايِ « سالوادور دالي ، من ري، لوئيس بونوئل و نوشته ها و افکارِ آندره برتون » بررسي هايي کرده ام و در برخي موارد که از نرم افزارِ فتوشاپ سود جسته ام و اين را صادقانه و با جسارت و بيان مي کنم در باقيِ آثار، خودم را رها کرده ام، از « رئاليسم » گذشتم و واردِ بُعدِ ديگري شدم تا بتوانم تصويري که رؤياگونه است و بسانِ خواب مي ماند را از دلِ تصويري ساده بازيابم. انديشه ها و « شوآف » هايِ نمادينِ « دالي » بسيار بر رويِ افکارم تأثير گذار بود و انديشه هايِ تماميِ سورئاليست ها چراغِ راهم البته پر واضح است نميخواهم راهِ رفته را باز بپويم، که تنها قصدم آن است از اين افکار و انديشه توشه اي سازم برايِ سبکي که امروز جنين وار دست و پايي مي زند؛ اما اين نکته که اين علاقه و کنکاشِ دروني از کجا شروع شد بايد رجوع کنم به کتابي که نوشته ام  « سفر به دنيايِ خودساخته ذهنيِ من » اين کنکاش و سفر، راهي نبود يک روزه، مسيري بود که از دير زماني اخگرش شعله ور شده بود و چراغش سوسويي ميزد تا آنکه به امروز ختم شد!

از نظر اين هنرمند پاياني در کارش هرگز وجود ندارد؛ کنکاش و جستجو اگر از دل برآيد، راهي ست « کرانه ناپيدا » توقف مجاز نيست… 
بايد بگويم اين متن نه به معنايِ لغويِ « مانيفست » که به بياني مي توانم استوارانه بگويم سخنانم در اين متن « آغازِ مانيفستي ست در راهِ سورئاليسمِ نوين يا مينيمال سورئاليسم » که تا زماني که بتوانم اين راه را ادامه خواهم داد؛ گاه عکاسي، گاه نقاشي، گهي فيلم و زماني شعر؛ اما اين راه تازه آغاز شده است.
وي در پيان افزود: در تکميلِ سخنانِ طولانيِ خويش تنها بايد به يک نکته اشاره کنم و آن اين است که ديدنِ اين نمايشگاه و اين آثار نه از رويِ علمِ نور و رنگ و عکاسي که از رويِ « ضميرِ ناخودآگاه » بايد باشد، با چشمِ رؤيا بايد ديد، با چشمِ خواب گونه، گويي همه « آليس » هستيم در « سرزمين عجايب » تا خرقِ عادت کرده و بتوانيم رؤيايِ دست بسته وجودمان را دمي رها کنيم!
در پايان از تماميِ شما بزرگواران، مسئولينِ محترم و فرهيخته و دانشمند و هنرمندِ گالريِ احسان و به طورِ اخص از جنابِ « احسانِ کتابچي » کمال تشکر را دارم.

رزومه و فعاليت هاي هنرمند:

•  حضور در نمايشگاه عکس گروهي فؤاد
•  چاپ عکس در تقويم « ايران سرزمين زيباي من » توسط شرکت فرهنگي – هنري صفير؛ چند سال متوالي
•  حضور در « پانزدهمين جشن تصوير سال » و نمايشِ يکي از عکس هايِ من در بخشِ « مستندِ اجتماعي » در بازه زماني ۱ تا ۲۰ اسفند سال ۱۳۹۶ در خانه هنرمندان
•  پذيرفته شدنِ ۳ عکس در جشنواره « هنر عکاسي » در کشورِ « کرواسي »
•  پذيرفته شدنِ ۱ عکس در جشنواره « 5th International Exhibition of Sacral Motifs –
2018 » در کشورِ « کرواسي »
•  پذيرفته شدنِ ۱ عکس در جشنواره « فتوفيلس » در کشورِ « فرانسه »
•  حضور در « شانزدهمين جشن تصوير سال » و نمايشِ يکي از عکس هايِ من در بخشِ « عکسِ خلاقانه » در بازه زماني ۳ تا ۲۴ اسفند سال ۱۳۹۷ در خانه هنرمندان
•  حضور در نمايشگاهِ گروهيِ « پرديسان » در زمينه نقاشي
•  حضور در نمايشگاهِ گروهي « دگرديسيِ زمان » در زمينه نقاشي
•  حضور در نمايشگاهِ گروهي « فصلِ آخر » در زمينه نقاشي

–  تأليف کتاب «حسين بن منصور حلاج؛ افسانه اي در پسِ پرده»
–  تأليف کتاب « سفر به دنيايِ خود ساخته ذهنيِ من »
–  نگارشِ مقاله « زيباسازيِ شهري با تلفيقي از هنرِ اسلامي – ايراني و هنرِ غرب؛ با الهام و سود جستن از عنصرِ بي مانندِ طبيعت » پذيرفته شده و دارايِ تأييديه و دارايِ مجوزِ ISC از دانشگاه شهيد بهشتيِ تهران در پنجمين کنگره سالانه بين المللي عمران، معماري و توسعه شهري
–  نگارشِ مقاله « بررسيِ ارزش هايِ زيبايي شناسيِ هنرِ اسلامي – ايراني در معماري؛ با رويکردي خردورزانه به ذاتِ زيبايِ هنرِ اسلامي – ايراني در سازه هايِ شهري » پذيرفته شده در اولين کنگره بين المللي معماري، هنر و تحقيقاتِ شهريِ ايراني – اسلامي
–  نگارشِ مقاله « واکاويِ جايگاهِ « هنر » و معماري در رشدِ رواشناسيِ فردي و روانشناسيِ اجتماعي؛ با رويکردي خردورزانه به جايگاهِ « هنر » در ايجادِ يک جامعه سالم و شاداب » پذيرفته شده در کنفرانس بين المللي چالش هايِ تجارت و علوم اجتماعي، با تأکيد بر محورهاي: تجارت، مديريت، اقتصاد و حسابداري ( دارايِ شابک ISBN  )
–  نگارشِ مقاله « بررسيِ تأثيرِ زيبايي شناسيِ حکمت و انديشه بر معماريِ اسلامي- ايراني و معماريِ مدرنِ غرب؛ با توجه به جايگاهِ حکمتِ اسلامي و فلسفه غرب در هنرِ معماري » پذيرفته شده در کنفرانس عمران، معماري و شهرسازي کشورهايِ جهانِ اسلام ( تبريز، پايتختِ گردشگريِ کشورهايِ اسلامي ۲۰۱۸ ) و دارايِ مجوزِ ISC.
–  نگارشِ مقاله « بررسي و واکاويِ تأثيرِ حکمتِ اسلامي بر هنرِ ريبايي شناسيِ معماريِ اسلامي – ايراني؛ با رويکردي خردورزانه به تأثيرِ حکمتِ اسلامي در اعتلايِ هنرِ معماريِ ايراني » پذيرفته شده در در دومين کنفرانس بين المللي پژوهش هاي نوين در عمران، معماري، مديريت شهري و محيط زيست ۲۰۱۸
–  نگارشِ مقاله « بررسيِ جايگاهِ ارزشمندِ حکمت و انديشه در هنرِ معماري و تأثيرِ آن بر زيباسازيِ کلان شهرهايِ مدرن؛ با رويکردي زيباشناسانه به حکمت و انديشه و تأثيرِ آن در زيبا سازيِ شهري » پذيرفته شده در کنگره مليِ معماري و عمران شهري، مؤسسه آموزشِ عالي وحدت تربت جام و دارايِ مجوزِ ISC.
–  نگارشِ مقاله « ژرف انديشي در فلسفه روانشناسيِ تأثير و جايگاهِ تلفيق و همسوييِ ميانِ هنرِ معماريِ اسلامي – ايراني و معماريِ غربي در ايجادِ يک جامعه شهريِ پوي؛ با تأملي به تأثيرِ هنر و زيبايي شناسيِ هنرِ مدرنِ معماري بر روحِ انسانِ در جستجويِ ذاتِ زيبايي » پذيرفته شده در کنگره عمران و معماري در توسعه پايدار.

–  نگارشِ مقاله « Analysis of the effect of Islamic wisdom on the art of aesthetics of Islamic-Iranian architecture; With a rational approach to the effect of Islamic wisdom on the knowledge of Iranian art architecture  » پذيرفته شده در کنفرانسِ علميِ « The 3rd International Conference On Urban Management, Civil Engineering & Technology in Modern Architecture » در شهرِ آمستردام، کشور هلند.
–  مدرک گذراندنِ دوره اي ۸ ساعته در زمينه هنرِ معماري و زيبايي شناسيِ هنر معماري از دانشگاهِ آکسفورد انگلستان.
–  نگارش مقاله « Examining the Status of "Art" and Architecture in the Development of Individual Psychology and Social Psychology; with a Rational Approach to the Position of "Art Architecture" in Building a Healthy Society » پذيرفته شده در کنفرانس علمي «  ICMABS 2018: 20th International Conference on Metaphoric Architecture and Building Styles » در کشورِ ايتاليا، شهرِ رم.
کدِ کنفرانس: Conference Code: 18IT03ICMABS
–  نگارشِ مقاله « Investigating the Effect of Aesthetics of Wisdom and Thought on Islamic-Iranian Architecture and Modern Western Architecture: Considering the Position of Islamic Philosophy and Western Philosophy in the Art of Architecture » پذيرفته شده در کنفرانسِ علميِ « ICCUE 2018: 20th International Conference on Civil and Urban Engineering » در کشورِ فرانسه، شهرِ پاريس.
کدِ کنفرانس:‌ Conference Code: 18FR06ICCUE
– نگارشِ مقاله « – Analyze and review the status of art and architecture in attracting and developing a tourism-based economy; With a wise approach to the potential of the tourism industry based on the art of architecture » پذيرفته شده در کنفرانسِ علميِ « ICCBAE 2018 : International Conference on Commercial and Engineering Building Architecture and Engineering » در کشورِ امريکا، شهر نيويورک.
کدِ کنفرانس:‌ Conference Code:  18US080283
– نگارشِ مقاله « Deep Thought in the Philosophy of Psychology the Influence and Position of the Integration between the Art of Islamic-Iranian Architecture and Western Architecture in Creating a Dynamic Urban Society; Contemplating the Influence of Art and the Aesthete » پذيرفته شده در کنفرانسِ علميِ « ICAHH 2018: 20th International Conference on Architectural Humanities and History » در کشورِ امارات متحده عربي، شهر دوبي.
کدِ کنفرانس:‌ Conference Code:  18AE06ICAHH
–  نگارشِ مقاله « Deep Thinking in the Philosophy of Psychology The Influence and Position of Integration between the Art of Islamic-Iranian Architecture and Western Architecture in Creating a Dynamic Urban Society, Reflecting on the Impact of Art and Aesthetics of Modern Art on the Human Soul in Search of the Essence of Beauty  » پذيرفته شده در کنفرانسِ علميِ چهارمين کنفرانس بين المللي پژوهش در علوم و مهندسي وکنگره بين المللي عمران، معماري و شهرسازي آسيا  – در دانشگاه Kasem Bundit بانکوک – تايلند/ کدِ کنفرانس: Conference Code: BA-00296-AB