تکريم زحمات موثرترين چهره‌ خوشنويسي معاصر ايران

انجمن خوشنويسان ايران در پيامي به بهانه نامگذاري خيابان کوکب به نام استاد غلامحسين اميرخاني تکريم و پاسداشتِ زحماتِ موثّرترين چهره خوشنويسي معاصرِ ايران، ارج نهادن به بخشي عظيم از فرهنگِ غني و ديرپاي ايراني ‌اسلامي است.

به گزارش عصر شنبه گالري آنلاين به نقل از ايرنا ، در پيام انجمن خوشنويسان ايران آمده است :اقدامِ پسنديده اعضاي فرهيخته‌ و فرهنگ‌دوستِ شوراي شهر تهران و شهرداران مناطق را در نامگذاري خيابانها بنام بزرگان فرهنگ وهنر ايران ،بويژه نامگذاري خيابان کوکب به نامِ استادِ گرانسنگِ خوشنويسي جهانِ اسلام استاد غلامحسين اميرخاني از جانبِ قاطبه خوشنويسانِ کشور و شوراي عالي انجمن خوشنويسان ايران قدر دانسته ، صميمانه‌ترين سپاس‌هاي خود را از اين اقدامِ شايسته و درخورِ تحسين، ابراز و اعلام مي‌داريم.

تکريم و پاسداشتِ زحماتِ موثّرترين چهره خوشنويسي معاصرِ ايران، ارج نهادن به بخشي عظيم از فرهنگِ غني و ديرپاي ايراني‌اسلامي است که آغازِ آن به قرن‌ها پيش و انجامِ آن به ابديت مي‌پيوندد.
و چه زيباست که خياباني راه به تاريخي ديرنده و روزن به فردايي تابنده و بالنده داشته باشد و رهگذران را به عشق، مهر و دوستي فرا خوانَد.
ديگربار، نگاهِ آکنده از مهر و سرشار از عنايت‌تان را ارج گذاشته و توفيقتان را از درگاهِ ايزدِ يگانه آرزومنديم. روابط عمومي انجمن خوشنويسان ايران.»
به گزارش ايرنا ،اعضاي شوراي اسلامي شهر تهران سه شنبه 27 فروردين، مصوب کردند که برخي خيابان هاي پايتخت به نام هنرمندان معاصر از جمله استاد غلامحسين اميرخاني ، نامگذاري شود.
بر اساس همين تصميم، خيابان کوکب در محدوده شهرآرا به نام اين استاد خوشنويسي نامگذاري شد.
استاد غلامحسين اميرخاني متولد 1318 در شهر طالقان است که از سن 20سالگي، خوشنويسي را به طور جدي در محضر استاد «سيدحسين ميرخاني» پي گرفت و نام خود را در کتيبه هنر خوشنويسي، جاودانه کرد.
در سال 1344 زماني که انجمن خوشنويسان ايران تأسيس شد، از اعضاي هيئت موسس آن بود و از همان دوران به عنوان مدرس در اين انجمن به تعليم خوشنويسي مشغول شد. در مدت‌ زماني کمتر از يک دهه در سال 1353 موفق به دريافت درجه استادي خوشنويسي از انجمن خوشنويسان ايران شد. 1358 به درجه «استاد ارشد» نائل شد و در همين سال رياست شوراي عالي انجمن خوشنويسان ايران را نيز برعهده گرفت.
اميرخاني درباره آن دوران مي‌گويد: «در سال 1338 به صورت حرفه‌اي به سمت خوشنويسي گرايش پيدا کردم و با انجمن خوشنويسان ايران و مرحوم «استاد سيدحسين ميرخاني» آشنا شدم. مکتب هنري، اخلاقي و شخصيت پر جاذبه ايشان يکي از آن نقاط عطف ديگري بود که در زندگي من پيدا شد. «سيدحسين ميرخاني» در قدم‌گذاشتن من به اين راه تاثير زيادي داشت. شخصيت ايشان به لحاظ اخلاقي مرا جذب کرد.»
اميرخاني تاکنون کتاب‌هاي زيادي را با خط منحصر‌به‌ فرد خود زيبنده بوده است که از آن جمله مي‌توان به گلستان سعدي، ديوان حافظ، رباعيات خيام، ديوان خواجوي کرماني، فرازهايي از شاهنامه و سرو سايه‌فکن (درباره شاهنامه فردوسي) اشاره کرد. 
وي مقالاتي نيز در زمينه‌هاي مختلف خوشنويسي تدوين کرده است که از آن ميان مي‌توان از يادنامه کلهر اشاره کرد.
وي در سال 1378 نشان درجه‌ يک فرهنگ و هنر کشور را دريافت کرد و در سال 1381 نيز به عنوان چهره برگزيده همايش «چهره‌هاي ماندگار» انتخاب شد و همچنين در سال 1388 براي دومين بار، موفق به دريافت نشان درجه‌ يک فرهنگ و هنر از طرف رئيس‌جمهور وقت اعطا شد.

پیمایش به بالا