گزارش تصويري پانزدهمين دوسالانه معماري ونيز و حضور گروه معماري واو از ايران با حمايت «بنياد لاجوردي»

بنياد لاجوردي همراه «گروه معماري واو» در پانزدهمين دوسالانه معماري ونيز حضور خواهد داشت.

دوسالانه معماري ونيز

به گزارش گالري آنلاين به نقل از روابط عمومي بنياد لاجوردي، دوسالانه معماري ونيز از سال ۱۹۸۰ به‌عنوان معتبرترين رويداد بين‌المللي معماري در شهر ونيز برگزار مي‌شود و امسال نيز پانزدهمين دوره‌ي اين دوسالانه، ششم خردادماه آغاز شده و به‌مدت شش‌ماه، تا هفتم آذرماه ادامه خواهد داشت

مديرهنري دوسالانه امسال ونيز، معمار مطرح شيليايي «آلخاندرو آراونا»  Alejandro Aravenaاست که به‌تازگي مهم‌ترين جايزه دنياي معماري يعني «جايزه پريتزکر» را به پاس برخورد حرفه‌اي با معماري و شهرسازي و توجه به مسائل اجتماعي گرفته ‌است.

آراونا عنوان «گزارش از خط مقدم(Reporting from the Front)را براي درون‌مايه اين دوسالانه تعيين کرده‌ و در بيانيه‌ي خود اعلام کرده است: «براي ارتقاي محيط انسان‌ساخت ‌و درپي آن، ارتقاي کيفيت زندگي بايد در نبردهاي بسياري به پيروزي رسيد و مرزهاي بي‌شماري را درنورديد.»

در نتيجه، آنچه او مي‌خواهد همه‌ مردم در پانزدهمين دوسالانه بين‌المللي معماري به ديدار آن بيايند، نمونه‌هاي موفق اين‌گونه معماري است؛ نمونه‌هايي که قابل بازگويي و الگوبرداري‌اند و توان پيروزي در نبردها و درنورديدن آن مرزها را دارند. اين دوسالانه در نظر دارد تا بار ديگر به گسست ميان معماري و جامعه، که در دهه‌هاي اخير فقط از ديد معماري به آن نگريسته شده و هنوز هم براي نهادهاي تصميم‌گيرنده و افکار عمومي غيرضروري به‌شمار مي‌آيد، واکنش نشان دهد

در همين راستا، «گروه معماري واو» به‌عنوان نخستين گروه مستقل معماري از ايران با چيدماني به نام «و» (AND) در بخش بين‌الملل پانزدهمين دوسالانه معماري ونيز شرکت کرده است. اين بخش شامل ٨٨ شرکت‌کننده از سراسر دنياست که به دعوت آراونا آثار خود را در پاويون مرکزي و آرسناله به‌نمايش گذاشتند.

«و» روايت چالش‌هاي نسلي از معماران ايران است که در فضاي پس از انقلاب ١٣۵۷ ايران رشد کرده‌اند و پس از حدود سه دهه با رويکردي انتقادي سعي در بازيافتن جايگاه گمشده معماري در فضاي حرفه‌اي داشته‌اند. اين خلأ نتيجه‌ي دگرگوني سريع تمام ساختارهاي سياسي – اجتماعي موجود بوده است. اين پروژه سعي داشته گزارشي تصويري از درهم تنيدگي رخدادهاي فضاي سياسي و اجتماعي اين دوران با محصولات هنري، معماري و شهرسازي ارائه دهد. اين روايت مجموعه‌اي از خاطرات مشترک نسلي است که مانند زمينه‌اي، هويت جمعي اين نسل از معماران را شکل داده است

 

«بنياد لاجوردي» به‌عنوان يکي از حاميان اين پروژه سعي داشته با حمايت از اين  پروژه‌ي فرهنگي در حضور موفق و تأثيرگذار ايران در بي‌ينال معماري ونيز نقش داشته باشد. اين بنياد پيش از اين نيز در جهت گسترش فرهنگ بصري معاصر و همکاري‌هاي بيشتر بين هنرمندان، نمايشگاه‌گردانان و منتقدان ايراني و بين‌المللي تلاش کرده است.

پیمایش به بالا