|
�
به گزارش سرويس نقاشي گالري آنلاين سپتامبر دو سال گذشته� گالري تيمور گراني درب هايش را با آثار نقاش تحسين شده ي ايراني نيکي (نيکزاد) نجومي گشود. اين نمايشگاه با نقاشي هاي روغني بزرگ مقياس در گالري اصلي و آثار کاغذي در گالري پايين تر شاخص شده بود. نمايشگاه تصاوير معاصر و تاريخي دو رگه و سورئاليستي نجومي را که با تفاسير تند و تيز سياسي تؤام شده بود , را بررسي کرد. نجومي در سال 1942 در کرمانشاه ايران متولد شد, و سپس در سال 1981 در نيويورک مستقر شد.
نجومي ممارست خود را در بررسي فصل مشترک تاريخ شخصي اش با سياستِ از خود بيگانگي و تغيير مکان به کار مي گيرد. اين آثار شامل منابع تاريخي, اجتماعي, نقد رئاليستي و انتزاع سورئاليستي مي باشد. آثار او با فيگورهاي انساني چند لايه که با حيوان هاي ناکارآمد عجيب و غريب درگيرند, شاخص شده است, و به شکل نمايشي در برابر پس زمينه اي نامشخص و چشم اندازهاي سترون در صحنه ظاهر مي شود.
نه برخلاف آثار نئو راخ واقعگراي اجتماعي آلماني, نقاشي هاي نجومي با هدف يک خوانش روايي ارائه شدند, اما در عوض مرموز و بي انتها هستند. در " بررسي مفتش, 2012 " جنگجويان مينياتوري و سنتي ايراني با مردان ملبس ناشناس در مبارزه با افسار و انقياد يک اسب به پشت خوابيده ظاهر شدند. توليد يک صحنه که هم سياسي است و هم حل نشده است. فيگورهاي نجومي به شکل ممتدي به هم تابيده اند و در اثرهاي شکسته شده با نسبت هاي تطابق نيافته باز بهم پيوسته اند.
يک اختلاف فضايي که در آثار تاريخي و هويتي بي ربط افزايش يافته است. اين آثار بر احساساتي نامطلوب با برداشتي از واقعيت و فراهم آوردن متن در کار تأکيد داشته, و در فرم قطعه بريده ها و اسکچ هاي هنرمند نمود يافته اند.اين چشم انداز پريشان با شوخ طبعي هنرمند عينيت يافته است. هر چند طنزي تلخ.
|
