"من سالانه تبادل چاپ دستي را در ادامه روند خود مثبت تر مي بينم و جا دارد به مسولان نگارخانه لاله تبريک بگويم که اين رويداد را بدون وقفه، تاکيد مي کنم بدون اينکه قطع شود، ادامه مي دهند." اين را مهرداد ختايي در گفتگو به مناسبت برگزاري نمايشگاه چاپ دستي در نگارخانه لاله بيان کرد. در ادامه خواننده اين گفتگو باشيد.
مهرداد ختايي هنرمند معاصر و فعال در حوزه هنرهاي تجسمي در خصوص جايگاه چاپ دستي در هنر معاصر ايران بيان کرد:
جايگاه چاپ دستي در هنر معاصر ايران نسبت به سال هاي پيش خيلي متفاوت شده است. با توجه به زمينه اي که از قبل در چاپ دستي وجود داشته، انتظار مي رفت که تحولات و يا پيشرفت در زمينه چاپ دستي اتفاق افتد. همانطور که مي دانيم در سالهاي اخير، چاپ دستي نسبت به دهه 80 پيشرفت خيلي شاياني داشته است. که اين پيشرفت و تحولات جديد را مديون چند مقوله مي دانم. اول به خاطر دو تن از اساتيد چاپ دستي ايران، يعني خانم مينا نوري به خاطر تاليف کتابها و برگزاري نمايشگاه هاي متعدد چاپ دستي و آقاي احمد وکيلي که ايشان با تعليم چاپ دستي در آتليه شخصي خودشان و برگزاري نمايشگاههاي چاپ دستي، در واقع تاثير عمده اي بر جامعه چاپ دستي ايران داشته اند.
مقوله دوم مربوط به تجهيز و ارائه تجهيزات چاپ دستي در جامعه هنرهاي تجسمي، چه آتليه هاي شخصي و چه دانشگاهها به واسطه فروشگاه افق که انواع لوازم چاپ دستي، مديوم ها، انواع ورني ها و قلم هاي حکاکي، در اختيار علاقمندان چاپ دستي قرار گرفته است.
و همچنين تلاش آقاي محمدنژاد که اگر اشتباه نکنم از سالهاي 77 يا 78 شروع به ساخت دستگاه پرس چاپ دستي در سه سايز نمودند. اين فرايندي بود که باعث شد تا علاقمندان چاپ دستي بتوانند راحت تر با امکانات و لوازم آن روبرو شده و شروع به فعاليت نمايند. ما اين امکانات را دراختيار نداشتيم و به سختي ابزار چاپ دستي را تهيه و به کار مي گرفتيم. ولي حالا به اين شکل نيست و نمايشگاه هاي بي شماري توسط جامعه هنرهاي تجسمي در گالري ها برگزار مي شود و کاري به کيفيت خوب و بد آنها ندارم، بلکه تعدد اين نمايشگاه هاست که نسبت به گذشته خيلي بيشتر شده و اين مي تواند در معرفي چاپ دستي و تکنيک هاي آن نقش خيلي عمده اي را در بين علاقمندان آن داشته باشد.
وي در ادامه افزود: در کل اعتقاد من اين است که حرکت چاپ دستي در ايران رو به جلو است ، هرچند که با کشورهاي ديگر فاصله دارد و خلاهاي خيلي عمده اي در آثار مشهود است از جمله عدم تاکيد بر طراحي در چاپ دستي که البته ناگفته نماند، منظورم از طراحي صرفاً تناسبات دست و پرتره و… نيست؛ بلکه طراحي به مفهوم ايجاد هماهنگي و تناسب در کادر است. يعني متناسب کردن کلماتي که درجمله قرار مي گيردکه اين در واقع الفباي اوليه اش همان Drawingيا طراحي بر روي کاغذ است که آغاز کننده کار است.
اين موضوع در بيشتر آثار کساني که چاپ کار مي کنند، قابل نقد است و طراحي در آثارشان کم رنگ و کم نقش است.
موضوع بعدي، نمايشگاه آثار منتخب ششمين سالانه تبادل چاپ دستي است که نگارخانه لاله سالي يک بار آن را برگزار مي کند. نمايشگاه امسال نسبت به دوره هاي قبل پيشرفت زيادي داشته است. در نمايشگاه هاي قبلي کارهاي ناهمگون و آثاري که ساختار زيبايي شناسي چاپ را نداشتند و همچنين اصول زيبايي شناسي طراحي و نقاشي کمتري داشتند، زياد بود. ولي در اين نمايشگاه اين دوره ديدم که تعداد آن آثار خيلي پايينتر آمده و شايد تعداد آن به 3 يا 4 اثر برسد. همچنين تنوع و کيفيت و هماهنگي آثار خيلي بالاتر رفته و برخوردهاي تکنيکي هنرمندان با چاپ بيشتر شده و ما مي توانيم انواع تکنيک ها را در اين نمايشگاه مشاهده نماييم.
من سالانه تبادل چاپ دستي را در ادامه روند خود مثبت تر مي بينم و جا دارد به مسولان نگارخانه لاله تبريک بگويم که اين رويداد را بدون وقفه، تاکيد مي کنم بدون اينکه قطع شود، ادامه مي دهند. و اي کاش بينال چاپ دستي نيز که استارت آن توسط آقاي وکيلي در موزه هنرهاي معاصر خورد و دوسالانه چاپ دستي گالري 26 نيز که توسط خودم شکل گرفت، بدون وقفه و به صورت جدي مثل همين رويداد تعريف و ادامه مي يافت تا تاثير خوبي روي هنرمنداني که در نقاط مختلف ايران فعاليت مي کنند داشته باشد.