گزارش تصويري نمايشگاه “سهم” در گالري شکوه

نمايشگاه گروهي تحت عنوان "سهم" با آثار هنرمنداني از قبيل مهسا امين زاده، زهرا سادات ابراهيمي، هستي خادمي، مجتمي رستمي، سعيده علوي پور، شروين سعيد کندري، افسانه مسگرزاده و هاني نجم در اين نمايشگاه به نمايش درآمده است.

به گزارش گالري آنلاين، نمايش آثار اين هنرمندان که از چهاردهم ارديبهشت ماه شروع شده است، تا نوزدهم ارديبهشت ماه نيز در گالري شکوه به نشاني فرمانيه، بلوار شهيد اندرزگو، خيابان سليمي شمالي، کوچه امير نوري، پلاک 19 ادامه خواهد داشت.

در استيتمنت اين نمايشگاه آمده است:

هر روز و هر شب شاهد تيري بر قلب حيوانات هستيم
زندگي "سهم" همه موجودات است . . .

شايد بي مهري انسان به حيوانات از آنجا شروع شد که به "خر" پس از يک عمر خدمت بي دريغش به انسان جايگاه موجودي ابله و ساده لوح را داديم.
بنابر اين انسان به موجودي که مطيعش باشد، مي گويد: (( ابله ))

يا در مورد سگ ها که حق بسياري به گردن انسان ها دارند،  اين حيوانات فداکار در عمليات نجات، تشخيص برخي بيماري ها، مقابله با افسردگي، همراهي با معلولين و عمليات کشف و . . . نقش بسيار مهمي ايفا مي کنند. . . اصلا شايسته نيست که اين خدمات و فداکاري ها قرباني خرافات شده و اين حيوان شريف و مهربان، (( نجس )) خوانده شود يا نام او به عنوان ناسزا به کار رود . . .

حقيقتا چه چيز انسان را تا اين حد قدر ناشناس، ناسپاس و مغرور ساخته است ؟!

سگي را لقمه اي هرگز فراموش
نگردد ور زني صد نوبتش سنگ
وگر عمري نوازي سفله اي را
به کمتر تندي آيد، باتو در جنگ
[ جناب سعدي ]

در اشعار پارسي بر محبت کردن به حيوانات و همه موجودات همچنين دوري جستن از حيوان آزاري تاکيد شده است، به عنوان مثال شعر مشهور جناب فردوسي:

ميازار موري که دانه کش است
که جان دارد و جان شيرين خوش است

سياه اندرون باشد و سنگ دل
که خواهد که موري شود تنگ دل

و همچنين تمثيل، تشبيه و استعاره هاي زيبا و پر ارزش فراوان در ادبيات پارسي که از خصوصيات حيوانات براي درجات عالي انسانيت بهره برده است.

بايد بدانيم همه موجودات روي سياره زمين داراي احساس، شعور و حق حيات هستند . . . به عنوان مثال: اگر صدمه اي به بدن ما وارد شود، احساس درد مي کنيم، همه ما گرسنگي را مي شناسيم، سرما و ترس را تجربه کرده ايم، از تحقير و بي مهري بيزاريم، دوست داريم که دوستمان بدارند . . .
همين احساسات در حيوانات نيز وجود دارد.
حيوان آزاري يک بيماري خطرناک رواني است که نام علمي آن "زوساديسم" مي باشد. متاسفانه امروزه به طور وسيعي شاهد آزار حيوانات در ايران و برخي از نقاط جهان هستيم. کشور ما شديدا به قوانين حمايت از حيوانات نيازمند است . . .
دريغا که اين روزها در مملکت ما، وضعيت حيوانات اصلا خوب نيست . . .
يوز ايراني در آستانه خطر انقراض قرار دارد، بي مهري و خشونت بسياري که به سگ هاي بي پناه ميشود و گونه هاي بسياري از حيوانات که شکار شده يا مورد آزار برخي افراد بيمار قرار مي گيرند . . .
با نهايت تاسف و تاثر، شهرداري برخي از شهرهاي کشورمان از جمله تهران به طور وسيعي به آزار و کشتار سگ هاي بي خانمان مشغول است، اين خشونت، بي ارزش انگاشتن جان و حقوق حيوانات را به شکل گسترده اي در سطح جامعه رواج مي دهد

آن قصر که جمشيد در آن جام گرفت
آهو بچه کرد، شير آرام گرفت
بهرام که گور مي گرفتي همه عمر
ديدي که چگونه گور بهرام گرفت
[ جناب خيام ]

ظاهرا انسانها بيش از سهمشان مي خواهند:
هوا را آلوده کرديم، سهم پرندگان چه شد؟!
دريا ها را آلوده کرديم، درياچه ها و رودها را خشک ساختيم، سهم ماهيان و آبزيان چه شد؟!
جنگل ها را نابود کرديم، سهم حيوانات داخل جنگل چه شد؟!
سياره زمين فقط سهم انسان نيست، بلکه سهم همه موجودات روي اين سياره است.
قرار نيست انسان براي منافع خود، دريا ها را خشک، جنگل ها را نابود، هوا
را آلوده،حيوانات را آزار داده و کشته، کوه ها را صاف کرده و در برهوت سياره اي به نام زمين بسان ديوانه اي خودشيفته احساس قدرت نمايد.

گفت من آن آهُوَم کز ناف من
ريخت اين صياد خون صاف من
اي من آن روباه صحرا کز کمين
سر بريدندش براي پوستين
آنکه گشتستم پي مادون من
مي نداند که نخسبد خون من
بر من است امروز و فردا بر وي است
خون چون من کس چنين ضايع کي است
گر چه ديوار افکند سايه دراز
باز گردد سوي او آن سايه باز
اين جهان کوه است و فعل ما ندا
سوي ما آيد نداها را صدا
[ جناب مولانا ]

سياره زمين منزلگاه تمام موجودات ساکن آن است . . . به اميد روزي که همه ساکنان اين منزل، در کنار هم با آرامش، صلح و محبت زندگي کنيم.

مازيار اصغري || بهار ۱۳۹۷

تم اصلي تمامي تابلوها در حول يک نگرش کلي "حمايت از جاندارن بي دفاع" يا "اعتراض به خشونت عليه حيوانات بي گناه" است…
بيننده با 50  تابلو نقاشي از گربه، پلنگ، سگ، خروس ، گوزن، زرافه و …روبرو مي شود…
حتي در يکي از تابلوها روي يک ميز سر بريده ي انساني قرار دارد که دو انسان ديگر در پشت آن ميز نشسته اند! و انگار قصد خوردن آن را دارند !!!

هدف اصلي برگزار کنندگان از اين نمايشگاه کاملا مشخص است:
"واقعا چرا ما انسان ها اين قدر نسبت به ديگر جانداران بي رحمانه برخورد مي کنيم؟!"
آيا اين ريشه در فرهنگ ما ايرانيان دارد ؟!
جواب اين سوال منفي است… زيرا با يک نگاه کلي به تخت جمشيد و با بررسي نقش برجسته ها و مجسمه هاي باقيمانده از اين اثر معماري و تاريخي متوجه مي شويم، چقدر در ايران باستان از نقش شير، عقاب، گاو بالدار و حتي ترکيبي از حيوانات ديگر که هرکدام نماد و معناي خاص و ارزشمندي را با خود حمل مي کردند،استفاده شده است.
چرا فقط بايد تعداد کمي از ما ايرانيان منجمله "گروه نقاشان سهم" با به تصوير کشيدن مظلوميت حيوانات و اختصاص دادن "سهمي" از فروش تابلو ها براي حمايت از حيوانات آسيب ديده پيش قدم شوند؟
چرا با اين همه رنگ هاي تند و اغراق آميز، فرياد خود را در تابلو هايشان پاشيده اند؟!
جواب اينجاست:
* آگاهي و مبارزه با افکار و باورهاي منفي اجتماع خشن امروزي…*
اين افکار و باورهاي منفي را نمي توانيم به يکباره از بين ببريم ، زيرا متاسفانه آنها در طول ساليان اخير در ناخودآگاه ما نقش بسته اند و بايد آرام آرام شکسته شوند و جايشان را به باور و افکار مثبت بدهند…
امروزه يکي از ريشه هاي اصلي فرهنگ و تمدن کشورهاي پيشرفته ، چگونگي برخورد با حيوانات آن کشورهاست و حتي قانون هم ملزم به اجراي قوانين بر عليه خشونت است ..
فرياد گروه "نقاشان سهم" در گالري "شکوه" اين است:
"جهان سوم مکان نيست جغرافيا نيست بلکه شخص است… جهان سوم منم، جهان سوم تويي، جهان سوم طرز تفکر ماست "
و تا زماني که به حيات ديگر جانداران و طبيعت احترام نگذاريم… هنرمندان خاص ، مسئوليت دفاع از جانداران را به عهده خواهند گرفت.
"پريسا شاهنده"

خبرنگار افتخاري: سودابه حسن زاده پشنگ

پیمایش به بالا