موزه ارميتاژ، آرميتاژ يا هِرميتاژ واقع در سن پترزبورگ روسيه، با ۳ ميليون اثر هنري (که البته همه به‌طور هم‌زمان نمايش داده نمي‌شوند)، يکي از بزرگترين موزه‌هاي جهان و از قديمي‌ترين نگارخانه‌هاي هنري و موزه‌هاي تاريخ و فرهنگ بشري در جهان است.
مجموعه عظيم آرميتاژ در چهار بنا به نمايش گذاشته شده‌است. بناي اصلي، کاخ زمستاني نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمي تزارهاي روسيه بوده‌است. موزه آرميتاژ شعبه‌هايي بين‌المللي در آمستردام، لندن و لاس وگاس نيز دارد. از جمله هنرمنداني که آثارشان نقاط قوت مجموعه هنر غرب در موزه ارميتاژ هستند، مي‌توان به ميکل‌آنژ، لئوناردو دا وينچي، پيتر پل روبنس، آنتوني فان ديک، رامبرانت، آگوست رودن، کلود مونه، پل سزان، ونسان ون گوگ، پل گوگن و پابلو پيکاسو اشاره کرد.
البته اين موزه مجموعه آثار متعددي دارد که از جمله آن‌ها مي‌توان به نشان‌ها، لباس‌ها و جواهرات سلطنتي، مجموعه متنوعي از جواهرات ساخته فابرژه و بزرگترين کلکسيون موجود در جهان از طلاي باستاني متعلق به اروپاي شرقي و آسياي غربي اشاره کرد.
در سال ۱۷۶۴، کاترين کبير با خريد بيش از دويست نقاشي در اروپا، جمع‌آوري اين مجموعه مشهور را آغاز کرد. سفراي روس در پايتخت‌هاي بيگانه مأمور يافتن بهترين مجموعه‌هاي هنري ارائه شده براي فروش – مانند مجموعه‌هاي برول سياست‌مدار ايالت زاکسن آلمان، کروزا،کلکسيونر فرانسوي و نگارخانه والپول در انگلستان – بودند. کاترين کبير، نگارخانه خود را «گوشه عزلت يا خلوتگاه» خود (my hermitage) مي‌ناميد زيرا تنها افرادي انگشت‌شمار اجازه ورود و تماشاي آثار موجود در آن را به‌دست مي‌آوردند.
او در يکي از نامه‌هاي خود با تاسف چنين گفته‌است: «تنها موش‌ها و من مي‌توانيم تمام اين [زيبايي‌ها] را تحسين کنيم.» کاترين تئاتر خصوصي خود را که در نزديکي گالري و در طي سالهاي ۱۷۸۳ و ۱۷۸۷ ساخته شده بود نيز، آرميتاژ مي‌ناميد.
امپراتريس اليزابت، طي حکمي در سال ۱۷۴۵، دستور داد که از آن پس گربه‌ها، گنجينه موزه ارميتاژ را در برابر موش‌ها محافظت کنند.
