نمايشگاه اثار هنري در هامبورگ با موضوع آب / گزارش تصويري

آب ماده‌اي است هزارچهره؛ از موج‌هاي بلند و کوه‌هاي يخي گرفته تا قطره‌هاي ريز. آب همواره الهام‌بخش هنرمندان بوده است. نمايشگاهي در هامبورگ آب را در موضوع قرار داده و ۱۵۰ اثر هنري را در اين راستا به نمايش گذاشته است.

موج بزرگ

موج که براي موج‌سواران پديده‌اي جذاب و هيجان‌انگيز است، مي‌تواند از ديد ديگران نمايانگر سونامي‌اي باشد که در راه است. اين اثر هنري را روبرت لونگو آفريده است. اين اثر بدون عنوان است، اما بخشي از مجموعه‌اي است که اين هنرمند به آن عنوان "هيولا" داده است. آب فقط حيات نمي‌بخشد، بلکه سوژه‌اي جذاب براي هنرمندان است. نمايشگاه هامبورگ از ديدي تاريخي نيز به آثار هنرمندان درباره آب مي‌پردازد.

ماده‌اي در جنبش

حفظ لحظاتي که هنرمند به آب مي‌نگرد، چالشي هنري است، خواه در قالب يک تابلوي نقاشي خواه در قالب يک عکس. آب ماده‌اي است که پيوسته در جنبش است. آين اثر را آگوست رنوار، نقاش معروف فرانسوي در سال ۱۸۸۳ آفريده و کوشيده است که موج‌هاي پرتلاطم را به گونه‌اي بکشد که حس جنبش آب به ببينده القا شود.

گستره‌اي بي‌پايان

گرهارد ريشتر، نقاش معروف آلماني نيز از جمله هنرمنداني است که مجذوب گستره‌ي دريا بوده‌اند. اين اثر هنري از ريشتر که "قطعه‌دريا" نام دارد و در سال ۱۹۶۹ خلق شده، گستره و افق دريا به شکلي فوق‌العاده به تصوير کشيده شده است. هنرمندان با آفرينش چنين آثاري همواره انسان را متوجه اين نکته کرده‌اند که چقدر در مقابل عظمت طبيعت و قدرت آب کوچک است.

بازي با انعکاس

آب صاف و بي‌حرکت به آيينه مي‌ماند. به ويژه نقاشان مکتب رمانتيسم به قدرت انعکاس آب توجه کرده‌اند. اين اثر را که "غار آبي کاپري" نام دارد، کارل ويلهلم ديفن‌باخ در سال ۱۹۰۲ ميلادي خلق کرده است. هنرمندان قرن نوزدهم ميلادي در آثار خود بارها و بارها با سوژه انعکاس در آب بازي کرده‌اند.


آب و ديگر هيچ

ويليام ترنر، نقاش انگليسي از جمله هنرمنداني است که آب الهام‌بخش بسياري از آثار او بوده است. او در سال ۱۸۰۷ به عنوان استاد ژرف‌نمايي (پرسپکتيو) به خدمت آکادمي سلطنتي بريتانيا درآمد. ترنر با کمک يک گوي شفاف که نصف آن پر آب بود، به شاگردان خود نشان مي‌داد که شکنندگي نور بر سطح آب چگونه است. در حاليکه او با خلق آثار هنري تصويري رومانتيک از آب عرضه مي‌کرد، دانشمندان آن عصر در پي کشف ويژگي‌هاي آب بودند.

کوچکترين واحد

قطره کوچکترين واحد قابل رويت آب است. نقاشان دوره رنسانس از قطره‌ي آب استفاده مي‌کردند تا به آثار خود در سبک طبيعت بي‌جان طراوت و تازگي ببخشند. در قرن ۱۹ ميلادي قطره‌ي آب خود به سوژه‌اي هنري بدل شد. نقاشان و عکاسان به مرور زمان به لحظه برخورد قطره‌با سطح آب پرداختند. اثري از پيتر کيتمن تحت عنوان "قطره‌هاي بازتابنده" که به سال ۱۹۵۰ برمي‌گردد.

کوهاي يخي

حالت‌هاي گوناگون آب از قطره تا برف و يخ به نقاشان و عکاسان بسياري الهام بخشيده است. آب در آن لحظه که آب يخ مي‌زند، شفافيت و جنبش خود را از دست مي‌دهد و مي‌تواند اشکالي عجيب و غريب به خود بگيرد. عکسي از مجموعه تصاوير اشتفان هون‌اشتاين تحت عنوان "يخ" در سال ۲۰۱۲ که عظمت کوه‌هاي يخي را نشان مي‌دهد.

يخ ابدي؟

امروزه آب به موضوعي محوري بدل شده چرا که آلودگي محيط زيست و تغييرات اقليمي از پديده‌هايي هستند که ما را تهديد مي‌کنند. گرمايش زمين سبب شد تا اسطوره‌ي "ابدي بودن يخ" نيز رو به فنا بگذارد. اولافور الياسون مجموعه تصاويري تحت عنوان "يخ شدن آب" در ايسلند را در سال ۲۰۰۸ خلق کرد تا اين روند را به نمايش بگذارد. نمايشگاه "درباره آب" از ۱۳ ژوئن تا ۲۰ سپتامبر در Buerius Kunst Forum در هامبورگ دائر است.


پیمایش به بالا