به گزارش سرويس عکاسي گالري آنلاين، بمناسبت 20 آذر روز جهاني کوهستان،به بررسي نکات عکاسي از دوچرخه سواري کوهستان ميپردازيم.
دوچرخه سواري کوهستان واقعا ورزش خوش عکسي است. عرق، گل و لاي، سرعت… يک راه عالي براي بهبود مهارت هاي عکاسي شما از دوچرخه سواري و تجربه تکنيک هاي خلاقانه دوربين مثل زوم انفجاري (zoom-bursts) و همگام سازي فلاش آهسته (slow-sync flash) است.از همه مهم تر، برخلاف بسياري از ورزش ها، مي توانيد با دوربين خود به سوژه نزديک شويد. شما به لنزهاي تله بزرگ و سنگين احتياج نداريد – يک لنز کيت دوربين مي تواند انتخاب هاي خلاقانه زيادي به شما بدهد.
دوربين و لنزهاي مناسب براي عکاسي از دوچرخه سواري کوهستان
نکته مهم در مورد دوچرخه سواري کوهستان از نقطه نظر يک عکاس اين است که، برخلاف بسياري از ورزش ها، نزديک شدن به تمام حرکات و اکشن هايي که انجام مي شود، ميسر است و اغلب تا چند اينچي چرخ گردان دوچرخه مي توان پيش رفت و نيازي به يک کيف پر از لنزهاي فانتزي براي گرفتن عکس هاي عالي نيست.
تمام چيزي که احتياج داريد دوربين و يک زوم استاندارد است، که يک زاويه کاملا باز را تا تله کوتاه پوشش دهد. لنزي در محدوده ۲۴-۱۰۵ ميلي متر مي تواند براي اين کار مناسب باشد.
اگر مي خواهيد انتخاب هاي خود را بيشتر کنيد، اضافه کردن يک زوم اولترا وايد (ultra-wide) يا خيلي عريض گزينه خوبي براي زواياي دراماتيک و اکشن از ديد دوچرخه سوار است. يک لنز در محدوده ۱۰-۲۰ يا ۱۲-۲۴ ميلي متر برداريد.
استفاده از بهترين تنظيمات دوربين
دوچرخه سواري کوهستان کراس کانتري کندتر از بسياري از ورزش هاي ديگر است و دوچرخه سواران معمولا مسير يکنواختي را دنبال مي کنند، بنابراين اغلب براي تنظيمات دستي دوربين جهت اطمينان از نتايج پايدار وقت هست. در اينجا، ما يک راهنماي بي نقص براي تنظيم دوربين به شما ارائه مي دهيم که در هر زمان بهترين عکس ها را به شما خواهد داد.
مُد فوکوس
عکس دوچرخه سواري، پر از گودال و دست انداز است که مي تواند باعث فريب دوربين براي فوکوس روي پس زمينه شود. بنابراين از قبل بر روي نقطه اي که حرکت يا اکشن اتفاق مي افتد، فوکوس کرده و لنز را با تغيير به فوکوس دستي (manual focus) قفل کنيد.
تراز سفيدي
از يک تراز سفيدي (white balance) پيش فرض براي جلوگيري از تغيير رنگ و نور، که ممکن است بر تن رنگي کلي عکس هاي شما تاثير بگذارد، استفاده کنيد. نور روز (Daylight) بهترين گزينه است و پردازش دسته اي دنباله اي از عکس ها (batch processing) را آسان تر مي کند.
عکاسي متوالي – Continuous shooting
بهتر است که براي عکس هاي خود برنامه ريزي کنيد و به جاي چند عکس پشت سر هم، يک عکس به خوبي زمان بندي شده بگيريد. با اين حال، دوربين را بر روي سريع ترين نرخ فريم (frame rate) متوالي تنظيم کنيد تا يک لحظه اکشن عالي را از دست ندهيد.
مُد نوردهي
سرعت شاتر مهم ترين متغير نوردهي در عکاسي اکشن است، بنابراين اگر مي خواهيد دوربين نوردهي را برايتان کنترل کند، مد اولويت شاتر را انتخاب کنيد (با Tv نشان داده مي شود) يا براي داشتن کنترل بيشتر روي تنظيمات نوردهي، مد دستي يا Manual را انتخاب نماييد.
سرعت شاتر مناسب را انتخاب کنيد
انتخاب سرعت شاتر مناسب براي عکاسي از دوچرخه سواري کوهستان بسيار مهم است. گرچه دوچرخه سواران حرفه اي با سرعت هايي حرکت مي کنند که اغلب ما هيچ وقت بر روي يک دوچرخه به آن نمي رسيم، با اين حال سرعت آنها خيلي کمتر از موتورسواري است. سعي نکنيد هميشه حرکت را ثابت (فريز) کنيد، چون در اينصورت به نظر مي رسد که دوچرخه سواران هنوز ايستاده اند. در اينجا برخي از تنظيمات پيشنهادي براي استفاده به عنوان نقطه شروع ارائه مي کنيم، گرچه نتيجه به سطح نور، سرعت دوچرخه سوار و مهارت هاي پنينگ (پايين را مشاهده کنيد) شما بستگي دارد.
۱/۲۵۰ ثانيه:
در اين سرعت شاتر، به احتمال زياد حرکاتي وجود دارد، اما اين حرکات ممکن است براي اينکه به نظر برسد دوچرخه سوار بسيار سريع حرکت مي کند، کافي نباشند.
۱/۶۰ ثانيه:
در اين موقعيت، پس زمينه ممکن است شروع به تار شدن ملايم بکند، اما هنوز هم دوچرخه و دوچرخه سوار جزئيات زيادي دارند.
۱/۳۰ ثانيه:
حفظ جزئيات سوژه در اين سرعت شاتر سخت است. اين مورد براي افکت هاي خلاقانه مفيد است، اما براي استفاده کلي بيش از حد کند است.
تکنيک عکاسي از دوچرخه سواري: تکنيک پنينگ
براي اينکه آن حس سرعت مهم و اساسي را به عکس هاي خود از دوچرخه سواري کوهستان بدهيد، نياز به تمرين تکنيک پنينگ (panning)، تکنيک عکاسي از سوژه متحرک، داريد. روش کار به اين صورت است که شما دوربين را حرکت مي دهيد تا دوچرخه سوار را دنبال کنيد، به طوري که آنها در همان موقعيتي در کادر بمانند که شما عکس را مي گيريد.
پس آنها واضح و شارپ مي شوند، در حالي که پس زمينه در حال حرکت تار مي شود. اگر سر دوچرخه سوار واضح باشد، بقيه عکس مي تواند تار باشد.
براي شارپ نگه داشتن سر دوچرخه سوار لازم است که در طول پنينگ ، ثابت به نظر برسد. از نقاط فوکوس منظره ياب خود به عنوان يک دستگاه نشانه روي تفنگ خيالي استفاده کنيد. نقطه اي را انتخاب کنيد که يک ترکيب بندي مناسب را ممکن مي سازد و سر دوچرخه سوار را با آن دنبال کنيد. فوکوس متوالي را خاموش کنيد و در عوض به صورت دستي از قبل بر روي جايي که چهره دوچرخه سوار در آن قرار خواهد گرفت، فوکوس کنيد (pre-focus).
۱- راحت باشيد
برنامه ريزي کنيد که کجا مي خواهيد عکس بگيريد و مطمئن شويد که راحت ايستاده ايد، زانو بزنيد يا بنشينيد و صورت خود را روبروي جايي که دوچرخه سوار در آن قرار خواهد گرفت بگذاريد، پاهايتان را براي حفظ تعادل از هم باز کنيد و دوربين را از قبل فوکوس کنيد.
۲- واضح و شارپ بمانيد
از نقاط فوکوس در منظره ياب خود مثل نشانه روي يک تفنگ خيالي استفاده کنيد، نقطه اي را انتخاب کنيد که به جايي که مي خواهيد سر دوچرخه سوار در ترکيب بندي قرار گيرد نزديک تر باشد و آن را بالاي سر آنها در جايي که از آن عبور مي کنند نگه داريد.
۳- آرام باشيد!
در حالي که سر دوچرخه سوار هنوز تحت پوشش نقطه فوکوس از قبل انتخاب شده شما است، دکمه شاتر را به آرامي فشار دهيد. هيچ وقت بر روي دکمه شاتر ضربه نزنيد يا بر آن فشار وارد نکنيد، چون حرکت عمودي ايجاد خواهيد کرد و اثر تکنيک پنينگ را خراب مي کند.
۴- تا آخر دنبال کنيد
نقطه فوکوس بر روي سر دوچرخه سوار را تا بعد از گرفته شدن عکس دنبال کنيد. اين مسئله مهم است چون تضمين مي کند که به آرامي دوربين را با سرعت و جهت مناسب حرکت مي دهيد.
مهم ترين نکات تکنيک عکاسي پنينگ
��� شما به يک ديد واضح از سوژه خود نياز داريد – اگر مي خواهيد از مسابقه اي عکاسي کنيد، زودتر به آنجا برسيد تا بتوانيد يک جاي خوب بگيريد.
��� مکاني را انتخاب کنيد که سوژه شما در سراسر مسير شما حرکت کند، طوري که بتوانيد يک پنينگ صاف و پيوسته انجام دهيد.
��� هرچند اجراي تکنيک پنينگ اهميت پس زمينه به هم ريخته را کم مي کند، سعي کنيد از چيزهايي مثل ديوار هاي تبليغاتي که ممکن است باعث حواس پرتي شوند اجتناب کنيد. چمن و زمين اسفالت ايده آل هستند.
��� نقاطي که بالا هستند مي توانند خوب عمل کنند و به شما اجازه دهند تا از بالا به سوژه خود نگاه کنيد. گوشه هاي مسير مسابقه نيز نقاط خوبي براي پنينگ هستند، چون سوژه شما خيلي سريع حرکت نمي کند.
��� اگر فکر مي کنيد در فوکوس دستي به اندازه کافي خوب نيستيد، لنز خود را روي حالت فوکس اتوماتيک متوالي (continuous AF) تنظيم کنيد – و نقطه فوکوس مناسب را انتخاب کنيد تا لنز به جاي پس زمينه فوکوس را روي سوژه تان نگه دارد!
فلاش براي عکاسي از دوچرخه سواري کوهستان
چند فلاش پشت سر هم به اندازه کافي کوتاه هست تا سريع ترين حرکت را ثابت کند، بنابراين چرا از يک فلاش اکسترنال براي ايجاد تصاوير اکشن عالي با همگام سازي آهسته (slow-sync) استفاده نکنيم؟ اين تکنيک سرعت شاتر کم را با چند فلاش پشت سر هم ترکيب مي کند – سرعت شاتر آهسته، تاري را ثبت مي کند در حالي که فلاش تصويري واضح و شارپ از يک دوچرخه سوار در همان کادر مي گيرد.
بسياري از فلاش هاي اکسترنال و دوربين هاي ديجيتال با فلاش پاپ آپ (بالا جهنده)، تنظيم فلاش سينک آهسته (slow-sync flash) دارند. اين تضمين مي کند که دوربين به طور خودکار سرعت سينک فلاش را تنظيم نمي کند بلکه در عوض سرعت شاتر را براي نوردهي نور محيط تنظيم مي کند. سرعت شاتري که شما مي خواهيد به اين که سوژه شما چقدر سريع حرکت مي کند، سطح نور محيط در چه حد است و چقدر مي خواهيد تصوير محو شود، بستگي دارد.
عامل ديگري که بايد در نظر گرفته شود اين است که آيا بايد در سينک پرده اول (first-curtain sync) عکسبرداري شود، که در آن فلاش در آغاز نوردهي زده مي شود، يا در سينک پرده دوم (second-curtain sync) که فلاش در پايان نوردهي زده مي شود.
اگر قصد نداريد تصويرتان زياد محو شود، همگام سازي يا سينک پرده اول گزينه خوبي خواهد بود، چون شما مي دانيد که زماني فلاش زده خواهد شد که شما دکمه شاتر را فشار مي دهيد، بنابراين مي توانيد زمان تصوير خود را بر اين اساس تعيين کنيد.
با اين حال، اگر مي خواهيد تصويرتان زياد محو شود، سينک پرده دوم (با نام مستعار سينک پرده عقب – rear curtain sync) بهتر عمل مي کند – قسمت پشت تصوير ثابت محو مي شود، نه جلوي آن، که طبيعي تر به نظر مي رسد. هرچند زمان بندي تصوير براي اوج حرکت دشوارتر است، چون منظره ياب در طي نوردهي، به طور موقت خاموش مي شود.
وقتي موقع گرفتن عکس فرا رسيد، مسير دوچرخه را دنبال کنيد مثل اين که داريد يک عکس پنينگ مي گيريد، بنابراين پس زمينه تار مي شود و هنگامي که در موقعيت مناسب قرار گرفت دکمه شاتر را فشار دهيد.
اگر دوربين شما روي حالت فوکوس اتوماتيک متوالي (continuous autofocus) تنظيم شده است، بايد سوژه را به طور کامل در فوکوس و واضح نگه دارد. متناوبا، در نور کم، به فوکوس دستي تغيير حالت دهيد، از قبل بر روي نقطه اي که در آن قصد داريد شاتر را فشار دهيد فوکوس کنيد، سپس سوژه خود را به سمت آن دنبال کنيد.
تکنيک عکاسي از دوچرخه سواري: زوم انفجاري
يک تکنيک کلاسيک براي اضافه کردن افکت هاي حرکتي. به طور خلاصه، تمام کاري که شما انجام مي دهيد زوم کردن لنز در تمام محدوده فاصله کانوني آن، از طولاني ترين به کوتاه ترين يا برعکس است، هنگامي که در حال گرفتن عکس هستيد. اين کار به شما زوم انفجاري (zoom bursts) مي دهد.
نتيجه؟ سوژه شما به صورت مجموعه اي از خطوط رنگي ثبت مي شود که به نظر مي رسد از مرکز تصوير گسترده شده اند. حتي لازم نيست سوژه حرکت کند، چون عمل زوم خودش حرکت را نشان مي دهد.
اگر سعي داريد لنز را با يک دوچرخه سوار در حال حرکت زوم کنيد، با آنهايي که به سمت دوربين مي آيند شروع کنيد. براي دوچرخه هايي که در سراسر مسير شما حرکت مي کنند، شما بايد دوربين را در حين زوم حرکت دهيد (پنينگ)، که سخت تر است.
کليد موفقيت، زوم ملايم و روان در محدوده فاصله کانوني است به طوري که خطوط صاف و همواري به دست آوريد و همچنين تنظيم سرعت شاتر آنقدر کم که شما بتوانيد در تمام محدوده زوم کنيد – هر چيزي سريع تر از ۱/۸ ثانيه احتمالا زيادي سريع خواهد بود.
هنگامي که بر هنر زوم انفجاري ساده مسلط شديد، مي توانيد به اين ترکيب يک فلاش اضافه کنيد. اين کار به شما کمک خواهد کرد تا يک سوژه واضح (تا زماني که در ناحيه تحت پوشش فلاش باشد) در وسط يک پس زمينه محو ثبت کنيد. از تنظيم فلاش با همگام سازي يا سينک آهسته (slow-sync flash) استفاده کنيد تا مطمئن شويد که شاتر آنقدر باز مي ماند تا زوم انفجاري را ثبت کند.
در يک لنز زوم براي اين تکنيک به دنبال چه چيزي باشيم؟
محدوده زوم:
زاويه عريض (wide-angle)، استاندارد، يا تله زوم (telezoom) – همه مناسب هستند، بنابراين انتخاب کنيد که به کدام يک از آنها براي وفق دادن با سوژه نياز داريد.
زوم تک لمسي:
اکثر زوم هاي قابل تعويض اين روزها تک لمسي هستند – براي فوکوس پيچانده مي شوند و براي زوم کشيده/فشار داده مي شوند. اين ها براي زوم انفجاري ايده آل هستند.
زوم هاي داخلي:
در دوربين هاي کامپکت يا بريج (bridge)، فاصله کانوني زوم هاي داخلي معمولا با استفاده از دکمه هاي T و W تنظيم مي شود. سرعت زوم ممکن است براي استفاده روزمره به اندازه کافي سريع نباشد، هرچند در نور کم با نوردهي هاي طولاني شما نبايد مشکلي داشته باشيد.
ترکيب بندي خود را بهبود بخشيد
وقتي شما درگير اوج حرکت هستيد، خيلي راحت مي توانيد فراموش کنيد تصاوير عالي از دوچرخه سواري تنها با گرفتن يک عکس واضح حاصل نمي شوند.
يکي بعد از ديگري عکس گرفتن از دوچرخه سواران در وسط کادر ممکن است ثبت دقيقي از يک مسابقه يا رويداد ارائه دهد، اما کمي دقت بيشتر آنها را فراتر از عکس هاي معمولي مي کند.
هيچ رازي براي برجسته کردن تصاوير دوچرخه سواري در کوهستان خودتان از ساير افراد وجود ندارد و اين جايي است که يک ترکيب بندي عالي مي تواند به شما کمک کند. اين چيزي است که عکاسان، به عنوان مثال، هنگام روبرو شدن با يک منظره خيره کننده به آن بسيار اهميت مي دهند، اما همه اين ها به راحتي با يک سوژه متحرک فراموش مي شوند.
براي عکاسي از ورزش دوچرخه سواري از قبل برنامه ريزي کنيد، سوژه را از مرکز کادر دور کنيد، از ويژگي هاي مسير طبيعي دوچرخه سواري براي هدايت چشم ها به داخل و خارج از تصوير استفاده کنيد و با انجام اين کار، يک عکس متفاوت خلق کنيد.
اوج حرکت
چه اين لحظه اي باشد که يک دوچرخه سوار با يک پرش از روي زمين بلند مي شود يا دسته دوچرخه به يک طرف در نوسان باشد وقتي که او با حداکثر سرعت در حال يک صعود دشوار است، تقريبا هميشه يک لحظه ايده آل براي عکس گرفتن وجود دارد. سعي کنيد اين لحظه را پيش بيني کرده و دکمه شاتر را درست قبل از آن لحظه فشار دهيد. در اکثر دوربين هاي D-SLR، آينه ديد شما را در هنگام نوردهي به طور موقت از بين مي برد، بنابراين اگر تصوير را در منظره ياب مي بينيد … آن را از دست داده ايد!
خطوط هدايت گر
اکثر دوچرخه سواري هاي کوهستاني در مسيرهاي دوچرخه سواري مشخص صورت مي گيرند. اين مسيرها خطوط هدايت گري عالي را براي جذب چشم بيننده به داخل تصوير تشکيل مي دهند. وقتي شما نمي توانيد به اندازه کافي نزديک شويد تا کادر را با دوچرخه سوار پر کنيد، استفاده از مسير را امتحان کنيد. گرفتن اولين عکس با دوچرخه سوار در مرکز کادر ايرادي ندارد، اما وقتي دوچرخه سوار روي يکي از نقاط قانون يک سوم قرار گيريد، تصوير به مراتب قوي تري به دست مي آيد.
عکسي زمينه دار بگيريد
عکس هاي متحرک از نزديک کراپ شده مي توانند بسيار تاثيرگذار باشند، اما گاهي اوقات خوب است زمينه اي در آن بگنجانيم تا نشان دهيم که دوچرخه سوار از کجا مي آيد… و در حال رفتن به کجاست.
